Zaginione koptyjskie miasto z Sahary. Sensacyjne odkrycie archeologiczne 

Archeolodzy realizujący misje badawczą na gorącej pustyni Sahara, która obejmuje tereny zachodniego Egiptu, doprowadziły do ujawnienia nieznane dotąd elementu w historii tego kraju. Przez naukowców w tym miejscu zostało zidentyfikowane zaginione koptyjskie miasto.

Zaginione koptyjskie miasto z Sahary

.Położone głęboko na zachodnioegipskiej pustyni stanowisko archeologiczne Ain al-Kharab, które znajduje się tuż przy oazie Kharga, stało się niedawno świadkiem niezwykłego odkrycia. Naukowcy odkryli w tym miejscu zaginione koptyjskie miasto z Sahary. Badacze na tym obszarze ujawnili nie tylko starożytne mury i artefakty, ale także barwną historię wiary, społeczności wytrwale trwającej przy swojej religii, a ostatecznie o transformacji kulturowej.

Jak podkreślają eksperci, w centrum tego odkrycia znajdują się dwa starożytne kościoły – z czego jeden jest okazały i przypomina bazylikę, natomiast drugi jest kameralny oraz charakteryzuje się inskrypcjami wykonanymi w języku koptyjskim – a także liczne budynki mieszkalne. Oprócz tego naukowcy odkopali wiele grobowców i rzadki fresk przedstawiający Jezusa Chrystusa uzdrawiającego chorych. Pierwotnie tereny te zostały zasiedlone w okresie ptolemejskim i rzymskim. Początkowo tym samym Ain al-Kharab było zamieszkałe przez ludność pogańską, z czasem jednak, tak jak na innych niektórych ziemiach Imperium Rzymskiego, w późnej starożytności zaczęli tu dominować chrześcijanie.

Rewolucja religijna w starożytnym Egipcie

.Dowody archeologiczne wskazują, że we wczesnych wiekach naszej ery wiele budynków z okresu rzymskiego zostało przekształconych na potrzeby kultu chrześcijańskiego i rozmaitych funkcji społecznych. Ta transformacja odzwierciedla szerszą rewolucję religijną w Egipcie, która nastąpiła po legalizacji chrześcijaństwa pod panowaniem rzymskim i jego ostatecznym wyłonieniu się na dominującą religię, co nastąpiło w IV wieku p.n.e.  Chrześcijaństwo stało się religią panującą w Imperium Rzymskim w 380 r. n.e., kiedy cesarz Teodozjusz I Wielki ogłosił je religią państwową edyktem z Tesalonik. Wcześniej, w 313 r. n.e., cesarz zachodnio rzymski Konstantyn Wielki i wschodniorzymski Licyniusz wydali edykt mediolański, który zniósł prześladowania chrześcijan i nadał im swobodę kultu.

Minister turystyki i starożytności Egiptu Sherif Fathy podkreślił w rozmowie z mediami, że odkrycie to „odzwierciedla kulturową różnorodność Egiptu”. Jego zdaniem najnowsze znalezisko z Ain al-Kharab pogłębia nasze zrozumienie rozprzestrzeniania się wczesnego chrześcijaństwa w najbardziej odległych regionach Egiptu. Szef egipskiego resortu turystyczno-archeologicznego pochwalił osiągnięcia egipskich archeologów, zwracając przy tym uwagę na ich rolę w umieszczeniu Egiptu w czołówce światowej mapy turystyki kulturowej.

Marcin Jarzębski