Polska i Estonia — jedyne kraje, w których rosła jakość życia do 2023 r. — OECD

Polska i Estonia to jedyne kraje, w których systematycznie poprawiały się wyniki ponad połowy wskaźników jakości życia w latach 2010-2023 – przekazał Polski Instytut Ekonomiczny powołując się na raport OECD. Zauważono też, że rośnie subiektywna ocena zadowolenia z życia Polek i Polaków. „Tymczasem w 19 krajach, głównie w Europie i obu Amerykach, jakość życia i postęp z nim związany ograniczył się maksymalnie do dwóch” – zaznaczono.

Polska i Estonia – jakość życia konsekwentnie poprawiana

.Jak przekazano, tylko dwa kraje (Estonia i Polska) systematycznie poprawiały wyniki w ponad połowie wskaźników jakości życia dot. niematerialnych aspektów dobrostanu w latach 2010-2023. „Tymczasem w 19 krajach, głównie w Europie i obu Amerykach, jakość życia i postęp z nim związany ograniczył się maksymalnie do dwóch” – zaznaczono.

„Polska od kilkunastu lat konsekwentnie poprawia wyniki w obszarze materialnych i niematerialnych aspektów jakości życia” – zauważył Polski Instytut Ekonomiczny powołując się na raport pt. „How’s Life?” przygotowany przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Wskazano, że publikacja ta dostarcza danych na temat szerokiego zakresu wskaźników dobrobytu.

Wyjaśniono, że wskaźniki, które oceniają jakość życia obejmują rozmaite wymiary życia osobistego i społecznego, takie jak np. zdrowie, wiedza i umiejętności, jakość środowiska, subiektywny dobrostan, bezpieczeństwo, relacje społeczne i obywatelskie. „Te kategorie ilustrują szeroki zakres zagadnień, które składają się na jakość życia w ujęciu OECD” – wskazano.

Polacy zadowoleni z życia

.Polski Instytut Ekonomiczny zauważa, że Polska od lat „pnie się również w rankingach zadowolenia z życia”. Dane OECD wskazują bowiem, że subiektywna ocena zadowolenia z życia Polek i Polaków pozostaje na „relatywnie wysokim poziomie”. W skali od 0 do 10 Polska osiągnęła wynik 7,6. „Wyprzedzają ją Finlandia (7,8), Słowenia (7,7), Belgia (7,7) i Austria (7,7)” – poinformowano. Z kolei za Polską znalazły się Niemcy (7,0), Łotwa (6,9) i Grecja (6,9), co świadczyć ma o relatywnie niższym poziomie deklarowanego zadowolenia z życia w tych państwach.

Zauważono natomiast, że poziom kapitału społecznego w Polsce pozostaje na niższym poziomie „wymagającym intensywnych działań”. Jak zauważono w Polsce i we Włoszech poziom zaufania do rządu nie zmienił się znacząco w ciągu dekady, choć odnotowano poprawę w zaufaniu do innych ludzi. „To oznacza, że Polacy trochę bardziej ufają sobie nawzajem, choć ich zaufanie do instytucji pozostaje na podobnym poziomie” – tłumaczy PIE. Brak większych postępów w obszarze zaufania i zaangażowania obywatelskiego może „osłabiać zdolność społeczeństwa do wspólnego działania na rzecz zmian”.

Zwrócono uwagę, że osiągnięcie stabilnego i zrównoważonego rozwoju będzie wymagało skupienia się nie tylko na PKB i stopie bezrobocia, ale również na jakości życia, subiektywnym poczuciu dobrobytu i poziomie zaufania społecznego. „Takie podejście pozwoli na skuteczniejsze identyfikowanie priorytetów, celów i barier, a tym samym na bardziej precyzyjne projektowanie polityk publicznych” – ocenił PIE.

Polacy uwierzyli w siebie

Na temat tego, iż szerokie poparcie polskiego społeczeństwa dla projektu Centralnego Projektu Komunikacyjnego pokazuje, iż Polacy mają duże ambicje i chcą skończyć z myśleniem w kategoriach zaściankowości i kompleksów, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” pisze prezes zarządu stowarzyszenia „Tak dla CPK” Maciej WILK w tekście „Polacy uwierzyli w siebie„.

„Dokładnie rok temu, 26 października 2023 r., krótko po lekturze wywiadu posła-elekta Macieja Laska dla portalu Rynek Lotniczy, w którym wyraził jednoznaczne przekonanie, że projekt nowego lotniska CPK w Baranowie nie dojdzie do skutku, poczułem się zobligowany do działania. W akcie desperacji napisałem swój pierwszy merytoryczny wpis na platformie X, wyjaśniający dlaczego Polska tak bardzo potrzebuje realizacji tej inwestycji”.

„Nie spodziewałem się wtedy, że temat CPK poruszy serca i umysły milionów Polaków oraz zdominuje polską debatę publiczną na blisko pół roku, aż do pamiętnej konferencji premiera Donalda Tuska, gdzie ogłoszono (choć bez specjalnego entuzjazmu) kontynuację projektu. Wybuch społecznego poparcia, jaki zaobserwowaliśmy pod hasłem #TAKdlaCPK, stał się fenomenem, który z pewnością będzie analizowany przez lata przez socjologów, politologów oraz specjalistów w zakresie psychologii społecznej. W warunkach przytłaczająco negatywnej narracji w mediach głównego nurtu, miliony Polaków zaczęły czerpać wiedzę na temat CPK głównie z mediów społecznościowych i oddolnych inicjatyw. Pozwoliło im to zrozumieć, że ten projekt nie jest żadną „PiS-owską fanaberią” czy też „gigantomanią,” ale strategiczną inwestycją o kluczowym znaczeniu dla dalszego rozwoju naszego kraju. To właśnie bezprecedensowy głos obywateli w obronie CPK zmusił rządzących do zadeklarowania dalszej realizacji projektu”.

”Przerażające jest, że projekt o tak wielkim potencjale rozwojowym dla Polski mógł zostać zatrzymany wyłącznie z powodów czysto politycznych. Wydarzenia wokół CPK pokazują dobitnie, jak bardzo polska scena polityczna oderwała się od potrzeb społeczeństwa i skupia się wyłącznie na bieżących sporach oraz wewnętrznych rozgrywkach, zamiast myśleć o przyszłości kraju. Fakt, że projekt o strategicznym znaczeniu musiał zostać broniony przez obywateli przed politykami, odsłania głęboką kompromitację klasy rządzącej, która abdykowała z obowiązku dynamicznego rozwoju Polski. Od blisko dwóch dekad Polska trawiona jest przez plemienne podziały, które karmią jedynie polityczne elity, a blokują prawdziwą dyskusję o istotnych kwestiach” – pisze Maciej WILK.

PAP/ WszystkocoNajważniejsze/LW