
Miesiąc w Paryżu. Dziesięć pomysłów. Listopad 2016
OD REDAKCJI: Każdy miesiąc zaczynamy od rekomendacji tego, co w najbliższym czasie wypadałoby zobaczyć, wysłuchać, przeżyć w intelektualnej i kulturowej stolicy kontynentu. Wybór tego, co najważniejsze!
1. Père-Lachaise i Szopen
.Père-Lachaise to największy paryski cmentarz i jeden z najbardziej znanych na świecie. Znajduje się w 20. dzielnicy miasta i każdego roku odwiedza go ponad trzy i pół miliona ludzi, co czyni go także najczęściej odwiedzanym cmentarzem na świecie. Tam pochowani są m.in. Amedeo Modigliani, Édith Piaf, Molier, Jim Morrison.
Polacy mieszkający w Paryżu zbierają się 1 listopada przed grobem Fryderyka Szopena, by zapalić na nim symboliczny znicz. Jest to najsłynniejszy Polak pochowany na Père-Lachaise, ale nie jedyny. Widać to najlepiej 1 listopada, gdyż znicze w tym szczególnym dniu palą się głównie na polskich grobach.
Cimetière du Père-Lachaise. Metro: Père-Lachaise
2. Oscar Wilde
.„Umieram tak, jak żyłem — ponad stan” — to miały być słowa wypowiedziane przez Oscara Wilde’a pijącego ostatnią w życiu lampkę szampana. Po śmierci pochowany został także na Père-Lachaise. Jego grób z rzeźbą Jacoba Epsteina jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych na cmentarzu. I chociaż Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde spędził w Paryżu część życia i w tym mieście zmarł, nie doczekał się nigdy we Francji wystawy oddającej mu należyty hołd. Petit Palais postanowił to zmienić i od niedawna można się wybrać na pierwszą francuską wystawę zorganizowaną na cześć Wilde’a, na której można prześledzić jego barwne życie i twórczość.
Oscar Wilde. L’impertinent absolu. Petit Palais. Avenue Winston Churchill 75008 Paris. Metro: Champs-Elysées – Clemenceau. Wystawa czynna do 15 stycznia 2017
3. Prix Goncourt
.Zwycięzca otrzyma czek na sumę 10 euro. Jednak zamiast go zrealizować, większość laureatów woli oprawić go w ramki i powiesić na ścianie jako pamiątkę. A to dlatego, że chodzi o najstarszą i najbardziej prestiżową nagrodę literacką we Francji, Nagrodę Goncourtów. 21 grudnia 1903 r. dziewięciu z dziesięciu członków Akademii Goncourtów zebrało się po raz pierwszy, aby przyznać Prix Goncourt, tak jak zapisał to w swoim testamencie pisarz Edmond Goncourt. Najważniejsze nagrody literackie we Francji są bacznie śledzone przez media i pozwalają w ten sposób literaturze zagościć na wiele miesięcy w życiu kulturalnym kraju. Książka, która dostaje Nagrodę Goncourtów, w zależności od roku sprzedaje się w liczbie 200 000 – 500 000 egzemplarzy.
Prix Goncourt. Ogłoszenie laureata odbędzie się 3 listopada w Paryżu
4. Beaujolais Nouveau
.Dekret, który został opublikowany w „Dzienniku Urzędowym” w 1951 roku, stanowił o tym, że wina wyprodukowane w danym roku, chronione znakiem pochodzenia, mogły trafić do sprzedaży tylko po 15 grudnia. Jednak po skargach związków zawodowych dodano notatkę, która określiła warunki, zgodnie z którymi niektóre wina będą mogły być sprzedawane wcześniej. I to właśnie wtedy zgodnie z tymi wytycznymi powstało wino Beaujolais Nouveau. Co roku w trzeci czwartek listopada nie tylko we Francji, ale i w licznych krajach świata przypada święto Beaujolais Nouveau. Wino, które w 100% produkowane jest z winogron odmiany gamay w wyniku maceracji węglowej (jest to przyspieszony proces winifikacji), nadaje się do wypicia przez okres około 6 miesięcy. Najlepiej spożywać schłodzone do 14° – 15° C, a podawać do niego najlepiej wędliny produkowane w regionie, np. rosette z Lyonu czy suszoną kiełbasę z pistacjami lub regionalne sery, takie jak Saint Marcellin czy Saint Félicien.
Arrivée du Beaujolais Nouveau 2016. 17 listopada w całej Francji
5. Sztuka pokoju
.Czterdzieści traktatów i blisko sześćdziesiąt dokumentów z archiwów dyplomatycznych, wybranych spośród najbardziej emblematycznych momentów historii stosunków międzynarodowych Francji — od średniowiecza do współczesności — zostanie po raz pierwszy zaprezentowanych publicznie. Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Rozwoju Międzynarodowego wraz z Petit Palais podjęło się tego ambitnego zadania i zorganizowało wystawę poświęconą sztuce pokoju. Dokumentom będą towarzyszyły obrazy, rzeźby, meble, dzieła sztuki, a także archiwa filmowe, dzięki którym będzie łatwiej umieścić wydarzenia w ich kontekście historycznym.
L’Art de la paix. Secrets et trésors de la diplomatie. Petit Palais. Avenue Winston Churchill 75008 Paris. Metro: Champs-Elysées – Clemenceau. Wystawa czynna do 15 stycznia 2017
6. Brokat, pióra i cekiny, czyli „42nd Street”
.„Święta końca roku”, jak tutaj nazywane są Boże Narodzenie i Nowy Rok, nieuchronnie się zbliżają. Widać to także w repertuarach teatrów. Brokat, pióra i cekiny, czyli klasyczny amerykański musical, to propozycja teatru Châtelet. Akcja „42nd Street” dzieje się tuż po kryzysie finansowym z 1929 roku — producent postanawia wystawić nowe show na Broadwayu, jednak główna bohaterka doznaje kontuzji podczas prób. Spektakl, który ratuje młoda chórzystka, odnosi wielki sukces, a ona sama z dnia na dzień staje się gwiazdą. Teatr Châtelet oferuje swoim widzom musical „42nd Street” jako pożegnanie przed zamknięciem w styczniu przyszłego roku na czas remontu.
42nd Street. Théâtre du Châtelet. 1 Place du Châtelet, 75001 Paris. Metro: Châtelet. Od 17 listopada do 8 stycznia 2017
7. Tintin w Grand Palais
.Przygody Tintina są najsławniejszym dziełem belgijskiego rysownika Georges Remi, znanego bardziej jako Hergé. Często uważany za ojca europejskiego komiksu, jest jednym z pierwszych francuskojęzycznych autorów, którzy podchwycili amerykański styl komiksów rysowanych z dymkami. Perfekcjonista i wizjoner, tworzył naprzemiennie przygody „Quicka i Flupke’a” (1930) oraz „Jo, Zette i Jocko” (1935), wplatając w nie współczesne wydarzenia. Obecnie uważany jest za jednego z największych współczesnych artystów. Sprzedał prawie 250 milionów książek, przetłumaczonych na blisko 100 języków.
Hergé. Grand Palais. 3, Avenue du Général Eisenhower, 75008 Paris. Metro: Champs-Elysées – Clemenceau. Wystawa czynna do 15 stycznia 2017
8. Warszawa w Paryżu
.Hanna Krall, Krzysztof Warlikowski, Dorota Masłowska, Mariusz Szczygieł oraz inni znakomici goście pojawią się w Paryżu podczas trzeciego weekendu listopada. Okazją do przyjazdu będzie nowy festiwal „Un week-end a l’Est”, czyli „Weekend na Wschodzie”, który w tym roku dołączy do paryskiej mapy wydarzeń kulturalnych. Tematem przewodnim jego pierwszej edycji, która odbędzie się w Dzielnicy Łacińskiej, będzie Warszawa. W programie oprócz konferencji, spotkań i wystaw odbędą się także liczne projekcje filmowe. Przewidziana jest też projekcja filmu „Niewinni czarodzieje” w hołdzie Andrzejowi Wajdzie.
Un week-end à l’Est. Festiwal odbędzie się od 17 do 21 listopada 2016 m.in. w Księgarni Polskiej w Paryżu: 123, bd Saint-Germain, 75066 Paris [LINK]
9. Ikony sztuki współczesnej
.Pierwszy obraz Claude’a Moneta do Rosji przywiózł Siergiej Szczukin, przedsiębiorca, który nabył go podczas jednej ze swoich podróży do Paryża. Pięćdziesiąt obrazów Picassa, trzydzieści osiem Matisse’a, osiem Cézanne’a to tylko niektóre z jego 300 zgromadzonych dzieł. W latach 90. XIX wieku zaczął tworzyć swoją słynną na cały świat kolekcję, którą obecnie można podziwiać w Paryżu. Fundacja Vuitton zestawia ze sobą rzadkie arcydzieła największych malarzy, takich jak Gauguin, van Gogh czy Picasso, z mistrzami rosyjskiej awangardy: Malewiczem, Rodczenką czy Larionovem.
Icônes de l’art moderne — La collection Chtchoukine. Fondation Louis Vuitton. 8, avenue du Mahatma Ghandi, 75016 Paris. Metro: Les Sablons. Wystawa czynna do 20 lutego 2017
10. Pain au chocolat
.W ostatnich tygodniach pain au chocolat stał się sprawą wagi państwowej, a konkretnie stała się nią jego cena. Wszystko przez wywiad radiowy, jakiego udzielił Jean-François Copé, jeden z kandydatów prawicy na prezydenta Francji. Na pytanie słuchacza, czy zna cenę pain au chocolat, odpowiedział, że kosztuje on między 10 a 15 eurocentów. W rzeczywistości w piekarniach trzeba za niego zapłacić co najmniej 1 euro. Wywiad ten nie pomógł zyskać punktów kandydatowi, za to pain au chocolat przeżywa swoją drugą młodość. Znany trochę mniej niż tradycyjny croissant, na początku był po prostu kawałkiem bagietki, do której wkładano kilka kostek czekolady i którą dawano dzieciom do szkoły na przekąskę. Dziś robi się go tak jak croissanty, z ciasta francuskiego, jednak odróżnia go kształt i wypełnienie czekoladą. A żeby wyszedł chrupiący na zewnątrz, a rozpuszczający się w środku, wymaga nie lada umiejętności technicznych.
Pain au chocolat. W każdej piekarni (przeważnie obok croissantów).
Chiara Ferraris