Astronomowie uchwycili kolizję galaktyk w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa 

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycili parę zderzających się galaktyk oznaczonych jako NGC 2292 i NGC 2293, znajdujących się w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa.

.Jak tłumaczą badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest para zderzających się galaktyk znanych jako NGC 2292 i NGC 2293. Jest ona oddalona o około 424 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego i znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa. Galaktyki zostały odkryte przez astronoma Johna Herschela 20 stycznia 1835 roku.

.Jak tłumaczą astronomowie, zderzenia galaktyk, takie jak w przypadku NGC 2292 i NGC 2293, to zjawiska astronomiczne, które zachodzi, gdy dwie lub więcej tego rodzaju obiektów zbliża się lub nachodzi na siebie, w wyniku czego ciała niebieskie w nich obecne narażone są na oddziaływania grawitacyjne, co zaburza ich ruch. Proces taki trwa zwykle setki milionów lat i często prowadzi do połączenia się galaktyk w jedną większą strukturę. Odległości między gwiazdami w galaktykach są znacznie większe od tych obiektów, a nawet od układów planetarnych, dlatego w czasie tych zdarzeń dochodzi do bardzo niewielu kolizji gwiazd. Mijanie się gwiazd zaburza jednak orbity okrążających je planet, niszcząc niektóre układy planetarne. Jednak jak wskazują naukowcy, mieszanie się obłoków międzygwiazdowych prowadzi do powstawania nowych gwiazd i planet je okrążających. Zderzenia galaktyk są powszechnym zjawiskiem w ewolucji Wszechświata. Galaktyki mają rozmiary rzędu setek tysięcy lat świetlnych, a wewnątrz grup tych obiektów dzielące je odległości sięgają nawet milionów lat świetlnych. Najpowszechniejszym rodzajem zderzeń są połączenia małych galaktyk satelitarnych z większymi, które okrążają.

Jak opisują naukowcy, NGC 2293 jest galaktyką spiralną z poprzeczką, a NGC 2292 jest galaktyką soczewkowatą. Para jest również grawitacyjnie związana z pobliską galaktyką spiralną oznaczoną jako NGC 2295.

Wielki Pies (łac. Canis Major), jest gwiazdozbiorem nieba zimowego półkuli południowej, i był już znany w starożytności. Zajmuje 43. miejsce pod względem rozmiaru i należy do rodziny gwiazdozbiorów Oriona. Najjaśniejsza gwiazda Syriusz, miała ogromne znaczenie dla starożytnych Egipcjan, którzy nazywali ją Sotis i oparli na jej widoczności kalendarz. W konstelacji znajduje się Karzeł Wielkiego Psa, nieregularna galaktyka karłowata, najbliższy sąsiad i satelita Drogi Mlecznej. W Polsce gwiazdozbiór jest widoczny zimą, a liczba gwiazd widocznych w nim gołym okiem wynosi około 80.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG