Głowa posągu rzymskiego cesarza. Zaskakujące odkrycie sprzed 1700 lat

W trakcie wykopalisk prowadzonych na terenie stanowiska archeologicznego Aspendos w prowincji Antalya w południowej Turcji naukowcy odkryli niezwykły skarb sprzed niemal dwóch mileniów. Otóż przez archeologów została odkopana wykonana z marmuru głowa posągu rzymskiego cesarza.

Głowa posągu rzymskiego cesarza z Aspendos

.Najnowsze unikatowe znalezisko archeologiczne z Aspendos, jakim okazała się głowa posągu rzymskiego cesarza pochodząca z III wieku n.e., okazało się prawdziwą sensacją, gdyż najprawdopodobniej przedstawia ono rzymskiego cesarza. Artefakt te łączy w sobie rzymski realizm z helleńską tradycją artystyczną. Zabytek ten został przez ekspertów opisany nie tylko jako unikat sam w sobie, ale także jako skarb oferujący nowe spojrzenie na kluczowy okres w historii starożytnego Rzymu.

Marmurowa głowa posągu rzymskiego cesarza z Aspendos mierzy około 40 centymetrów wysokości i jest datowana na okres pomiędzy 250 a 300 r. n.e. Jak wskazują historycy, w historii Cesarstwa Rzymskiego był to czas znaczących przemian politycznych i artystycznych. Rzymskim imperatorem, którego przedstawia to dzieło jest najprawdopodobniej  cesarz Galien lub Klaudiusz II Gocki. Panowanie obydwu tych władców przypadło na niestabilne czasy polityczne, które zostały nawet później określone jako kryzys III wieku. Okres ten pokrywa się z niestabilnością polityczną i przemianami artystycznymi odzwierciedlonymi w realistycznym, ale ekspresyjnym stylu odkrytego posągu.

Wizerunek postaci przedstawionej na posągu stanowi przykład dzieła wykonanego w werystyczny sposób, czyli taki, który stara się jak najbardziej wiernie odtworzyć rzeczywistość, w tym przypadku wygląd tego rzymskiego cesarza. I tak posąg ten zawiera takie szczegóły związane z fizjonomią jak zmarszczki na czole, wyraźne fałdy policzkowe czy zaciśnięte wargi. Cechy te symbolizowały mądrość i autorytet. Te cechy fizyczne były wiązane przez starożytnych Rzymian z mądrością i autorytetem.

.Jednocześnie lekko przechylona szyja posągu oraz jego introspekcyjne spojrzenie ukazują trwały wpływ sztuki hellenistycznej, która nadawała rzeźbom głębi emocjonalnej i pierwiastka ludzkiego. „To odkrycie podkreśla fascynujące połączenie dziedzictw artystycznych – rzymskiego weryzmu i hellenistycznej ekspresji emocji. Fuzja tych stylów miała na celu ukazanie zarówno imperialnej potęgi, jak i moralnej powagi” – powiedzieli główni archeolodzy biorący udział w analizie.

Marcin Jarzębski