Apel francuskich intelektualistów o uwolnienie Boualema Sansala

Boualem Sansal

Tygodnik „Journal du Dimanche” opublikował w tę niedzielę apel francuskich intelektualistów. Autorzy domagają się uwolnienia pisarza Boualema Sansala, który został zatrzymany przez władze w Algierii i przebywa w areszcie.

Apel francuskich intelektualistów o uwolnienie Boualema Sansala

.Apel rozpoczyna się od przypomnienia okoliczności aresztowania francusko-algierskiego pisarza: „Boualem Sansal, wybitny intelektualista, jeden z najbardziej oświeconych, krytycznych myślicieli we współczesnym świecie, został aresztowany manu militari, a następnie uwięziony w sobotę 16 listopada 2024 r. na lotnisku w Algierze, kiedy wracał z podróży do Francji”. Przez kilka dni krewni Sansala nie mieli o nim żadnych wieści, aż władze Algierii potwierdziły po kilku dniach, że przetrzymują go za „działalność szpiegowską na rzecz wroga”.

Sygnatariusze potępiają w ten sposób uwięzienie człowieka, który nie przestaje ostrzegać nas przed niebezpieczeństwem islamizmu i islamizacji naszych zachodnich społeczeństw: „Aresztowanie jednego z najbardziej godnych podziwu humanistów […] jest naszym zdaniem niezrozumiałe i niedopuszczalne. Dlatego stanowczo i jednoznacznie potępiamy to arbitralne, niegodne i nieuzasadnione aresztowanie”.

Pisarz, którego walka polega na „promowaniu uniwersalnych zasad, istotnych dla pokoju na świecie i dla postępu cywilizacyjnego, takich jak wolność słowa, sprawiedliwość, tolerancja, sekularyzm, demokracja i debata idei”, jest wspierany przez wielu francuskich intelektualistów. Wśród sygnatariuszy apelu opublikowanego w „Journal du Dimanche” znaleźli się filozofowie Daniel Salvatore Schiffer, Robert Redeker i Pierre-André Taguieff, imam Hassen Chalghoumi, geopolitolog Alexandre del Valle, były minister edukacji Luc Ferry, prawnik Arno Klarsfeld i eseista Eric Naulleau.

Boualem Sansal i walka o wolność

.W apelu czytamy dalej, że Boualem Sansal w swoich pismach i działalności inspiruje się „Oświeceniem w jego najwyższym i najszlachetniejszym wyrazie, na czele którego stoją tak wybitne umysły, jak Voltaire, Diderot, Condorcet i Montesquieu, wszyscy najznamienitsi synowie Republiki Francuskiej”. Francusko-algierski pisarz jest autorem licznych książek, z których kilka zostało przetłumaczonych na język polski: 2084. Koniec świataNasz ojciec esesman i męczennik, oraz Harraga.

Sygnatariusze podkreślają antytotalitarną walkę Boualema Sansala: „Jego jedyną zbrodnią jest zatem bycie […] wolnomyślicielem, przeciwstawiającym się wszelkim sekciarskim dryfom, obskuranckim przekonaniom, polityczno-ideologicznemu manicheizmowi, pokusom totalitarnym czy terroryzmowi islamskiemu”. Oprócz potępiania islamizmu i dezintegracji zachodniej cywilizacji ma on odwagę, coraz rzadszą w dzisiejszych czasach, by nie występować przeciwko Izraelowi. Jest to jeden z powodów nieufności i wrogości algierskiego reżimu wobec niego.

Apel francuskich intelektualistów kończy się apelem o uwolnienie Boualema Sansala w imię demokracji i wolności: „My, sygnatariusze tego apelu, wzywamy zatem do pilnego i natychmiastowego uwolnienia tego wspaniałego i wielkiego człowieka, a także jednego z najlepszych francuskojęzycznych pisarzy. Jego walka o wolność – wolność myśli i słowa, ekspresji i twórczości – jest zawsze inteligentna, subtelna, zniuansowana i pełna szacunku dla opinii innych. To także nasza walka – w imię demokracji i niezbywalnych praw człowieka”.

Francuscy orientaliści umożliwili islamizację Europy

.W wywiadzie udzielonym na krótko przed aresztowaniem „Wszystko co Najważniejsze” publikowanym w nr 67 miesięcznika [LINK] Boualem Sansal opowiedział o tym, jak przebudził się islam:

„Początek dali mu europejscy orientaliści, którzy od XVII–XVIII wieku zaczęli odwiedzać Afrykę, Azję, świat arabsko-muzułmański i spotykać się z ludźmi. W ten sposób odkryli islam, o którym wiedzieli bardzo niewiele, jeśli nie nic. Orient ich uwiódł. Kiedy wracali do siebie, do Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii, opowiadali o tym, jak odkryli islam. Zdawali relację z tego, co widzieli, robiąc to w romantyczny i fantazyjny sposób”.

„W tamtym czasie niejaki Dżamal ad-Din al-Afghani podczas rozmów z orientalistami wpadł na słowo »Ennahda«, »przebudzenie«. To był prawdziwy szok zarówno w świecie zachodnim, jak i muzułmańskim. Słowo zaczęło żyć swoim życiem i wszędzie ludzie zaczęli mówić o powrocie islamu, przebudzeniu islamu, przebudzeniu wielkiej cywilizacji arabsko-islamskiej”.

W odpowiedzi na pytanie o to, jak doszło do islamizacji Europy, pisarz ponownie wskazuje na rolę orientalistów: „Powodów jest kilka. Wszystko zaczęło się, jak już mówiłem, od orientalistów. To ludzie, którzy w XVIII wieku dużo podróżowali, nauczyli się starożytnych języków i odkrywali te cywilizacje. Po powrocie do domu relacjonowali, co widzieli i czego się nauczyli. Wokół tych odkryć panowało wielkie poruszenie. Na uniwersytetach utworzono wydziały orientalizmu i zaczęto uczyć języków pasztuńskiego, arabskiego, syryjskiego”.

„Odkrywając świat arabsko-muzułmański, Europejczycy zauważyli, że jest on bogaty, ale słaby. Doszło zatem do kolonizacji połączonej z chęcią »ratowania« tych osłabionych kultur, chęcią sprowadzenia do nich cywilizacji zachodniej. Reakcją było pojawienie się ruchów niepodległościowych, a następnie dekolonizacja. Ci ludzie na nowo odkryli swoją kulturę dzięki zachodnim orientalistom i chcieli ją odzyskać. Proszę sobie wyobrazić, że najlepszymi nauczycielami języka arabskiego w tych krajach byli katoliccy orientaliści, zwłaszcza jezuici i mnisi trapiści!”.

„Kraje te uległy dekolonizacji, często pod wpływem Chin i ZSRR, które widziały w tym doskonałą okazję do osłabienia Zachodu. Później islamiści zmusili Europejczyków do przyjęcia winy, co eksploatowały partie lewicowe, a następnie ruch woke. Doprowadziło to do masowej imigracji do Europy, do wykształcenia się całych społeczności”.

Apel francuskich intelektualistów w obronie Boualema Sansala podpisali:

.DANIEL SALVATORE SCHIFFER: filozof, pisarz, reżyser prac zbiorowych „Penser Salman Rushdie” i „Repenser le rôle de l’intellectuel” (Editions de l’Aube), „L’humain au centre du monde – Pour un humanisme des temps présents et à venir” (Humanizm w centrum świata – O humanizm dla teraźniejszości i przyszłości) (Editions du Cerf).
MARC ALPOZZO: filozof, eseista.
FERGHANE AZIHARI: eseista, delegat generalny Académie Libre des Sciences Humaines (ALSH).
ELISABETH BADINTER: filozof.
DOMINIQUE BAQUé: filozof, krytyk sztuki.
FLORENCE BELKACEM: pisarka, dziennikarka.
FLORENCE BERGEAUD-BLACKLER: eseistka, doktor antropologii (HDR), Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS).
VERONIQUE BERGEN: filozof, pisarka.
ANDRE BONET: sekretarz generalny Prix Méditerranée.
MARIE-JO BONNET: historyk, pisarz.
SARAH CATTAN: dyrektor Tribune Juive.
HASSEN CHALGHOUMI: przewodniczący Konferencji Imamów Francji.
ELIE CHOURAQUI: filmowiec, reżyser.
DANIEL COHN-BENDIT: politolog, były poseł do Parlamentu Europejskiego.
ALEXANDRE DEL VALLE: geopolitolog, eseista.
NADINE DEWIT: malarka.
JEAN-PHILIPPE DOMECQ: powieściopisarz.
EMMANUEL DUPUY: prezes Instytutu Studiów Perspektywicznych i Bezpieczeństwa w Europie (IPSE).
LUC FERRY: filozof, były francuski minister edukacji i młodzieży.
RENEE FREGOSI: filozof, politolog.
FRANCOIS KASBI: pisarz, dziennikarz.
ARNO KLARSFELD: prawnik.
NATHALIE KRIKORIAN-DURONSOY: historyk, filozof.
BERENICE LEVET: filozofka, eseistka.
EDGAR MORIN: socjolog, filozof.
BRUNO MOYSAN: muzykolog.
ERIC NAULLEAU: pisarz, eseista.
YVES NAMUR: stały sekretarz Académie royale de Langue et de Littérature françaises de Belgique.
FRANCOISE NORE: językoznawca.
MICHAËL PRAZAN: filmowiec.
ROBERT REDEKER: filozof.
JEAN-MARIE ROUART: pisarz, członek Académie Française.
PIERRE-YVES ROUGEYRON: eseista, prezes Cercle Aristote, dyrektor czasopisma „Perspectives Libres”.
ROMARIC SANGARS: pisarz.
DOMINIQUE SCHNAPPER: socjolog, dyrektorka studiów w Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS), członek honorowy Conseil Constitutionnel.
JACQUES SOJCHER: filozof, pisarz.
ANNIE SUGIER: przewodnicząca Ligue du Droit International des Femmes (LDIF), stowarzyszenia założonego przez Simone de Beauvoir.
PIERRE-ANDRE TAGUIEFF: filozof, politolog, dyrektor badań w Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS).
VALERIE TRIERWEILER: dziennikarka, pisarka.
ALAIN VIRCONDELET: pisarz, eseista, biograf Alberta Camusa, Marguerite Duras i Antoine’a de Saint-Exupéry’ego.
OLIVIER WEBER: pisarz, laureat Prix du Livre Européen et Méditerranéen, przewodniczący Nagrody Josepha Kessela.JEAN-CLAUDE ZYLBERSTEIN: prawnik, wydawca, pisarz

Nathaniel Garstecka

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 24 listopada 2024