Wystawa ikebany w 30 lecie Muzeum Manggha w Krakowie

Muzeum Manggha – Sztuki i Techniki Japońskiej, które w tym roku obchodzi 30-lecie swojego istnienia zaprasza na wystawę stworzoną z kompozycji ikebany – japońskiej sztuki układania kwiatów. To pierwsza tak duża wystawa ikebany w Polsce.

30 kompozycji na 30 lat Muzeum Manggha

.Muzeum Manggha w Krakowie zaprezentuje ikebany w swojej Galerii Europa – Daleki Wschód. Kompozycje będzie można podziwiać od 13 do 17 listopada – krótko, ale wystawa będzie stworzona ze świeżych kwiatów. „O ikebanie mówi się, że to rodzaj ulotnego piękna, bo kompozycje roślinne przemijają i zachowują swoje proporcje maksymalnie do tygodnia” – mówi polska mistrzyni ikebany Joanna Haba.

Kompozycje roślinne na ekspozycję kilka dni przed jej otwarciem zaczną przygotowywać mistrzynie z najstarszej japońskiej szkoły układania kwiatów Ikenobo. Specjalnie w tym celu przylecą z Japonii: Harumi Takahashi, Kanako Konaka, Kiyoko Ochiai, Taeko Okuyama, Kuniko Suzuki, oraz z Ukrainy Walentyna Kowal i Ołena Kapranowa. Oprócz nich kompozycje przygotują mistrzynie z Polski – Joanna Haba i Wioletta Piórkowska.

Ikebany zostaną ułożone w specjalnych naczyniach przywiezionych z Kraju Kwitnącej Wiśni, ale rośliny, które się w nich znajdą, będą polskie – chryzantemy i sosny. W kulturze japońskiej chryzantema ma inne znacznie niż w Polsce. „To piękny, dostojny, cesarski kwiat, symbol szczęścia i nieśmiertelności. Odczarujemy go trochę” – powiedziała Joanna Haba. Sosna z kolei symbolizuje długowieczność. W kompozycjach nie zabraknie liści, traw, gałęzi. „Wystawa będzie ukłonem w stronę tradycji japońskiej, ale przede wszystkim natury polskiej” – dodaje specjalistka.

Joanna Haba wraz z Wiolettą Piórkowską uczą się japońskiej sztuki układania kwiatów w szkole Ikenobo. Spotkania z ikebaną w Krakowie odbywają się w Muzeum Manggha od 1996 r. Uczniowie spoza Japonii niejednokrotnie szkolą się w trybie korespondencyjnym, pod opieką japońskich mistrzów.

W Japonii działa ponad tysiąc różnych szkół ikebany, łącznie z ich filiami. To sztuka wysoka i aby osiągnąć perfekcję w jej tworzeniu, potrzeba lat edukacji. Kompozycje stworzone przez mistrzów znajdują się nie tylko na eleganckich wystawach, ale również w świątyniach.

Z ikebaną, czyli japońską sztuką układania kwiatów, jest jak z wieloma tradycjami tego kraju: ceremonią herbaty, kaligrafią czy karate – zdobywa się kolejne stopnie zaawansowania. Wymaga to cierpliwości i szczególnej wrażliwości – mówi Joanna Haba.

Definicja ikebany pochodzi od japońskich słów „ikeru” (pol. „ożywiać”) i „hana” (pol. „kwiat”), co dosłownie oznacza „ożywione kwiaty”. Kompozycje są odzwierciedleniem natury, wykorzystuje się w nich kwiaty, gałęzie drzew i krzewów, a także różnorodne liście. Ikebany – jak tłumaczy Joanna Haba – mogą się wydawać minimalistyczne i ascetyczne, niemniej każdy element ma tu znaczenie.

Liczą się nie tylko same rośliny, ale także faza ich rozwoju, kąt nachylenia, proporcja długości do wysokości użytego wazonu. Nasze zrozumienie tego naturalnego porządku determinuje to – zauważyła mistrzyni – co zostanie wyrażone w ikebanie. Istotna jest również liczba użytych elementów, wiążąca się ściśle z filozofią szkół ikebany w Japonii. Nawiązując do tradycyjnych domów japońskich, kompozycja bywa układana jednostronnie w odniesieniu do miejsca, gdzie przewiduje się jej eksponowanie.

Zdaniem polskiej mistrzyni ikebana w ostatnim czasie jest „trochę ginącym dziedzictwem”. „Jeśli jednak otworzymy się na naturę, wzbudzimy uważność obserwacji i świadomość, że piękno tkwi w przemijających porach roku: w kwiatach, liściach, gałęziach czy trawach, nie pozwolimy zaginąć tej sztuce” – podsumowała Joanna Haba.

Od 13 do 17 listopada w Galerii Europa – Daleki Wschód (parter) czynna będzie również inna jubileuszowa wystawa, która nawiązuje do azjatyckiego postrzegania roślin. Chodzi o prezentację drzewek bonsai. To 25. wystawa Klubu Bonsai Polska w Muzeum Manggha.

30 lat Muzeum Manggha w Krakowie

.Muzeum Manggha jest jedyną państwową instytucją popularyzującą kulturę japońską w Polsce, która łączy działalność muzealną z organizacją przedsięwzięć typowych dla nowoczesnej instytucji kultury. Głównym kryterium tworzenia programu imprez jest, oprócz wysokiej rangi artystycznej, atrakcyjność pokazu dla publiczności. Ze względu na wyraźne różnice kulturowe, kluczowym staje się sposób zaprezentowania odległej i często niezrozumiałej wiedzy specjalistycznej. Metody, jakie przez lata zostały wypracowane przez zespół Muzeum Manggha pozwalają na wnikliwą i atrakcyjną prezentację zjawisk związanych z Japonią dawną i współczesną.

Nawiązując do organizowanych przez siebie wydarzeń, Muzeum Manggha prowadzi szeroką działalność wydawniczą. Wydawane przez nas publikacje są nie tylko dokumentacją wystaw i wykładów, ale przede wszystkim rzetelną informacją z zakresu kultury, sztuki, architektury, antropologii, itd. To kompendia wiedzy na temat Japonii, opracowane przez najlepszych specjalistów z Polski i Japonii. Do zakresu działania Muzeum należy upowszechnianie sztuki, kultury i techniki Dalekiego Wschodu, a także europejskiej sztuki XX i XXI wieku inspirowanej kulturą i sztuką Dalekiego Wschodu.

Japońska kultura, wymagająca cierpliwości i opanowania, jest wielkim wyzwaniem także dla współczesnych Japończyków. W dobie pośpiechu, smartfonów i natychmiastowości starają się zakorzenić miłość do tradycyjnych wartości wśród młodych. Pisze o tym na łamach „Wszystko co Najważniejsze” Agnieszka PAWNIK. Japończycy są bardzo przywiązani do poglądu, że nie da się nauczyć japońskiego pisma bez kaligrafii. Japońska kaligrafia opiera się na odpowiedniej kolejności stawiania kresek, proporcji poszczególnych znaków i – często niezbędnej – pamięci mięśniowej. Wiele japońskich szkół oferuje zajęcia kaligraficzne, które mają uczyć pokory, skupienia i dyscypliny. Szkoły publiczne wprowadzają naukę pisania tradycyjnym pędzlem w trzeciej klasie szkoły podstawowej. W liceach można je wybrać w ramach tzw. klas artystycznych, obok gry na instrumencie czy rysunku” – zauważa autorka.

PAP/Beata Kołodziej/WszystkocoNajważniejsze/ad