Czas dyplomacji publicznej

Dyplomacja XXI wieku to aktywna promocja i obrona wizerunku własnego kraju – pisze Szymon SZYNKOWSKI vel SĘK

Choć historia dyplomacji – taktyki i narzędzia polityki zagranicznej państw – sięga czasów starożytności, za podwaliny nowoczesnej dyplomacji uznaje się często kongres wiedeński, który ujednolicił rangi dyplomatyczne, uporządkował zasady funkcjonowania misji dyplomatycznych oraz zbudował fundamenty funkcjonującego do dziś protokołu dyplomatycznego.

Choć niedawno minęło 200 lat od „tańczącego kongresu”, wiele zasad funkcjonowania dyplomacji pozostało rzeczywiście niezmiennych. Myliłby się jednak ten, kto uważałby, że dzisiejsza dyplomacja pozostaje elitarnym zajęciem, realizowanym wyłącznie w dyskretnych negocjacjach w zaciszu gabinetów czy też celebrowanym na salonowych przyjęciach.

Odwrotnie – klasyczna dyplomacja, choć cały czas ma swoje miejsce i cele w relacjach międzypaństwowych, coraz bardziej ustępuje miejsca dyplomacji publicznej, realizowanej zupełnie innymi kanałami i wobec innych adresatów.

Adresatami polityki zagranicznej państwa w dzisiejszych realiach powszechnego dostępu do informacji są nie tylko elity polityczne innych państw, ale także ich społeczeństwa, a nastawienie opinii publicznej tworzy kluczowy kontekst dla możliwości osiągania celów tejże polityki.

Media klasyczne, telewizja, radio, gazety oraz portale internetowe i przestrzenie mediów społecznościowych, Facebook, Twitter, Instagram i inne stanowią dyplomatyczne narzędzia i kanały nierzadko ważniejsze niż konferencje czy noty dyplomatyczne.

Dezinformacja, z którą codziennie się mierzymy, prowadzona wielopłaszczyznowo, stanowi większe wyzwanie niż dyplomatyczne retorsje – niewiedza jest zaś dla niej niczym świeżo zaorane pole, na którym szybko kiełkuje i rozprzestrzenia się ziarno fałszu.

Dlatego ostatnie lata są pod względem podejścia polskiej dyplomacji do dyplomacji publicznej rewolucyjne. Nie stanowi ona jedynie skromnego uzupełnienia klasycznej dyplomacji, lecz jej zasadniczą część, do której realizacji angażowanych jest szereg podmiotów, które w skoordynowany sposób budują wiedzę o Polsce i bronią jej dobrego imienia.

Nie ma między nimi bezproduktywnej konkurencji – dyplomaci nie strzegą już zazdrośnie realizacji swych „elitarnych” zadań, lecz współdziałają na rzecz przygotowania i wypromowania m.in. takich akcji jak „Opowiadamy Polskę światu” Instytutu Nowych Mediów. Przesłanie polityków, wiedza historyków, doświadczenie fachowców ds. mediów są wzmacniane siłą rażenia ponad stu polskich placówek i 25 Instytutów Polskich na świecie i ich aktywności, dzięki czemu zasięgi docierania z wiedzą o Polsce i przeciwstawiania się kłamstwu i dezinformacji osiągają rekordowe liczby.

Jedną z pierwszych globalnych akcji o wielkim zasięgu było podświetlanie na biało-czerwono najbardziej rozpoznawalnych kilkudziesięciu światowych obiektów, takich jak piramidy egipskie, najwyższy budynek świata Burj Khalifa czy figura Chrystusa w Rio de Janeiro na stulecie niepodległości w 2018 r.

Dzięki promocji w mediach społecznościowych akcja ta dotarła do ponad 100 mln ludzi na całym świecie, którzy dowiedzieli się o 100-leciu polskiej niepodległości. W 80-lecie wybuchu II wojny światowej w zdecydowany sposób wygraliśmy z rosyjską fałszywą narracją historyczną, uzyskując kilkukrotnie lepsze globalne zasięgi naszego przekazu, w tym także istotne dotarcie do opinii publicznej na rosyjskim rynku. Ostatnie akcje Instytutu Nowych Mediów, które wspieraliśmy, związane z rocznicami Bitwy Warszawskiej i 40-lecia „Solidarności”, pozwoliły po raz kolejny uczynić z ważnych polskich rocznic nie tylko element celebracji, lecz także punkt wyjścia do zwiększania globalnej świadomości o losach naszej Ojczyzny i jej roli w losach świata.

.Ta wiedza to jedna z najsolidniejszych, konsekwentnie budowanych tarcz broniących Polski przed kłamstwami historycznymi i jednocześnie fundament budowy skutecznej, nowoczesnej dyplomacji XXI wieku.

Szymon Szynkowski vel Sęk
Tekst ukazał się w nr 24 miesięcznika opinii „Wszystko Co Najważniejsze” [LINK].