Astronomowie uchwycili galaktykę spiralną typu „grand design” w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki
Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę spiralną typu „grand design” oznaczoną jako M99, znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki.
.Jak tłumaczą badacze z NASA, zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a przedstawia galaktykę spiralną znaną jako M99. Znajdujący się około 42 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki obiekt, to galaktyka spiralna typu „grand design” sklasyfikowana tak ze względu na dobrze zdefiniowane, wyraźne ramiona spiralne. Kamera Wide Field Camera 3, na pokładzie Teleskopu Hubble’a uchwyciła M99 przy dwóch różnych okazjach, pomagając naukowcom w badaniu zjawisk astronomicznych. Obraz zawiera dane z obu zestawów obserwacji.
.Pierwsze obserwacje miały na celu zbadanie luki pomiędzy dwoma innymi odmianami kosmicznych eksplozji – nowymi i supernowymi. Interakcje pomiędzy białymi karłami i większymi gwiazdami w układach podwójnych skutkują powstawaniem nowych. Są one znacznie słabsze niż supernowe, które oznaczają gwałtowną śmierć masywnych gwiazd. Obecne teorie astronomiczne przewidują jednak, że mogą wystąpić nagłe, ulotne zdarzenia, które świecą z jasnością pomiędzy nową a supernową. Chociaż wciąż są one owiane tajemnicą, badacze uchwycili je w M99 i za pomocą Hubble’a, próbowali przyjrzeć im się bliżej i dokładnie zlokalizować źródło.
Drugi zestaw obserwacji był częścią projektu Hubble’a, mającego na celu zmapowanie powiązań między młodymi gwiazdami a obłokami zimnego gazu, z których powstają. Teleskop obserwował 38 pobliskich galaktyk, identyfikując skupiska gorących, młodych gwiazd. Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA, radioteleskop składający się z 66 pojedynczych anten umieszczonych na płaskowyżu pustyni Atacama na zachód od chilijskich Andów, również obserwował te 38 galaktyk. Połączenie obserwacji tych dwóch urządzeń pomoże astronomom zagłębić się w szczegóły powstawania gwiazd.
Warkocz Bereniki (łac. Coma Berenices) jest gwiazdozbiorem nieba północnego, 42. co do wielkości i był znany od starożytności. W połowie XVI w. uczynił go gwiazdozbiorem holenderski kartograf Gerardus Mercator. Jest widoczny w Polsce od zimy do lata, a liczba gwiazd widoczna w nim gołym okiem wynosi około 50. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest β Comae Berenices. Badacze twierdzą, że ten rejon nieba nie obfituje w gwiazdy, ale za to obecne jest w nim wiele galaktyk. Znajduje się w nim osiem obiektów z katalogu Messiera.
.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.
Oprac. EG
