Naukowcy zauważyli gwiazdę Wolfa-Rayeta w gwiazdozbiorze Kila

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali gwiazda Wolfa-Rayeta oznaczoną jako WR 31a, znajdującą się w gwiazdozbiorze Kila.

.Jak opisują badacze z NASA, na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a znajduje się gwiazda Wolfa-Rayeta (duże i bardzo gorące gwiazdy charakteryzujące się występowaniem szerokich linii w widmach emisyjnych) znana jako WR 31a. Obiekt położony jest w odległości około 30 tysięcy lat świetlnych od Układu Słonecznego w gwiazdozbiorze Kila.

.Charakterystyczny niebieski bąbel otaczający WR 31a to mgławica Wolfa-Rayeta – międzygwiezdny obłok pyłu, wodoru, helu i innych gazów. Obszary te powstają w wyniku interakcji szybkich wiatrów gwiezdnych z zewnętrznymi warstwami wodoru wyrzucanymi przez gwiazdy Wolfa-Rayeta i często mają kształt pierścienia lub kuli. Astronomowie oszacowali, że bańka, która uformowała się około 20 tysięcy lat temu, rozszerza się z prędkością około 220 tysięcy kilometrów na godzinę.

Niestety, cykl życia gwiazdy Wolfa-Rayeta wynosi zaledwie kilkaset tysięcy lat – niezwykle krótko jak na standardy kosmiczne. Pomimo rozpoczęcia życia z masą co najmniej 20 razy większą od masy Słońca, obiekty tego typu zazwyczaj tracą połowę swojej ciężkości w czasie krótszym niż 100 tysięcy lat. WR 31a zakończy swoje życie jako spektakularna supernowa, a materia gwiezdna wyrzucona z jej eksplozji zasili później nową generację gwiazd i planet.

Kil (łac. Carina) jest 34. co do wielkości, gwiazdozbiorem nieba południowego. Tworzył on w przeszłości, wraz z konstelacjami Żagla, Rufy oraz Kompasu, gwiazdozbiór Argo. Został podzielony na kilka mniejszych z powodów praktycznych – zajmował zbyt wielki obszar na niebie. W Polsce konstelacja jest niewidoczna. Liczba gwiazd widocznych w niej gołym okiem wynosi około 110. W gwiazdozbiorze tym leży druga co do jasności (po Syriuszu) gwiazda na nocnym niebie – Kanopus, a także niezwykle masywna Eta Carinae.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Oprac. EG