Jak mawia porzekadło, „pożycza się tylko bogatym”. Ale biedni szybko przypomną się bogatym, jeśli nie dostaną od nich pomocy. Uprzedźmy taki scenariusz i nie zabraniajmy im tego, na co sami sobie pozwoliliśmy – pisze Hakim El KAROUI.
Francja uznała niepodległość swojej byłej kolonii niechętnie, domagając się w zamian bardzo wysokiego odszkodowania finansowego, które Haiti musiało spłacać przez wiele dziesięcioleci i które stanowiło ogromne obciążenie dla gospodarki kraju.
Kiedy przedstawiciele klasy średniej z taką emfazą mówią o korupcji, jako najważniejszej chorobie drążącej kraj, chorobie domagającej się leczenia w pierwszej kolejności, to dlatego, że nie chcą mówić o chorobie nierówności, której są beneficjentami.
Co 5 sekund z głodu umiera dziecko poniżej dziesiątego roku życia. Na planecie, która obfituje w zasoby… Światowe rolnictwo na obecnym etapie rozwoju mogłoby zapewnić żywność 12 mld ludzi, czyli liczbie dwukrotnie większej niż obecna populacja. Nie chodzi tu więc o jakieś tragiczne przeznaczenie. Każde dziecko, które umiera z głodu, jest ofiarą mordu.
“Z nagłówków gazet zbyt często wyłania się refleksja o przepaści między naszą rzeczywistością a światem bez ubóstwa. Autorzy tych tytułów nie widzą jednak wszystkich wysiłków, które zrobiono, by pomóc najbiedniejszym. Gdyby świat dotrzymywał obietnic składanych najbardziej potrzebującym, byłaby to wiadomość na pierwsze strony gazet”
Zostałem sam z czarnymi braćmi. Mam poczucie, że oni chcą zostać sami. Białe duchowieństwo za bardzo im ciąży, kojarzy się z krytyką, z wytykaniem błędów. Od razu muszę zaznaczyć, że wcale nie jesteśmy tacy krytyczni. Wystarczy mieć inne zdanie, by czarni poczuli się atakowani. Próba rozmowy na ważne tematy kończyła się stwierdzeniem, że nie szanuję ich tradycji, że narzucam swój punkt widzenia, a nawet że jestem rasistą.
System gospodarczy, który nie potrafi zapewnić zysków większości mieszkańców danego kraju i w którym coraz większa część ludności odczuwa narastające zagrożenie wynikające z braku należytego zabezpieczenia społecznego, jest wadliwy – niezależnie od tego, jak szybko rośnie w nim PKB.
W skrajnej nędzy żyje 1,2 miliarda, 2,6 miliarda nie ma dostępu do czystej wody pitnej i urządzeń sanitarnych, a blisko 3 miliardy ogrzewa domy, spalając szkodliwe substancje. Każdego roku dziesięć milionów ludzi umiera na choroby zakaźne. Szacuje się, że brak wody i kanalizacji powoduje co najmniej 300 tys. zgonów rocznie, a niedożywienie jest przyczyną śmierci 1,4 miliona dzieci.
Jedynie poprzez poszerzenie znaczenia pojęć „wzrost” i „rozwój” świat będzie w stanie rozwiązać palące problemy nierówności i zapewnić sobie stabilny rozwój. Uwzględnienie czynnika stabilnego rozwoju zmusza rządy i firmy do wzięcia pod uwagę ekologicznych konsekwencji swoich decyzji.
