jacek saryusz-wolski

W brukselskich kuluarach można odczuć pewne zmęczenie tematyką ukraińską. Tymczasem, nic nie wskazuje na to, by Rosja realnie zmierzała do deeskalacji konfliktu i przywrócenia suwerenności terytorialnej Ukrainy wobec okupowanego Krymu i Donbasu. Moskwa nie rezygnuje z wywierania presji na państwa ościenne, takie jak Mołdawia i Gruzja. Próbuje też wykorzystać skrajne ugrupowania polityczne w krajach Unii Europejskiej by osłabić jej spójność.

Europejski wybór Ukrainy został zinstytucjonalizowany w formie Umowy Stowarzyszeniowej i połączył przyszłości Unii Europejskiej i Ukrainy. Podczas ostatnich 10 miesięcy ukraińscy obywatele udowodnili swoje oddanie wartościom europejskim i gotowość walki w imię demokratycznego rozwoju ich Ojczyzny.

To “tam”, w strefie euro, solidarność – polityczna i finansowa – między państwami członkowskimi jest najsilniejsza. Jest to konsekwencją zwiększonej świadomości współzależności w ramach obszaru wspólnej waluty, którą uwidoczniły kryzysy w Grecji, czy na Cyprze. Silniejsza solidarność w strefie euro może z kolei przekuć się w tendencje marginalizujące pozycję tych, którzy pozostają „poza” nią.

Dzisiejszą Rosję trzeba traktować jako agresora nierespektującego żadnych norm. Na dzisiaj cel jakim jest zapewnienie Ukrainie integralności terytorialnej i bezpieczeństwa, przy jednoczesnym zachowaniu czy odtworzeniu dobrych relacji Europy z Rosją, jest celem realistycznie niemożliwym. Trzeba wzmóc sankcje, przejść do sankcji gospodarczych najcięższego kalibru.

Mówimy o separatystach prorosyjskich zamiast o rosyjskiej interwencji wojskowej i terrorystach, o katastrofie samolotu zamiast o jego zestrzeleniu. Łagodzona jest terminologia, stosowane eufemizmy, a tym samym łagodzona jest reakcja na wydarzenia i usypiana świadomość powagi sytuacji.

Kluczowe w najbliższym czasie będą również w dalszym ciągu prace nad bezpieczeństwem energetycznym, konstruowaniem unii bankowej oraz zacieśnianiem dobrych stosunków ze Stanami Zjednoczonymi, w tym tych gospodarczych. Prawdopodobnie w tej kadencji europarlamentu zakończą sie negocjacje nad TTIP – umową handlową pomiędzy UE i USA – które prowadzi w naszym imieniu Komisja Europejska, ale ratyfikuje PE.

W obliczu rozwoju sytuacji na Krymie, NATO przechodzi okres reaktywacji. To właśnie NATO staje się instytucją-gwarantem tego, że istnieje czerwona linia, której Rosja nie będzie mogła przekroczyć.