Astronomowie uchwycili niebieską zwartą galaktykę karłowatą w gwiazdozbiorze Wolarza

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali niebieską zwartą galaktykę karłowatą oznaczoną jako SBS 1415+437, znajdującą się w gwiazdozbiorze Wolarza.

Jak tłumaczą badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest niebieska zwarta galaktyka karłowata znana jako SBS 1415+437. Jest ona oddalona o około 45 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego i znajduje się w gwiazdozbiorze Wolarza. Galaktyka została odkryta w 1995 roku przez astronomów z University of Virginia.

Niebieskie zwarte galaktyki karłowate, jak opisują astronomowie, wzięły swoją nazwę od niebieskich regionów gwiazdotwórczych, które często znajdują się w ich centrach. Taki właśnie obszar jest obecny w jądrze SBS 1415+437. Jest on wypełniony jasnymi, młodymi gwiazdami zużywającymi wodór. Te masywne obiekty są skazane na krótką egzystencję, pomimo ogromnych zapasów paliwa wodorowego, reakcje jądrowe zachodzące w ich centrach zużyją je w ciągu zaledwie milionów lat – bardzo krótkiego czasu w kategoriach kosmicznych.

Jak tłumaczą naukowcy, w SBS 1415+437 występuje niezwykła ilość gwiazd Wolfa-Rayeta. Obiekty te mogą być około 20 razy masywniejsze niż Słońce i do tego niezwykle szybko wyrzucają z siebie materiał – emitują niezwykle silne wiatry cząstek w przestrzeń kosmiczną, co powoduje ich gwałtowne zanikanie. Typowa gwiazda tego typu może stracić masę równą Słońcu w ciągu zaledwie 100 tysięcy lat. Te masywne obiekty są również niezwykle gorące, z temperaturą powierzchni około 10 do 40 razy większą niż Słońce oraz są niezwykle jasne – dziesiątki tysięcy do kilku milionów razy jaśniejsze niż nasza gwiazda.

Wolarz (łac. Bootes) jest jednym z wyraźnych gwiazdozbiorów nieba północnego, jest 13. co do wielkości i był znany już w starożytności. W Polsce jest widoczny od zimy do lata. Liczba gwiazd widocznych w nim gołym okiem wynosi około 90. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest Arktur (Alfa Wolarza), który jest trzecią pod względem jasności gwiazdą na niebie, a drugą, jeśli brać tylko pod uwagę gwiazdy widziane w szerokościach geograficznych Polski.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG