Galaktyka Wiatraczek w obiektywie Teleskopu Hubble’a

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę Messier 101, znaną również jako Galaktyka Wiatraczek, znajdującą się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.

.Jak tłumaczą badacze z ESA, na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a widoczna jest galaktyka spiralna oznaczona jako Messier 101, znana również jako Galaktyka Wiatraczek. Znajduje się ona w odległości około 25 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego, gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Została odkryta w 1781 roku przez astronoma Pierre’a Méchaina, asystenta Charlesa Messiera.

.Ten ogromny spiralny dysk gwiazd, pyłu i gazu ma średnicę 170 tysięcy lat świetlnych – czyli prawie dwa razy więcej niż Droga Mleczna. Astronomowie szacują, że Galaktyka Wiatraczek zawiera co najmniej bilion gwiazd. Około 100 miliardów z nich może być podobnych do naszego Słońca pod względem temperatury i czasu powstania.

Ramiona spiralne Galaktyki Wiatraczek są usiane dużymi obszarami mgławic gwiazdotwórczych. W tych regionach trwa intensywne formowanie się nowych gwiazd w molekularnych obłokach wodoru. Młode gromady niezwykle gorących nowo narodzonych niebieskich gwiazd otaczają ramiona spiralne całej struktury. Dysk galaktyczny jest niezwykle cienki, co pozwoliło Teleskopowi Hubble’a dostrzec wiele bardziej odległych galaktyk położonych z nim.

Wielka Niedźwiedzica (łac. Ursa Major) jest gwiazdozbiorem okołobiegunowym nieba północnego, a zarazem trzecią co do wielkości konstelacją na niebie. W Polsce jest widoczna przez cały rok. Liczba gwiazd widoczna w niej gołym okiem wynosi około 125. Siedem najjaśniejszych gwiazd, często niesłusznie utożsamianych z Wielką Niedźwiedzicą, ponieważ stanowią tylko część gwiazdozbioru, tworzy charakterystyczny i łatwy do odszukania na niebie układ Wielkiego Wozu. Oś tylnych kół, Wielkiego Wozu, wskazuje na położoną tuż obok bieguna niebieskiego Gwiazdę Polarną, pełniącą w przeszłości ważną rolę w orientacji na niebie.

.Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG