Zaskakujący wikiński grób z wyspy Senja. W łodzi pochowano kobietę wraz z psem

Na położonej na Morzu Norweskim w północnej Norwegii odludnej wyspie Senja niedawno zostało dokonane niezwykłe odkrycie archeologiczne. Badacze odkryli w tym miejscu wyjątkowo dobrze zachowany rzadki wikiński grób, o formie łodzi, w którym została pochowana kobieta wraz psem.

Zaskakujący wikiński grób z wyspy Senja

.Unikatowy wikiński grób z wyspy Senja, w którym odkryto szczątki kobiety oraz psa, został ujawniony przez naukowców z Muzeum Uniwersytetu Arktycznego w Norwegii. Odkrywcami tego miejsca pochówku byli jednak archeolodzy-amatorzy, którzy natrafili na niego przy pomocy wykrywaczy metali. Miłośnicy archeologii przy eksploracji wyspy Senja w pewnym momencie natknęli się na parę wykonanych z brązu miseczkowatych zapinek oraz odsłonięte żebra tuż pod cienką warstwą ziemi.

Dokonane przez archeologów-amatorów odkrycie doprowadziło do przeprowadzenia pełnych wykopalisk w maju 2025 roku, co pozwoliło rzucić rzadkie światło na zwyczaje pogrzebowe wikingów. Odkryty grób ma formę drewnianej łodzi, mierzy około 5,4 metra długości i został zbudowany w dużej mierze bez użycia żelaznych nitów. Unikatowy pochówek-łodziowy w momencie odkrycia znajdował się całkowicie pod ziemią. Wewnątrz grobowca archeolodzy odkryli szczątki kobiety, ułożonej na boku z podkurczonymi nogami, a u jej stóp — szkielet małego psa, najprawdopodobniej jej pupila.

„Pies wydaje się być umieszczony z dużą starannością. Choć psy w grobach nie są niespotykane, ich obecność wciąż należy do rzadkości. Ten przypadek nadaje pochówkowi wyjątkowo osobisty charakter” – stwierdziła archeolog Anja Roth Niemi. Obecność psa w grobie najprawdopodobniej odzwierciedla fakt emocjonalnej więzi łączącej kobietę ze swoim zwierzęciem. Okazuje się, że wikingowie potrafili być naprawdę przywiązani do swoich pupili. Literatura sag oraz inne źródła sugerują, że wikingowie darzyli swoje psy głębokim szacunkiem — niekiedy podejmując nadzwyczajne środki, by dbać o nie za życia, a po śmierci oddawać im hołd.

.Kobieta została pochowana z różnorodnymi przedmiotami, które świadczą o jej wysokim statusie społecznym. Wśród nich znajdowały się: Dwie ozdobne, owalne zapinki zdobione srebrną nicią. brązowy wisior oraz paciorki wykonane z bursztynu lub kości, sierp i osełka (narzędzia związane z rolnictwem), przedmiot wykonany z kości wieloryba, prawdopodobnie miecz tkacki używany w produkcji tekstyliów, możliwa przęślica, podkreślająca jej rolę w gospodarstwie domowym.

Marcin Jarzębski