jerzy polaczek

Europa Zachodnia od wielu lat unikała pewnych decyzji z powodu tzw. poprawności politycznej. Granicząca z głupotą pobłażliwość jej elit dla zachowań podważających tradycje europejskie, przede wszystkim te wywodzące się z chrześcijaństwa, jest powalająca. Wiara w sprawczą moc akcji plakatowych i marszów poparcia — jest wręcz żałośnie nieadekwatna, a w istocie samorozbrajająca w stosunku do narastającego zagrożenia.

Kredyty „oferowane” były podmiotom „postawionym pod ścianą”, bez innych opcji, a gdy klient nie radził sobie ze spłatą, oferowano mu kolejny nowy kredyt na spłatę zaległości, oczywiście pobierając znowu wpisowe… Wpisowe zwiększało kapitały, rósł portfel kredytowy i rosła baza depozytowa, zarząd świętował kolejne okrągłe rocznice funkcjonowania SK Banku Wołomin, ale kiedyś prawda musiała wyjść na jaw.

Nie jest ważne, co wypycha te masy młodych ludzi w kierunku Europy, jeżeli nie możemy tych przyczyn usunąć. Ani nie możemy ustabilizować Bliskiego i Środkowego Wschodu, ani też nie jesteśmy w stanie zapewnić takiego poziomu życia w tamtych rejonach, by nie opłacało się ryzykować wyjazdu do Europy.

Powinniśmy wypracować kryteria preferencji względem migrantów. Powinny brać one pod uwagę odległość kulturową, co oznacza między innymi, że chrześcijanie w sposób naturalny otrzymują więcej punktów niż muzułmanie. Nie jest to rasizm czy niechęć. Absolutnie nie! Jest to uznanie faktu, że społeczności lokalne, urzędy i służby socjalne nie są przygotowane na absorpcję zbyt dużej liczby ludzi z kultury istotnie różnej od naszej. Tutaj nie tylko chodzi o dobro czy dobrostan „naszych” obywateli, ale również o dobrostan przybyszów.

Jest to bardziej naturalne, by absorbować ludzi, którzy są nam bliscy kulturowo i językowo, niż sztucznie usiłować włączyć w społeczeństwo ludzi o bardzo różnej od naszej tożsamości kulturowej. Biorąc pod uwagę, że większość uchodźców przybywających na południe Europy to muzułmanie, ich asymilacja w Polsce byłaby o wiele trudniejsza, jeśli w ogóle możliwa, niż osób z kręgu tradycji chrześcijańskiej.

Mam nadzieję, że ten mój głos nie pozostanie bez echa, a Polska będzie aktywnie mobilizować społeczność międzynarodową i uczestniczyć w akcjach na rzecz obrony niewinnych ofiar fanatycznych zbrodniarzy tzw. Państwa Islamskiego. Dodajmy — zbrodniarzy, których wyrzeka się już większość światowej społeczności islamskiej.