"Niczym lunatycy zmierzamy ku wojnie" - Henri GUAINO. Kontrowersyjny tekst doradcy Nicolasa Sarkozy'ego na łamach "Wszystko co Najważniejsze"

Artykuł Eryka Mistewicza w „Le Figaro” spowodował we Francji falę polemik, wśród których wyróżnia się, opublikowany w 42. numerze „Wszystko co Najważniejsze” esej doradcy Nicolasa Sarkozy’ego. Henri GUAINO stawia tezę, że „Niczym lunatycy zmierzamy ku wojnie”.

.Henri GUAINO, francuski polityk i prezydencki doradca, na łamach 42. numeru magazynu „Wszystko co Najważniejsze” w głośnym eseju “Zmierzamy ku wojnie niczym lunatycy”, podejmuje się próby pokazania prawdziwej natury wojen wybuchających na świecie. Henri GUAINO o Ukrainie swój tekst przywołując słowa takich ludzi, jak Christopher Clark, René Girard, Alexandre Koyré, Aleksander Sołżenicyn, Lloyd Austin, generał de Gaulle i Henry Kissinger. Stawia on kontrowersyjną tezę, mówiącą m.in. o tym, że to NATO odpowiada za wojnę na Ukrainie.

Uwagę zwraca fakt, że że esej francuskiego polityka sprowokował prof. Wojciecha ROSZKOWSKIEGO i prof. Ewę THOMPSON do napisania polemiki, która została opublikowana wraz z tekstem Henriego GUAINO, na łamach 42. numeru „Wszystko co Najważniejsze”

Przekleństwo nieuchronności wojny

.Specjalny doradca Nicolasa Sarkozy’ego i autor jego najważniejszych wystąpień, rozpoczyna swoją krytykę postawy Zachodu, od zwrócenia uwagi na uniwersalną naturę wojny, do której zawsze dochodzi mimo pokojowego nastawienia przywódców najważniejszych krajów. Henri GUAINO przywołuje w tym celu słowa wodza niemieckiej armii z I wojny światowej.

„Nie mogłem postąpić inaczej” – to wyznanie mówi wiele o okolicznościach, w których wprawiono w ruch machinę wojenną. A u zarania wszystkiego stał fakt, że narody zaczęły przypisywać jedne drugim swoje własne uprzedzenia, niewyjawione pragnienia i uczucia, jakimi się wzajemnie darzyły. I tak właśnie postępuje dziś Zachód z Rosją, a Rosja z Zachodem. Zachód żyje w przekonaniu, że jeśli Rosja pokona Ukrainę, nic już nie będzie ograniczało jej woli dominacji. I odwrotnie, Rosja jest przekonana, że przeciągnięcie Ukrainy przez Zachód do swojego obozu nie zaspokoi jego hegemonicznych ambicji.

„NATO osaczyło Rosję”

.Henri GUAINO stawia tezę, że powiększenie się sojuszu NATO jest nie tyle konsekwencją chęci przystąpienia nowych państw do paktu, co pragnieniem budowy sojuszu antyrosyjskiego, co w konsekwencji doprowadziło do wytworzenia w Rosji poczucia osaczenia.

Nie znaczy to, że Henri GUAINO o Ukrainie pisząc – staje po stronie Rosji. Tekst francuskiego polityka to krytyka konsekwencji wzajemnych podejrzeń, opartych o złe doświadczenia historyczne.

(…) wszystkie te państwa, które przeżyły pół wieku pod sowieckim jarzmem, nie mają się obawiać o swój byt, gdy dostrzegają najmniejsze nawet zagrożenie przychodzące ze Wschodu? I odwrotnie, jak Rosja, która tak często musiała walczyć, aby odeprzeć zakusy Zachodu, i która od wieków rozdarta jest między fascynacją a pogardą dla cywilizacji zachodniej, może nie odczuwać egzystencjalnej obawy przed Ukrainą, która staje się właśnie przyczółkiem Zachodu w świecie rosyjskim?

Zachód nie daje Rosji wyboru

.Autor tekstu „Zmierzamy ku wojnie niczym lunatycy” alarmuje, że obecne podejście mocarstw zachodnich względem Rosji różni się diametralnie od tego, które po II wojnie światowej uchroniło świat przed III wojną światową.

Zimna wojna nie skończyła się trzecim konfliktem światowym tylko dlatego, że żaden z jej protagonistów nigdy nie starał się przyprzeć do muru drugiego. W najpoważniejszych kryzysach każdy działał tak, aby ten drugi miał jakieś pole manewru. Dziś jednak USA i ich sojusznicy chcą przyprzeć Rosję do muru. (…) amerykański prezydent (…) prosi Kongres o dodatkowe dwadzieścia miliardów dolarów, oprócz trzech miliardów już przeznaczonych przez USA na dozbrojenie Ukraińców w czołgi, samoloty, pociski, armaty i drony, jasno rozumiemy, że strategia przypierania Rosji do muru nie ma żadnych ograniczeń.

O ile wybuch III wojny światowej nie jest według Henriego GUAINO przesądzony, o tyle pewne jest, że sytuacja na świecie, będzie zmierzać w złym kierunku.

Przypierając Rosję do muru, nie uratujemy porządku światowego, lecz wysadzimy go w powietrze. Gdy Rosja zostanie wykluczona z wszelkich międzynarodowych organizacji, a te ulegną dezintegracji jak Liga Narodów na początku lat 30. XX wieku, co zostanie z porządku światowego?

Doradca Sarkozy’ego zwraca uwagę na ukraińską tragedię, będącą wynikiem szalonej i brutalnej rosyjskiej agresji, jednak według niego, to Zachód nie chce deeskalacji konfliktu, nie chcąc rozmawiać z Władimirem Putinem.

Tekst Henriego GUAINO o Ukrainie, powstały jako jedna z polemik do artykułu Eryka MISTEWICZA z „Le Figaro„, ukazał się na łamach 42. numeru „Wszystko co Najważniejsze” wraz z polemiką prof. Ewy THOMPSON (“Słabsi muszą przegrać”) i prof. Wojciecha ROSZKOWSKIEGO (Wystarczy przestać dokarmiać smoka”).

Oprac. Mikołaj Czyż