Jak dźwięki natury wpływają na człowieka? – najnowsze badania

Dźwięki natury w największym stopniu przyczyniają się do dobrego samopoczucia, którego ludzie doświadczają podczas spacerów w lesie – wynika z międzynarodowego badania, którym objęto również uczestników z Polski. Pracę na ten temat zamieszcza czasopismo „Forests”.

Korzyści płynące z dźwięków natury

.Zdaniem autorów pracy to odkrycie stawia słuch ponad wszystkimi innymi zmysłami, w tym wzrokiem, który do tej pory był uważany za najważniejszy w tworzeniu więzi między ludźmi a środowiskiem naturalnym.

Naukowcy pod kierunkiem dr psychologii Montse Subirany Malaret z Uniwersytetu Barcelońskiego, we współpracy z badaczami z Portugalii, Wielkiej Brytanii i Meksyku oraz terapeutami z Forest Therapy Hub, doszli do takich wniosków po przeprowadzeniu badania w grupie 1142 osób z 35 krajów (w tym 40 osób z Polski).

Wszyscy odbyli powolny, uważny spacer w lesie (określany jako „kąpiel leśna”) wraz z certyfikowanym terapeutą praktykującym terapię w kontakcie z naturą. Następnie wszyscy wypełniali anonimowe ankiety przygotowane przez Forest Therapy Hub – grupę profesjonalistów z całego świata, którzy prowadzą sesje „kąpieli leśnych”.

Korzyści płynące z tego typu terapii zostały udokumentowane we wcześniejszych badaniach, które wykazały, że powolne spacery w lesie, zaprojektowane przez przewodnika, mogą poprawiać stan zdrowia oraz samopoczucie fizyczne i psychiczne. Wciąż prowadzone są jednak badania nad tą metodą m.in. w ramach Naturelab, który jest finansowany z programu unijnego Horizon Europe.

Ankiety wypełniane po kąpieli leśnej składały się z 29 pytań. Miały one pomóc ocenić, jakie emocje i uczucia towarzyszą badanym osobom podczas sesji oraz jakie elementy natury w największym stopniu odpowiadają za pozytywny wpływ przyrody na samopoczucie i dobrostan.

Jak dźwięki natury wpływają na człowieka?

.Okazało się, że dźwięki natury – takie jak śpiew ptaków, szum wiatru w gałęziach drzew czy szmer rzek i strumieni – w największym stopniu przyczyniają się do dobrego samopoczucia, którego ludzie doświadczają podczas spacerów terapeutycznych w lesie. W dalszej kolejności wymieniano takie elementy, jak krajobraz, kolory, zapachy kwiatów, roślin i ziemi oraz faktury elementów naturalnych.

„Aby czuć się dobrze, potrzebujemy odnaleźć te elementy lub aspekty natury, które mogą zapewnić najlepsze samopoczucie i kondycję psychofizyczną. Nauka nas w tym wspiera” – skomentował dla Alex Gesse, dyrektor Forest Therapy Hub.

Zdaniem współautorki pracy Kirsten McEwan z Uniwersytetu w Derby (Wielka Brytania), wyniki te mogą pomóc terapeutom – wykorzystującym kontakt z naturą – w lepszym przygotowywaniu swoich sesji.

W badaniu zaobserwowano też, że kobiety (stanowiące prawie 78 proc. badanej grupy) wyżej oceniały swój związek z naturą niż mężczyźni.

Natomiast jeśli chodzi o najważniejsze uczucia, jakich doświadczali uczestnicy „kąpieli” leśnych, było to przede wszystkim szczęście, a na dalszych miejscach spokój oraz poczucie panowania nad sytuacją i bycia ważnym.

Człowiek i przyroda

.Profesor emerytowany w Instytucie Filozofii UJ, Zdzisława PIĄTEK, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” twierdzi, że: „Ludzie kultury zachodniej stopniowo dojrzewali do dokonującej się obecnie radykalnej zmiany poglądów na temat relacji człowieka ze zwierzętami, a ściślej z pozaludzkimi gatunkami istot żywych wchodzącymi w skład ziemskiej wspólnoty życia. Istotne elementy tej przemiany dokonują się głównie pod wpływem teorii Darwina i stanowią jej filozoficzne konsekwencje. W ramach ewolucjonizmu uznajemy, że człowiek, czyli gatunek Homo sapiens sapiens, jest podobny do innych pozaludzkich istot żywych, ale także różni się od nich. Istotną różnicę stanowi kulturowy wymiar ewoluowania dokonujący się na bazie procesów ewolucji biologicznej zawierającej podstawowe mechanizmy, zgodnie z którymi toczy się życie w tym zakątku Wszechświata”.

„Mimo że gatunek ludzki pozostaje wewnątrz natury i tworzy kulturę na bazie swojej natury biologicznej, to jednak filozofowie od zarania dziejów skupiali się na analizie cech wyróżniających człowieka, pomijając cechy biologiczne, które dzieli on nie tylko ze zwierzętami, ale i ze wszystkimi istotami żywymi. Filozofowie przekonywali o wyróżnionej pozycji naszego gatunku, wskazując na rozumność, samoświadomość, poczucie odpowiedzialności i działanie zgodne ze standardami dobra i zła. Te cechy konstytuujące godność osoby ludzkiej miały uzasadniać stawianie człowieka ponad innymi gatunkami istot żywych i miały go czynić „tytularnym panem przyrody”, który może je wykorzystywać (bez ograniczeń) do zaspokajania swoich potrzeb i do osiągania celów, które uzna za pożądane. Cechy wyróżniające człowieka miały także wskazywać na przepaść, która oddziela gatunek ludzki od pozaludzkich istot żywych, szczególnie od zwierząt” – prof. Zdzisława PIĄTEK w tekście „Ekologiczne nawrócenie. Radykalna zmiana stosunku człowieka do przyrody„.