Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych w tę niedzielę. Zadzwońmy

W niedzielę w Kościele katolickim przypada IV Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych, obchodzony w tym roku pod hasłem „Nie opuszczaj mnie w mojej starości”. W specjalnym orędziu na ten dzień papież podkreślił, że „przeciwstawianie młodych starym jest niedopuszczalną manipulacją”.
Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych
.Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych ustanowił papież Franciszek 31 stycznia 2021 r. Ogłaszając decyzję, podkreślił, że głos osób starszych jest cenny, „ponieważ wyśpiewuje chwałę Bogu i strzeże korzeni narodów”.
W orędziu na tegoroczny Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych, który obchodzony jest 28 lipca, papież zaapelował, aby nie opuszczać osób starszych. Przekonywał, że „będąc blisko i uznając ich niezastąpioną rolę, jaką odgrywają w rodzinie, w społeczeństwie i w Kościele, (…) otrzymamy wiele błogosławieństw!”.
Podkreślił, że „Bóg nieustannie okazuje nam swoje miłosierdzie, zawsze, na każdym etapie życia i w każdym stanie, w jakim się znajdujemy, nawet w naszych niewiernościach”. Dlatego – jak zaznaczył papież – „możemy być pewni, że będzie blisko nas także w starości, tym bardziej, że w Biblii starzenie się jest znakiem błogosławieństwa”.
Ocenił, że zbyt często samotność jest gorzkim towarzyszem życia dla osób starszych. Wśród powodów tego papież wskazał m.in. sytuację ekonomiczną, która zmusza młode pokolenie do emigracji za chlebem oraz wojny i konflikty, w wyniku których giną młodsi bądź muszą szukać bezpieczeństwa dla swoich dzieci.
Zwrócił uwagę, że w niektórych kulturach istnieje „fałszywe przekonanie”, że starsi „uciekają się do czarów w celu odebrania energii życiowej młodym”. Podkreślił, że „ta mentalność musi być zwalczana i wykorzeniana”.
„Jest to jedno z tych bezpodstawnych uprzedzeń, od których uwolniła nas wiara chrześcijańska, a które podsycają uporczywy konflikt pokoleniowy między młodymi a starszymi” – napisał papież Franciszek.
Zaznaczył, że wypaczeniem jest także „powszechne przekonanie, że osoby starsze obciążają młodych kosztami opieki, jakiej potrzebują, i w ten sposób ujmują zasoby dla rozwoju kraju”.
Podkreślił, że „przeciwstawianie młodych starym jest niedopuszczalną manipulacją”.
Według papieża samotność i odrzucenie osób starszych są wynikiem wyborów – politycznych, ekonomicznych, społecznych i osobistych – które nie uznają nieskończonej godności każdej osoby, „niezależnie od jakichkolwiek okoliczności i jakiegokolwiek stanu lub sytuacji, w jakich się znajduje”.
Papież Franciszek zwrócił uwagę, że kiedy człowiek się starzeje i opada z sił odkrywa ułudę indywidualizmu i niezależności.
Dziadkowie Jezusa
.Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych obchodzony jest w Kościele katolickim w czwartą niedzielę lipca blisko wspomnienia liturgicznego dziadków Jezusa Chrystusa – św. Anny i św. Joachima, które przypada 26 lipca.
Kult dziadków Jezusa rozwijał się równolegle do kultem Matki Bożej. Na przełomie IV-V w. w Jerozolimie przy sadzawce Betezda zbudowany został kościółek ku czci św. Joachima i św. Anny, gdzie według podań miał być ich grób. Inne źródła wskazują jednak, że rodzice Maryi zostali pochowani na Górze Oliwnej.
Około roku 550, cesarz Justynian wybudował w Konstantynopolu bazylikę ku czci św. Anny, gdzie w 710 r. miały zostać przeniesione jej szczątki. Na Zachodzie Europy pierwszy kościół i klasztor św. Anny stanął w 701 r. we Floriac koło Rouen (Francja).
Najstarszy wizerunek św. Anny pochodzi z VIII w. i jest w kościele S.M. Antiqua w Rzymie. Z tego samego okresu pochodzi fresk przedstawiający św. Annę, pochodzący z Faras w Numidii. Obchody święta św. Anny na Wschodzie w 710 r. wprowadził cesarz Justynian II. 21 czerwca 1378 r. papież Urban VI bullą „Splendor aeternae gloriae” zezwolił na obchodzenie tego święta w Anglii. Papież Juliusz II w 1522 r. rozszerzył je na cały Kościół i wyznaczył na 20 marca.
Wspomnienie św. Joachima i św. Anny zostało chwilowo zniesione w 1568 r. Jako powód podano, że o rodzicach Maryi nie ma żadnej wzmianki w Ewangeliach. Przywrócił je papież Grzegorz XIII w 1584 r. podając, jako datę ich liturgicznego wspomnienia 26 lipca.
Więzi społeczne straciły znaczenie. Współczesność uznaje tylko jedną wartość – indywidualizm
.„Żyjemy w czasach przyspieszonych zmian. Świat został zdominowany przez nowe, często sprzeczne ruchy społeczn” – pisze we „Wszystko co Najważniejsze” prof. François HARTOG, historyk francuski, profesor École des hautes études en sciences sociales (EHESS) w Paryżu.
Dodaje on, że „niektóre z nich są pokoleniowe, jak na przykład ruch młodych na rzecz ochrony klimatu. Jego uczestnicy boją się przyszłości, ale angażują się, aby ją ocalić. Populistyczne i konserwatywne ruchy obecne w wielu krajach również obawiają się przyszłości, jednak w inny sposób. Domagają się przywrócenia kategorii przeszłości i minionych wartości”.
„Pozorna sprzeczność między tymi ruchami znajduje jednak wspólny mianownik w poczuciu osamotnienia. Młodzi walczący z globalnym ociepleniem uważają się za ofiary ostatnich dekad szalejącego kapitalizmu i nienasyconej konsumpcji. Była klasa średnia przemysłowa postrzega siebie jako ofiarę globalizacji i modernizacji technologicznej i nie chce stracić tych resztek, które jej jeszcze zostały” – pisze prof. François HARTOG.
Jego zdaniem „współczesne ruchy społeczne stały się w ten sposób atomami samotności, porzuconymi i walczącymi między sobą. Politycy natomiast, skonfundowani, nie wiedzą, po której stronie powinni stanąć”.
PAP/Magdalena Gronek/WszystkoCoNajważniejsze/SN