NASA przygotowuje rakietę SLS do misji Artemis III

Amerykańska agencja kosmiczna zakończyła kolejną fazę przygotowań rakiety SLS (Space Launch System) do misji Artemis III. W zakładzie Michoud Assembly Facility w Nowym Orleanie niedawno dodano do niej system ochrony termicznej na zbiorniku ciekłego wodoru jej stopnia głównego.

.Zbudowana na podstawie załogowego testu lotu Artemis II, nowa misja będzie zawierać usprawnienia, dodane zostaną na przykład, możliwość ręcznego lądowania przez astronautów i zaawansowane skafandry kosmiczne, aby pierwsi ludzie mogli zbadać biegun południowy Księżyca. Systemy ochrony termicznej są niezwykle ważne dla udanych lotów kosmicznych, chronią życie astronautów i umożliwiają wystrzelenie i kontrolowany powrót statku kosmicznego na Ziemię.

Zbiornik na ciekły wodór SLS wymaga ochrony termicznej ze względu na ekstremalne temperatury podczas startu i wznoszenia w przestrzeń kosmiczną – oraz w celu utrzymania ciekłego wodoru w temperaturze około minus 253 stopnie Celsjusza na platformie przed startem.

„System ochrony termicznej chroni rakietę SLS przed wysokimi temperaturami podczas startu, jednocześnie utrzymując tysiące litrów ciekłego materiału pędnego w zbiornikach stopnia głównego w wystarczająco niskiej temperaturze. Bez tej ochrony paliwo wygotowałoby się zbyt szybko przed startem. Systemy ochrony termicznej mają kluczowe znaczenie dla ochrony wszystkich elementów konstrukcyjnych rakiety podczas startu i lotu” – mówi Jay Bourgeois z NASA.

.NASA wraz z Boeingiem, wykonawcą stopnia głównego (core stage) SLS, ukończyła system ochrony termicznej konstrukcji zewnętrznego zbiornika paliwa rakiety na ciekły wodór, wykorzystując zrobotyzowane narzędzie. Sterowana automatycznie operacja pokryła zbiornik natryskiwaną pianką izolacyjną, rozprowadzając ponad 32 metry pianki w zbiorniku w ciągu 102 minut. Po nałożeniu rdzeń rakiety, miał żółty kolor. Promienie ultrafioletowe Słońca z czasem naturalnie „opalą” ochronę termiczną, nadając rdzeniowi rakiety charakterystyczny pomarańczowy kolor, podobnie jak miało to miejsce ze zbiornikami zewnętrznymi promów kosmicznych.

Jak zaznaczają inżynierowie, cały proces jest znacznie bardziej skomplikowany niż zwykłe nakładanie farby. Elastyczna pianka poliuretanowa musi wytrzymać trudne warunki przez co różni się od innych materiałów. Ponadto pojawiło się nowe wyzwanie – natryskiwanie pianki poziomo, czego nigdy wcześniej nie robiono podczas nakładania jej na zewnętrzne zbiorniki promów kosmicznych. Wszystkie duże elementy znajdowały się wcześniej w pozycji pionowej.

Rdzeń rakiety ma 64 metry długości i 8 metrów średnicy, tyle samo co zewnętrzny zbiornik promu kosmicznego. Zbiorniki ciekłego wodoru i ciekłego tlenu będą zasilać cztery silniki RS-25 przez około 500 sekund, zanim SLS osiągnie niską orbitę okołoziemską, a stopień główny oddzieli się od górnego i statku kosmicznego Orion.

.Stopień główny rakiety SLS jest największym, jaki NASA kiedykolwiek zbudowała pod względem długości i objętości, został wyprodukowany przy użyciu najnowocześniejszego sprzętu produkcyjnego. Michoud to wyjątkowy, zaawansowany zakład produkcyjny, w którym agencja od dawna budowała komponenty statków kosmicznych, w tym zbiorniki zewnętrzne dla promów kosmicznych i rakiet Saturn V do programu Apollo.

Oprac. EG