Elon Musk z wizytą w Muzeum Auschwitz-Birkenau

Elon Musk przebywa w poniedziałek 22 stycznia z wizytą w Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Stamtąd pojedzie do Krakowa, gdzie weźmie udział w dyskusji z amerykańskim publicystą Benem Shapiro na temat antysemityzmu w internecie.

Elon Musk na obchodach Międzynarodowego Dnia Pamięci o Holokauście

.Według dostępnych informacji, właściciel Tesli oraz platformy X przyjechał prywatnie. Oficjalnym punktem jego w Polsce ma być w poniedziałek późnym popołudniem w Krakowie uczestnictwo w dyskusji z Benem Shapiro na temat antysemityzmu w internecie. We wtorek ma wziąć udział w nabożeństwie żałobnym na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.

Jego wizyta wpisuje się w program obchodów Międzynarodowego Dnia Pamięci o Holokauście, który przypada 27 stycznia. Wydarzenia te organizuje Europejskie Stowarzyszenie Żydowskie (EJA).

O tym, że Musk przyleci do Krakowa i Oświęcimia poinformowała agencja Blommberg w poprzednim tygodniu. Jak przypomniała, właściciel Tesli i platformy X jesienią ub.r. wstępnie zgodził się odwiedzić teren dawnego obozu podczas dyskusji na żywo z szefem EJA rabinem Menachemem Margolinem.

Urodzony w RPA przedsiębiorca spotkał się wówczas z oskarżeniami o antysemityzm, kiedy zgodził się z anonimowym użytkownikiem platformy X twierdzącym, że społeczności żydowskie promują „nienawiść przeciwko białym” i odpowiadają za sprowadzanie „hord mniejszości, które zalewają kraj”.

Wpis ten potępił Biały Dom, a szereg dużych reklamodawców, w tym m.in. koncern Disneya, ogłosiło bojkot platformy. Elon Musk przyznał później, że jego wypowiedź była „jedną z najgłupszych rzeczy”, jaką zrobił.

W Auschwitz-Birkenau zginęło ponad milion osób, w większości Żydów

.Niemcy założyli obóz Auschwitz w 1940 r., aby więzić w nim Polaków. Pierwszy transport polskich więźniów politycznych, liczący 728 osób, przybył do Auschwitz z więzienia w Tarnowie 14 czerwca 1940 r. Polacy stanowili drugą pod względem liczby osób deportowanych do obozu grupę więźniów.

Auschwitz II-Birkenau powstał dwa lata później. Stał się miejscem zagłady Żydów. W kompleksie obozowym funkcjonowała także sieć podobozów.

W obozie Niemcy zgładzili co najmniej 1,1 mln ludzi, głównie Żydów. Z ponad 140 tys. Polaków deportowanych tam zgładzonych zostało połowę.

W 1947 r. na terenie byłych obozów Auschwitz I i Auschwitz II-Birkenau powstało muzeum.

Brak reakcji Zachodu na Holokaust

.Antysemityzm na Zachodzie jest problemem, który sięga wstecz na długo przed II wojną światową. We „Wszystko co Najważniejsze” Jan Śliwa rozpatruje kwestię powodów, dla których państwa alianckie – zwłaszcza USA – nie wykazały odpowiednio silnej reakcji na Holokaust.

„Sprawa żydowska nie istniała w powszechnej świadomości, a przynajmniej nie jako istotny temat” – pisze. – „Antysemityzm na Zachodzie był na tyle rozpowszechniony, że na elitarnych uniwersytetach w USA numerus clausus dla Żydów obowiązywał jeszcze w latach 50., czyli długo po wojnie. A zagłada Żydów nie była tematem, bo informacje o niej były świadomie blokowane.”

„Charakterystyczna jest historia dramatycznego apelu z Polski z marca 1944 r.: »Liczba Żydów w Polsce wynosi od 250 do 300 tysięcy. Za kilka tygodni pozostanie nas nie więcej niż 50 tysięcy… Oby ten, może ostatni, nasz głos z otchłani dotarł do uszu całego świata«. Notkę tę odczytał w Izbie Gmin poseł Silverman, która to wypowiedź podana została między informacjami o głosowaniach dotyczących brytyjskich wydatków, na stronie czwartej, pośród 13 innych informacji. Świat apelu nie usłyszał.„

„Wątpliwości co do wiarygodności danych wzmagało doświadczenie z czasów I wojny światowej, gdy informacje o okrucieństwach wroga były często wyolbrzymiane i koloryzowane. Dlatego miliony wyglądały na fantazję, były mniej wiarygodne niż tysiące. Czyli okazuje się, że łatwiej jest ukryć mord gigantyczny, o rozmiarach przekraczających ludzką wyobraźnię.”

Czy antysemityzm był powodem braku reakcji Aliantów?

„»New York Times« cały czas starał się podkreślać cierpienia wielu narodów, i to raczej innych niż Żydów. Takie szersze spojrzenie jest zasadzie poprawne. Często słychać opinie, że jedynie cierpienie Żydów jest warte wspomnienia, a inni – ze szczególnym uwzględnieniem Polaków – chcą się tylko pod to podpiąć. Z tym ostatnim zgodzić się nie sposób, każdy ma dość śladów tego cierpienia w historii rodzinnej. Jednak noc kryształowa dotyczyła konkretnie Żydów, podobnie jak ustawy norymberskie; żydowskie majątki były »aryzowane«. W Wannsee ustalono ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, a do komór gazowych posyłano Żydów. Oczywiście III Rzesza miała plany, by rozwiązywać kwestie kolejnych narodów. Do rozwiązywania kwestii polskiej się już zabrała, z tym że potrzebna Niemcom na razie niewolnicza praca zachowywała nas jeszcze przy życiu. Niemniej udawanie podczas wojny, że z Żydami się nie dzieje nic szczególnego, jest co najmniej dziwne.”

„W końcu Departament Stanu i brytyjskie Foreign Office zdecydowały się na zorganizowanie konferencji w sprawie żydowskiej na Bermudach. Odbyła się ona w dniach 19–30.4.1943 r. i postanowiła, że większe transporty Żydów (»uchodźców« według NYT) są niemożliwe, Palestyna nie może posłużyć jako miejsce ucieczki, a alianci nie mają zamiaru negocjować z państwami osi deportacji Żydów lub polepszenia ich losu. NYT powstrzymał się od krytyki. Oczywiście całkowicie bezskuteczna konferencja bermudzka, podobnie jak poprzednia konferencja w Évian w 1938 r., była dla niemieckiej propagandy smakowitym kąskiem. W tym samym czasie trwało powstanie w getcie warszawskim. Kilka dni po jego wybuchu, 22.4.1943 r., na pierwszej stronie ukazała się krótka notatka o alarmującym meldunku radiowym z Warszawy. W międzyczasie pojawiały się tu i tam informacje, a na jesieni artykuł redakcyjny, w którym jednak nigdzie nie pojawiło się słowo »Żyd«. Do Treblinki deportowano »400 000 osób«.”

Autor podsumowuje artykuł cytatem z Laurel Leff: „Wielu urzędników w Foreign Office nie miało dość sympatii dla europejskich Żydów oraz dla tych, którzy próbowali im pomóc, aby zmienić politykę w świetle ludobójczego programu nazistów. Zatriumfowała brytyjska i amerykańska raison de guerre. Ale koszt był wysoki. Wiosną i latem 1944 r., przy pełnej wiedzy aliantów, węgierscy Żydzi zostali przez nazistów wysłani na zagładę. Zachodnie rządy przyglądały się, gdy europejscy Żydzi byli mordowani w komorach gazowych Auschwitz-Birkenau”.

PAP/Beata Kołodziej/Wszystko co Najważniejsze/JT