Najważniejsze jest określenie celów, jakie media publiczne powinny sobie postawić. Dopiero wtedy należy oddać je we władanie specjalistom od mediów, kultury, psychologii społecznej, pedagogom i innym osobom, które wiedzą jak takie narzędzie wykorzystać i jak to robić, by miało walory edukacyjne, kulturotwórcze i sprawdzające działanie władzy w jednym.
Rozwój społeczeństwa informacyjnego, wzrost znaczenia sieci społecznych, nowe formy prowadzenia działań wrogich, agresja podprogowa, wojny hybrydowe czy ataki z cyberprzestrzeni stanowią wyzwanie dla tradycyjnego pojmowania zagrożeń i ich minimalizacji. Środowisko bezpieczeństwa RP podlega, i jak należy prognozować, w dającej się przewidzieć przyszłości podlegać będzie nadal strategicznym zmianom.
Jak zaradzić problemowi biedy rodzin wielodzietnych? Oczywiście, że najlepszym sposobem jest wzrost gospodarczy, a w konsekwencji poprawa na rynku pracy i tym samym wzrost dochodów rodzin. Konieczne są jednak też inne działania. Wydłużenie płatnych urlopów macierzyńskich, wprowadzenie urlopów ojcowskich to zmiany w dobrym kierunku, ale niewystarczające.
Zmiana systemu wyborczego to zaledwie krok w kierunku naprawy państwa, ale bez tego pierwszego kroku nie można zrobić następnych. Dlatego jest konieczny. Może okazać się krokiem milowym do odbudowy społecznego zaufania. A bez zaufania każda reforma okaże się prędzej czy później działaniem pozornym.
Dłuższą aktywność zawodową będą wybierali ci, którym zdrowie oraz sytuacja rodzinna i rodzaj pracy na to pozwolą, bo świadczenie emerytalne wyraźnie wzrasta z każdym kolejnym rokiem zatrudnienia. Średni wiek przechodzenia na emeryturę będzie podwyższał się stopniowo, w sposób naturalny, bez przymusu.
Przywróćmy uniwersytetom status miejsc, gdzie tworzy się i zdobywa wiedzę, tę na światowym poziomie. Przywróćmy relację uczeń — mistrz, bo przecież dzięki niej powstawały największe odkrycia.
“Podniesienie poziomu polskich uniwersytetów nie będzie możliwe bez przywrócenia szacunku dla zaufania i uczciwości. Prokuratorzy nas nie wyręczą. Musimy to zrobić sami. Wierzę, że możemy” – pisze prof. Leszek Pacholski i proponuje rozwiązanie podpatrzone gdzie indziej: akademicki kodeks honorowy, który w najlepszych amerykańskich uczelniach reguluje zasady etyczne dotyczące studiów i badań naukowych.
