Paweł BORYS we „Wszystko co Najważniejsze”

21 lutego 1977 r. urodził się Paweł BORYS, polski ekonomista, Prezes Polskiego Funduszu Rozwoju oraz przewodniczący rady nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego. Redakcja przypomina z tej okazji teksty Pawła BORYSA, które ukazały się na łamach „Wszystko co Najważniejsze”.

21 lutego 1977 r. urodził się Paweł BORYS, polski ekonomista, Prezes Polskiego Funduszu Rozwoju oraz przewodniczący rady nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego. Redakcja przypomina z tej okazji wybrane teksty Pawła BORYSA, które ukazały się na łamach „Wszystko co Najważniejsze”.

Nowy, niespokojny świat

.„Ostatnie trzy dekady były bezprecedensowym w historii świata okresem stabilnego rozwoju, integracji gospodarczej, niskiej inflacji i poprawy międzynarodowego bezpieczeństwa. Liczba krajów demokratycznych się potroiła, a skala ubóstwa obniżyła się o ponad połowę. To Wielkie Umiarkowanie (Great Moderation) wynikało z uwolnienia światowego handlu i postępu technologii informacyjnych, które usprawniły łańcuchy dostaw, przyczyniając się do globalizacji i poprawy produktywności. Jednocześnie niezależne banki centralne skutecznie dbały o stabilność cen, choć były znacznie mniej skuteczne w nadzorze makroostrożnościowym” – pisze Paweł BORYS w tekście „Nowy, niespokojny świat”.

Dodaje, że „to Wielkie Umiarkowanie widać było też w geopolityce. USA jako »policjant świata« dominowały militarnie, ekonomicznie i technologicznie. Europa podlegała integracji, ale nie była w stanie dotrzymać kroku Ameryce, pokazując rosnącą słabość w wymiarze instytucjonalnym, tożsamościowym i technologicznym”.

„Azja stała się skokowo jednym wielkim tygrysem. Potencjał gospodarczy autorytarnych Chin w tym okresie dorównał USA i przewyższył UE. Afryka i Ameryka Południowa pozostały na uboczu tego skoku rozwojowego, dostarczając głównie surowców i produktów żywnościowych oraz pozostawiając nadal miliony ludzi w sferze ubóstwa. Rosja utrzymała pozycję militarnego mocarstwa, ale jej potencjał gospodarczy oparty na ropie i gazie jest na bardzo niskim poziomie. Porównanie do dużej stacji benzynowej jest trafne, ale nie napawa optymizmem co do zachowania jej właściciela w momencie, kiedy nikt już nie będzie na niej tankował” – pisze Paweł BORYS.

Podkreśla jednocześnie, że „skok technologiczny powoduje najwięcej pytań o społeczeństwo XXI wieku. Czy wygra w nim posthumanizm pod hasłem »Gdy jednostka czuje, wspólnota szwankuje« w stylu opisanym przez Aldousa Huxleya w książce Nowy, wspaniały świat? Czy nadal będziemy mieli wolny wybór i czy sztuczna inteligencja jest etyczna? W filmie 2010: Odyseja kosmiczna człowiek wygrywa i odłącza »nieomylny« komputer »HAL 9000«, ale wcześniej dochodzi do tragedii. Oby tym razem starczyło nam wyobraźni, ale system zaufania społecznego w Chinach pokazuje, że połączona wizja Orwella i Huxleya staje się rzeczywistością. Posthumanizm w połączeniu z polityką tożsamości (identity politics) oraz trwającą światową wojną hybrydową, która jest na granicy wojny konwencjonalnej na Ukrainie lub Tajwanie, to olbrzymie wyzwania tej dekady. Naruszona została dotychczasowa równowaga i narzuca się pytanie, czy nowa równowaga ukształtuje się w sposób pokojowy zarówno w wymiarze geopolitycznym, jak i poszczególnych społeczeństw”.

Po zdrowiu obywateli, najważniejsze jest utrzymanie miejsc pracy

.„Wojna z koronawirusem o zdrowie obywateli przekształciła się w równoczesną walkę o przetrwanie gospodarki jako całości, a w tym przede wszystkim przedsiębiorstw i miejsc pracy. Kraje stanęły przed dramatycznymi decyzjami – czy chronić zdrowie obywateli, czy gospodarkę? Czy znieść restrykcję z ryzykiem załamania służby zdrowia i masowych śmierci głównie osób starszych, aby chronić firmy przed masowymi upadłościami i pracowników przed bezrobociem? Czy w krótkim terminie zwiększyć restrykcje, zwiększając skutki gospodarcze, ale licząc na szybsze zapanowanie nad pandemią? Każda decyzja niesie koszty społeczne i gospodarcze i nie może być podjęta tylko w oparciu o suche cyfry, ale kluczowe są wartości, a zwłaszcza solidarność i odpowiedzialność” – pisze Paweł BORYS w tekście „Po zdrowiu obywateli, najważniejsze jest utrzymanie miejsc pracy”.

Jak twierdzi, „na podstawie doświadczeń wyniesionych z poprzednich recesji można stwierdzić, że istotnym czynnikiem, wpływającym na to, jak długo recesja potrwa i jak będzie głęboka, jest skala wzrostu bezrobocia! Dlatego jednym z kluczowych celów rządowej tarczy antykryzysowej jest ochrona miejsc pracy poprzez wsparcie finansowe dla firm. Ten artykuł służy głównie temu, aby z jednej strony uświadomić pracownikom i przedsiębiorcom, że trzeba przygotować się na bardzo trudne miesiące, ale jednocześnie służy przekonaniu do tego, aby przy wsparciu finansowym rządu w postaci dopłat do miejsc pracy nie dokonywać zwolnień pracowników”.

Autor dodaje, że „im więcej pracowników będzie bez pracy, tym więcej będzie musiało obniżyć swoje wydatki i tym bardziej przedsiębiorstwa odczują spadek przychodów”.

„Kluczowe obecnie jest, aby nie doprowadzić do nakręcenia się takiej spirali zwolnień, spadku dochodów, spadku popytu na towary i usługi oraz dalszych zwolnień. Jest to we wspólnym interesie pracodawców, pracowników i państwa, ponieważ jest to system naczyń połączonych” – twierdzi Paweł BORYS.

WszystkoCoNajważniejsze/SN

Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 21 lutego 2024