Etruski grobowiec z nekropolii San Giuliano. Sensacyjne znalezisko z VII wieku p.n.e.
Niezwykłe odkrycie zostało dokonane w samym sercu Etrurii. Badacze zidentyfikowali nienaruszony etruski grobowiec wykuty w skale, który został zapieczętowany na ponad 2700 lat. Zabytek ten został odkopany w nekropolii San Giuliano w pobliżu miasta Barbarano Romano w środkowo-włoskiej prowincji Viterbo. Datowana na koniec VII wieku p.n.e. komora grobowa pochodzi z końcowej fazy okresu orientalizacji, krytycznego czasu w rozwoju kultury etruskiej.
Etruski grobowiec. Niezwykłe znalezisko z nekropolii San Giuliano
.NIetknięty przez rabusiów grobów i zachowany w oryginalnym stanie grobowiec oferuje rzadki i bezcenny wgląd w rytuały pogrzebowe i zwyczaje społeczne wczesnych Etrusków. Po usunięciu ciężkiej kamiennej płyty uszczelniającej komorę, archeolodzy odkryli dziesiątki ceramicznych naczyń, z których większość została pomalowana w charakterystycznym geometrycznym stylu zdobniczym Etrusków. Wydaje się, że niektóre z nich zostały umieszczone w rytualnych pozycjach, co potwierdza teorię o zorganizowanej ceremonii pochówku przed ostatecznym zapieczętowaniem grobowca, informuje portal „Arkeonews„.
Wspaniałe znaleziska
.Wśród najbardziej uderzających znalezisk znajdują się ozdoby z brązu i rytualna miska umieszczona w pobliżu jednego z łóżek grobowych. Wszystkie przedmioty zostały udokumentowane tak, aby nie zmieniać ich położenia w celu zachowania oryginalnego układu, który może zawierać istotne wskazówki dotyczące tożsamości i statusu społecznego zmarłego. Stanowią one niezwykłą wartość dla całego świata badań archeologicznych.
„To niezwykle rzadkie znalezisko” – powiedziała dr Barbara Barbaro, starszy urzędnik z Włoskiego Nadzoru Archeologicznego. „Większość z ponad 500 grobowców w nekropolii San Giuliano została splądrowana w czasach starożytnych lub współczesnych. Odkrycie takiego w pełni zapieczętowanego, nienaruszonego grobowca jest wyjątkowe, gdyż pozwala nam badać etruskie życie codzienne w pełnym i nienaruszonym kontekście” – stwierdził archeolog.
Nekropolia San Giuliano, nazwana na cześć wzgórza, na którym się znajduje, była używana między VII a III wiekiem p.n.e. i jest uważana za jeden z najbardziej złożonych i bogato warstwowych przykładów etruskiej architektury grobowej. Oprócz nowo odkrytego grobowca, miejsce to obejmuje kilka godnych uwagi zabytków pochówku, takich jak:
Grobowiec Królowej – masywny kompleks grobowy o wysokości 10 metrów z podwójnymi wejściami i doryckimi drzwiami.
Grobowiec Jelenia – nazwany tak ze względu na grawerunek jelenia wzdłuż schodów
Grobowiec Łóż – z czterema kamiennymi łóżkami grobowymi prawdopodobnie przeznaczonymi dla grupy rodzinnej
Grobowiec Salamandry – niedawno odrestaurowany i znany z czerwonego karneolu z wygrawerowanym wojownikiem na koniu, datowanym na IV wiek p.n.e.
Międzynarodowa współpraca zakończona sukcesem
.Wykopaliska w San Giuliano są częścią wieloletniej inicjatywy badawczo-konserwatorskiej prowadzonej przez Uniwersytet Baylor w Teksasie pod kierownictwem dr Davide Zori. Projekt jest finansowany przez włoskie ministerstwo kultury i cieszy się współpracą lokalnych instytucji, w tym gminy Barbarano Romano, Parku Regionalnego Marturanum i włoskiej policji ds. ochrony dziedzictwa kulturowego. Według dr Davide Zori, obecnie trwające w tym miejscu międzynarodowe wspólne wysiłki pokazują jak duże znaczenie ma transgraniczne partnerstwo akademickie. „Ten grobowiec daje niezrównaną okazję, aby dowiedzieć się więcej o społeczeństwie Etrusków, od ich rzemiosła po wierzenia religijne. Każdy artefakt przyczynia się do szerszego obrazu” – stwierdził dr Davide Zori.
Odkrycie będące wydarzeniem kulturowym
.Dr Barbara Barbaro podkreśliła emocjonalny wpływ tak rzadkiego znaleziska: „Moment otwarcia grobowca charakteryzował się ciszą, podziwem i głębokim szacunkiem. To było tak, jakbyśmy otworzyli drzwi do odległej przeszłości. Tego rodzaju odkrycie nie tylko wzbogaca wiedze społeczności akademickiej, ale staje się zbiorowym wydarzeniem kulturalnym” – stwierdziła Barbara Barbaro. Następnie archeolog dodała: „Zachowaliśmy część naszego dziedzictwa, która mogła zostać utracona przez szabrowników. Teraz pomoże to opowiedzieć historię, która należy do nas wszystkich”.
Tomasz Diłanian
