Włochy likwidują gwarantowany dochód obywatelski

„Dochód obywatelski kosztował Włochów 25 mld euro w ciągu trzech lat, nie przynosząc oczekiwanych rezultatów ani w zakresie ograniczania ubóstwa, ani w zakresie pomocy w pracy” – oświadczyła w czwartkowym wywiadzie w „La Stampa” minister pracy Marina Elvira Calderone.

Gwarantowany dochód obywatelski we Włoszech

.W poniedziałek tracący dochód 60-latek w prowincji Palermo próbował podpalić biuro burmistrza i siebie. W 2023 roku Włosi żegnają się z tzw. gwarantowanym dochodem obywatelskim, który wynosił do 780 euro na pojedynczą osobę. Kilka dni temu 169 tys. rodzin otrzymało SMS-a od zakładu ubezpieczeń o zawieszeniu dotacji od sierpnia.

Minister Calderone powiedziała w „La Stampa”, że informacja o tym, iż rząd Giorgii Meloni wygasi dochód obywatelski była znana od siedmiu miesięcy, kiedy koalicja przeforsowała to w ustawie budżetowej. „W gminach służby socjalne przejęły już opiekę nad gospodarstwami domowymi wymagającymi opieki – zapewniła Calderone.

Kursy zawodowe i opieka społeczna

.Powtórzyła, że od 1 września działać będzie platforma cyfrowa ministerstwa, na której otrzymujący dochód gwarantowany będą mogli rejestrować się na kursy zawodowe, poszukać pracy albo zarejestrować się w opiece społecznej. Dochód obywatelski we Włoszech został wprowadzony w styczniu 2019 r. przez rząd Giuseppe Conte. Wzbudzał wiele kontrowersji, ponieważ ludziom otrzymującym to świadczenie przestało opłacać się podejmować pracę. Pracodawcy nie mogli znaleźć chętnych do pracy.

Liczne protesty przeciwko reformie

.Rząd kierowany przez Giorgię Meloni przewidział ostateczne zlikwidowanie tej dotacji do 1 stycznia 2024 r. Z pomocy będą mogły skorzystać tylko niektóre rodziny, w których skład wchodzą osoby niepełnosprawne, małoletni lub osoby powyżej 65 roku życia. We Włoszech od tygodnia mnożą się protesty niezadowolonych ludzi, którzy utracili dochód. Setki Neapolitańczyków po otrzymaniu SMS-a o wstrzymaniu wypłat zablokowały lokalny zakład ubezpieczeń (INPS). Musiała interweniować policja.

W poniedziałek w Terrasini w prowincji Palermo 60-latek próbował podpalić biura burmistrza i siebie. Miał ze sobą kanister z benzyną i krzyczał do burmistrza Giosue Maniaci: „Spalę wszystko, jeśli mi nie pomożesz”. Po mediacji prowadzonej przez sekretarza miasta Cristofaro Ricupatiego mężczyzna został przekonany do zrezygnowania ze swoich planów.- To były chwile strachu, ale na szczęście nic nieodwracalnego się nie wydarzyło. My, na poziomie gmin nie radzimy sobie z tym wszystkim, potrzebujemy pomocy – powiedział w TG7burmistrz Maniaci.

Czym jest gwarantowany dochód podstawowy?

.Na temat tego czym jest gwarantowany dochód podstawowy na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze były francuski minister ds. ekonomii społecznej i solidarności Benoît HAMON w tekście „Pandemia COVID-19 zwiększa presję na wprowadzenie gwarantowanego dochodu podstawowego„. Autor wskazuje w nim czynniki, które mogą sprawić, iż wprowadzenie gwarantowanego dochodu podstawowego stanie się nieuniknione oraz nakreśla historię tej idei.

„Istnieje pewna idea, która początkowo nieśmiało zdobywała zwolenników, by stać się dziś poważnym tematem debaty publicznej. Chodzi o gwarantowany dochód podstawowy. Określa się go różnymi terminami: dochód powszechny, bezwarunkowy, bazowy, gwarantujący przeżycie, socjalny, obywatelski, „bezwarunkowy zasiłek autonomiczności”.

„Bronię zasadności tej idei, rozumianej jako dochód podstawowy, przyznawany wszystkim (powszechny), niezależnie od sytuacji rodzinnej (indywidualny), bez świadczenia zwrotnego (bezwarunkowy), na okres całego życia. Idea ta opanowuje debatę publiczną, będąc odpowiedzią na kryzys, z którym przychodzi mierzyć się ludzkości. Równocześnie nienawiść i apetyt na dominację pozyskują coraz to nowych adeptów, prowadząc do zawalenia się wszelkich barier: demokratycznych, kulturowych i etycznych, które w naszym głębokim przekonaniu miały nas chronić przed chaosem. Moja mowa obrończa nie jest jedynie ćwiczeniem retorycznym. To zestaw argumentów „na ciężkie czasy”, mających na celu wyposażenie we właściwe narzędzia tych, którzy pragną zawrócić ludzkość z kursu ku przepaści, proponując jej nową erę emancypacji i demokracji”.

„Historia dochodu podstawowego jest długa, a jej początków szukać należy w chwalebnych czasach amerykańskiej i francuskiej rewolucji, gdy Thomas Paine jako jeden z pierwszych postulował przyznanie takiego świadczenia wszystkim obywatelom niezależnie od ich sytuacji materialnej i finansowej. Jego idea była rewolucyjna swoją prostotą. Ponieważ ludzkość otrzymuje w spadku dzieło Stwórcy oraz owoce pracy poprzednich pokoleń, nic nie usprawiedliwia tego, aby jedynie mniejszość czerpała pełnymi garściami z tych dobrodziejstw” – pisze Benoît HAMON.

Gwarantowany dochód obywatelski a motywacja do pracy

.Na temat toczącej się debaty dotyczącej tego jak gwarantowany dochód podstawowy może wpłynąć na motywację do pracy, na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Maciej SZLINDER w tekście „Państwo powinno w większym stopniu przejąć inicjatywę w kształtowaniu gospodarki„. Autor odpowiada w nim również na pytanie jak wprowadzenie tego rozwiązania wpłynęłoby na świadczenia łagodzące ubóstwo.

„Drugim zagrożeniem jest zdaniem prof. Bugaja „nowa ideologizacja” reformatorskich postulatów, biorących pod uwagę potrzebę „dostarczenia środków utrzymania nie tylko bezrobotnym z przymusu, ale i tym, którzy po prostu pracować nie będą chcieli”. Chodzi oczywiście o koncepcję bezwarunkowego dochodu podstawowego. I tutaj pojawiają się w artykule co najmniej trzy nieporozumienia. Po pierwsze, nie jest do końca prawdą, że koncepcja ta wyrasta z przekonania, „że gospodarki rozwijać się będą przy malejącym popycie na pracę”. To jedynie jedno z uzasadnień dochodu podstawowego, niepodzielane zresztą przez wszystkich jego zwolenników (w tym niżej podpisanego). Co najmniej równie ważne są uzasadnienia odwołujące się choćby do analizy wad obecnych i przeszłych systemów zabezpieczenia społecznego, adekwatności rozwiązań względem przemian systemu kapitalistycznego czy głębszego rozumienia istoty praw człowieka i szerszego ujmowania ludzkiej pracy”

.”Po drugie, stanowczo przesadzone jest twierdzenie, jakoby dochód podstawowy miał „zastąpić wszelkie dotychczasowe świadczenia, przyznawane indywidualnie na podstawie różnych kryteriów”. Jest ono prawdziwe w stosunku do świadczeń łagodzących ubóstwo (zbędnych dzięki zapobieganiu ubóstwu przez dochód podstawowy), ale już z pewnością nie do świadczeń związanych choćby z posiadanymi niepełnosprawnościami. Wreszcie nie do końca zasadny jest zarzut, jakoby zwolennicy tej idei nie widzieli „ani problemu sfinansowania wypłat dochodu podstawowego, ani negatywnych następstw w sferze motywacji do pracy”. Oba te elementy są najważniejszymi aspektami debaty na temat dochodu podstawowego, zarówno w Polsce, jak i poza granicami naszego kraju. Padały w ich ramach liczne wyczerpujące odpowiedzi i propozycje. Ufam, że zarzuty te wynikają z wciąż mało nagłośnionej polskiej dyskusji na ten temat” – pisze Maciej SZLINDER.

PAP/Miłosz Marczuk/WszystkoCoNajważniejsze/MJ