Prof. Stanisław KOZIEJ we „Wszystko co Najważniejsze”

Dnia 8 lipca 1943 r. urodził się Stanisław KOZIEJ, profesor zwyczajny nauk wojskowych, generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku, w latach 2005–2006 wiceminister obrony narodowej, w latach 2010–2015 szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Redakcja przypomina z tej okazji wybrane teksty prof. Stanisława KOZIEJA, które ukazały się we „Wszystko co Najważniejsze”.

Wojna na Ukrainie a obronność Polski

.„Niewątpliwie obecna wojna rosyjsko-ukraińska ukształtuje na lata strategiczne warunki drugiej zimnej wojny między Rosją a Zachodem, w tym przyszłe warunki bezpieczeństwa Polski jako państwa frontowego w tym konflikcie” – pisze prof. Stanisław KOZIEJ w tekście „Wojna w Ukrainie a obronność Polski”.

Jak dodaje, „dlatego musimy szczególnie wnikliwie analizować przebieg i możliwe skutki wojny w Ukrainie, by na tej podstawie budować koncepcje strategiczne, plany operacyjne oraz programy rozwoju systemu obronności państwa”.  

Zdaniem prof. Stanisława KOZIEJA „w rozwoju sił zbrojnych konieczne jest kierowanie się priorytetem jakościowym, a nie ilościowym. W tej chwili istnieje ryzyko pogorszenia jakości wojska wobec planowanego wzrostu nakładów o 1/3 (z 2,2 do 3% PKB), a wielkości sił zbrojnych ponad dwukrotnie (do 300, a nawet 400 tys.)”.

„Uporządkować należy strategię modernizacji technicznej. W tej chwili sprawia wrażenie ruchów ad hoc, decyzji nie opartych na systemowych analizach strategicznych, ale będących raczej odruchową reakcją na bieżący przebieg walk w Ukrainie. To nie jest dobra metoda realizacji zadań o charakterze strategicznym, jakim jest wieloletni rozwój sił zbrojnych” – pisze generał.

Zaznacza także, iż „zadaniem wyjątkowo pilnym jest przygotowanie i utrzymywanie rezerw w warunkach armii zawodowej, w tym tworzenie formacji wojsk rezerwowych. Do tego powinny być wykorzystane zarówno pozytywne doświadczenia z tworzenia Wojsk Obrony Terytorialnej, włącznie z przekształceniem części formacji WOT w formacje wojsk rezerwy, jak i szanse stwarzane przez wprowadzoną ostatnio ochotniczą służbę zasadniczą”.

Polska polityka bezpieczeństwa w trzeciej dekadzie XXI w.

.W tekście „Polska polityka bezpieczeństwa w trzeciej dekadzie XXI w. Warunki i priorytety” prof. Stanisław KOZIEJ zwraca uwagę, że obecny „poziom i ciężar gatunkowy zagrożeń i ryzyk nakazują pomyśleć nie tylko o bieżącym, ale także przyszłościowym, strategicznym wymiarze naszej polityki bezpieczeństwa”.

Generał podkreśla, że „spośród możliwych form agresji najbardziej prawdopodobna w odniesieniu do Polski jest agresja podprogowa, stwarzająca sytuacje trudnokonsensusowe w sojuszach NATO i UE, w których należałoby zabiegać o konsensus być może długo, a w niektórych sytuacjach w ogóle nie mógłby być osiągnięty. Polska polityka bezpieczeństwa powinna więc liczyć się z koniecznością samodzielnego przeciwstawiania się takim zagrożeniom”.

„Można stwierdzić, że charakter strategicznego środowiska bezpieczeństwa w Europie determinuje przede wszystkim nowa zimna wojna między Rosją i Zachodem. Z punktu widzenia Polski najniebezpieczniejszymi jej elementami są nowe, hybrydowe formy agresji podprogowej oraz agresji ograniczonej pod parasolem rosyjskiej doktryny tzw. deeskalacji nuklearnej. Odpowiedzią na te zagrożenia musi być budowa nowoczesnego i zintegrowanego systemu bezpieczeństwa państwa, z priorytetem dla jakościowego rozwoju sił zbrojnych oraz z maksymalnym wykorzystaniem szans, jakie daje członkostwo w NATO i UE” – pisze prof. Stanisław KOZIEJ.

WszystkoCoNajważniejsze/SN