Jerzy ŻYŻYŃSKI
Państwo dobrego bytu
Ja nie chcę państwa opiekuńczego. Ja chcę państwa dobrobytu, czyli takiego, w którym ludziom się dobrze wiedzie, które daje szanse i perspektywy, bezpieczeństwo i satysfakcję z życia.
Wojciech WARSKI
Uczyniono obelgę z terminu „liberalizm”, zamiast wprowadzać reformy korzystne dla Polski
Nie zrobiono praktycznie nic dla reformy systemu wsparcia dla ludzi źle sytuowanych, niepełnosprawnych, z rodzin niepełnych i patologicznych. Nie podjęto żadnej reformy prawa pracy ani reformy systemu wynagradzania za pracę, mimo że to są najważniejsze elementy przebudowy rynku pracy na bardziej sprawiedliwy i dostosowany do współczesnych warunków świadczenia pracy.
Prof. Andrzej RZOŃCA
Polska potrzebuje dobrobytu, a nie państwa dobrobytu
Niski wiek emerytalny jest w Polsce nie do utrzymania. Jedyny wybór, który mamy, to wrócić do jego podnoszenia i zapobiec katastrofie albo zwlekać, aż zostaniemy do tego zmuszeni przez kryzys. Im dłużej będziemy odkładać decyzję o podniesieniu wieku emerytalnego, tym trudniej będzie ją podjąć inaczej niż pod presją kryzysu.
Prof. Ryszard BUGAJ
Czy Polska może stać się państwem dobrobytu?
O losach polskiego państwa opiekuńczego po roku 1990 zdecydowały dwa czynniki: dominacja neoliberalnej ideologii i presja zachodnich sojuszników.