zaufanie

Politycy tkwią w biznesie, w którym towarem jest nadzieja. Nadzieja ta wiąże się z przekonywaniem ludzi, że to właśnie ten konkretny polityk lub tylko ta partia gwarantuje skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem narodowym, stabilność społeczną i wzrost gospodarczy kraju.

W komunikacji kryzysowej XXI w. najważniejsza jest szybkość, spójność przekazu i walka z dezinformacją. Trudno temu sprostać bez wcześniejszego przygotowania. Rudy Giuliani jako burmistrz Nowego Jorku ćwiczył odpowiedzi na 77 pytań, które najczęściej zadają dziennikarze. Nadszedł 11 września 2001 r. i padło jedno z nich: Ile jest ofiar?. Odpowiedział: Nie wiem ile, ale nawet jedna to za dużo.

Polacy są trochę jak jaskiniowcy. Nieufni, niechętni do współpracy, dbający tylko o siebie siedzimy zamknięci w swoich jaskiniach. Prowadzimy tam swoje drobne jaskiniowe interesiki – jednym razem ściągniemy na egzaminie, innym razem wepchniemy się bez pardonu w kolejkę.

Chodzi o zaufanie – a właściwie jego brak. Jak ujawnia raport Edelman Trust Barometer z 2014 roku, niespełna jedna piąta światowej opinii publicznej wierzy, że przedstawiciele biznesu i rządów postawieni w obliczu trudnych spraw powiedzą prawdę.