Cierpienie zbliża nas do siebie, a uznanie, że należymy do tego samego kruchego rodzaju ludzkiego, pomoże zbudować bardziej zintegrowaną i pokojową przyszłość.
W czasach Soboru Watykańskiego II Kościół chciał pojednać się ze światem pod sztandarem ekumenizmu. Tyle że stawiając ten postulat w centrum dyskutowanych wówczas problemów, można było doprowadzić go do samozniszczenia.
Spotkanie w celi nie było złudzeniem. Siostra Faustyna wiedziała to na pewno. Już wcześniej, kilkakrotnie, widziała Pana. Mówił do niej przed wstąpieniem do zgromadzenia, przynaglając do tego kroku, i później, gdy równolegle do formacji zakonnej postępowała na drodze życia mistycznego – pisze Ewa K. CZACZKOWSKA
Setki spotkań z Kardynałem Franciszkiem. Setki rozmów. To była relacja niezwykle intymna: relacja synowsko-ojcowska. Mimo wszystko ostatnie spotkanie było najważniejszym. To spotkanie z Księdzem Kardynałem, który przeżywał na swym szpitalnym łóżku niezwykłe misterium cierpienia.
W „marszu przez instytucje” kluczową rolę odgrywają różnego rodzaju mniejszości, głównie tzw. mniejszości seksualne.
Samopoznanie jest możliwe, człowiek jest bowiem jedynym stworzeniem, które może poznać siebie.
W ujawnianiu skandali seksualnych i pedofilskich w Kościele znaczącą rolę odegrali ludzie świeccy, ale także osoby nie związane z katolicyzmem. Z uznaniem myślę o postawie tych, którym dobro ofiar, ale i autentyczne dobro Kościoła leżą na sercu i którzy budują odpowiednie struktury i procedury postępowania, by zapewnić bezpieczeństwo dzieciom i młodym.
Jeśli istnieje słowo podsumowujące sytuację, której doświadcza dziś świat, to jest nim słowo „kryzys”. W swoim przemówieniu do Kurii Rzymskiej, z okazji życzeń bożonarodzeniowych, papież Franciszek przywołał je aż 46 razy.
Współczesne trendy liberalno-lewicowe i neomarksistowskie maksymalizują wolność indywidualną w sferze obyczajowej oraz redefiniują wolność społeczną, pomijają natomiast czy wręcz odrzucają ideę wolności wewnętrzno-etycznej człowieka.
Trzeba na nowo przeczytać przypowieść o dobrym Samarytaninie, stanowiącą odpowiedź na pytanie: „Kto jest moim bliźnim?”
U podstaw religii ludzkości, która zawładnęła Europą, leży wrogość i resentyment do chrześcijaństwa.
Obraz Matki Boskiej Dobrej Rady z Genazzano jest zachwycającym odłamkiem fresku pochodzącym z XV wieku. Nie można podać dokładnej jego atrybucji stylistycznej, ale nie sposób odmówić mu szczególnego, orientalnego uroku oraz typowej dla bizantyjskich Madonn czułości.
Pielgrzymkę w te rejony Bliskiego Wschodu – do Iraku, Egiptu i Izraela – planował już Jan Paweł II – pisze Michał KŁOSOWSKI na kilka dni przed wylotem do Iraku, skąd będzie relacjonował kolejną papieską pielgrzymkę.
Proponuję, byście zrobili ćwiczenie. Wymieńcie 10–20 rzeczy, które wam nie pasują. Ponarzekajcie – jak zwykle – na państwo, na prezydenta, na szefa, na nasze drogi, na żonę, na męża, na dzieci. Pozwólcie sobie głośno ponarzekać. Potem spróbujcie poczuć, co dzieje się w waszym sercu. Kiedy narzekacie, ono napełnia się ciemnością.
Głoszenie i dawanie świadectwa o Chrystusie, gdy dokonuje się z poszanowaniem dla sumień, nie narusza ludzkiej wolności. Wiara jest bowiem propozycją pozostawioną wolnemu wyborowi człowieka. Dlatego i ja postanowiłem złożyć swoje małe świadectwo dotyczące postaci ubogiego kapłana z Neapolu, ojca Dolindo Ruotolo.
Próby sporządzenia rachunku złych skutków władzy średniowiecznego Kościoła przeciwstawionych złym skutkom sekularnej nowoczesności grzeszą naiwnością: najdotkliwsze formy społecznej opresji, jakie napotykamy w średniowieczu, stanowiły rezultat rozpoczętego procesu formowania sfery świeckiej.
Kryzys w przemyśle wydawniczym niesie niebezpieczeństwo informacji tworzonych w redakcjach, przed komputerem, w agencjach, w sieciach społecznościowych, bez wychodzenia na ulice, bez «zdzierania butów», bez spotykania osób w celu poszukiwania historii czy zweryfikowania de visu niektórych sytuacji.
Różne formy konsumeryzmu obiecywały zadowolenie płynące z korzystania z obfitych dóbr materialnych. Czy zdobycie tego zadowolenia, jakkolwiek realne mogłoby być, zaspokoiło najgłębsze tęsknoty ludzkiego serca?
W czasie pandemii wzrosła niepomiernie pomysłowość duchownych i osób świeckich w zakresie wykorzystania internetu, lawinowo przybyło zastosowań komunikacji cyfrowej w sferze religijnej. Kościół wszedł tym samym w trzecią dekadę XXI wieku – dekadę technologii.
Prawdziwie chrześcijańskie wartości od dawna są zakorzenione w myśli Zachodu, lecz same społeczeństwa zachodnie często są już daleko od swoich założycielskich ideałów. Najbardziej jest to widoczne w kwestiach ochrony życia.
