Zespół naukowców pracujący pod kierunkiem Dana Wilkinsa, astrofizyka z Uniwersytetu Stanforda w Kalifornii, po raz pierwszy w historii dokonał obserwacji światła pochodzącego zza czarnej dziury. Zjawisko to przewidział już wcześniej Albert Einstein, który w 1916 r. sformułował swoją ogólną teorię względności.
.Obserwacji dokonano podczas studiów nad koronami czarnych dziur, które m.in. stanowią źródło promieniowania rentgenowskiego. Jasne rozbłyski światła są emitowane przez gaz, który wpada do czarnych dziur z ich dysków akrecyjnych; dysków pyłu i gazu, które otaczają i „żywią” te obiekty.
Zauważony rozbłysk w galaktyce I Zwicky 1 był tak jasny, że część światła odbiła się od gazu opadającego z powrotem do czarnej dziury. Światło rentgenowskie zmieniało kolor, gdy zakrzywiało się i poruszało wokół tylnej części czarnej dziury. Obserwując podróż światła na tyłach czarnej dziury, naukowcy mają nadzieję lepiej zrozumieć, co naprawdę dzieje się w pobliżu tych wirów grawitacyjnych.
Czarna dziura to region w czasoprzestrzeni, w którym przyciąganie grawitacji jest tak silne, że nawet światło nie może uciec z jej uścisku. Jej ekstremalna grawitacja zakrzywia przestrzeń wokół niej, tworząc „echo”. Dzięki temu zjawisku, astronomowie po raz pierwszy zaobserwowali światło zza czarnej dziury. Przy badaniu wykorzystali teleskopy kosmiczne Europejskiej Agencji Kosmicznej XMM-Newton i NASA NuSTAR.
Według ogólnej teorii względności Einsteina, wszechświat powstał około 15 miliardów lat temu w wyniku Wielkiego Wybuchu. Dokładne pomiary kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła pozwalają obserwować pozostałości tej „eksplozji”. Teoria względności przewiduje także istnienie czarnych dziur, które, jak obecnie zakładamy, tkwią w centrach większości galaktyk, często służąc jako potężne silniki napędzające szereg zjawisk energetycznych obserwowanych we wszechświecie.
.Zgodnie z oświadczeniem, po tym przełomowym badaniu zespół zamierza stworzyć trójwymiarową mapę otoczenia czarnej dziury. Mają również nadzieję, że uda im się lepiej zrozumieć korony czarnych dziur i zbadać, w jaki sposób są one w stanie wytwarzać rozbłyski rentgenowskie.
