Prymas uważał, że „nie ma takiej krzywdy, której nie można by przebaczyć!”. Jest to oznaką zwycięstwa „mądrości, rozsądku i miłości” .Bo miłować nieprzyjaciół to „jest szczyt chrześcijaństwa i szczyt postępu ludzkości” – pisze Ewa K. CZACZKOWSKA

Spotkanie w celi nie było złudzeniem. Siostra Faustyna wiedziała to na pewno. Już wcześniej, kilkakrotnie, widziała Pana. Mówił do niej przed wstąpieniem do zgromadzenia, przynaglając do tego kroku, i później, gdy równolegle do formacji zakonnej postępowała na drodze życia mistycznego – pisze Ewa K. CZACZKOWSKA

Prymas Wyszyński kilkadziesiąt lat umacniał w Polakach wewnętrzną wolność, poczucie godności i domagał się od komunistycznych władz respektowania praw człowieka. Wyprowadzając ludzi na ulice, uczył w wolności manifestować swe poglądy religijne, przełamywać wzajemną nieufność.

Wanda Boniszewska – stygmatyczka, na własnym ciele przeżywała mękę Chrystusa. W sowieckim łagrze poznała piekło. Kaci pod jej wpływem nawracali się. Fragment najnowszej książki Ewy K. CZACZKOWSKIEJ.

Odwiedzający grób i muzeum są jednym z licznych dowodów na to, że ksiądz Jerzy jest nie tylko polskim błogosławionym (w kalendarzu liturgicznym wspomnienie dowolne), ale powszechnym świętym, który znany jest na całym świecie.

Komuniści dążyli metodycznie do zniszczenia tożsamości narodowej Polaków, zniszczenia pamięci historycznej, tradycji, wartości, które wynikały z chrześcijańskich korzeni, po to, by zbudować nowe społeczeństwo według wzorców radzieckich. Przeciwstawienie się tej systemowej, antynarodowej polityce partii, musiało prowadzić do podkreślania roli narodu, jego trwałości historycznej oraz umacniania związków między Kościołem a narodem.

I właśnie tym pastorałem, który przed chwilą trzymałem w ręku, prymas uderzał, mówiąc: gdy Cezar siada na ołtarzu, mówimy: nie! Była w tych słowach potęga, moc i zdecydowanie. Nie wiedziałem wtedy jeszcze, jak bardzo zagrożony jest sam prymas.

Od czasu gdy kardynał Alfredo Ottaviani dał metropolicie Krakowa zielone światło dla rozpoczęcia beatyfikacji siostry Faustyny Kowalskiej, sprawa zaczęła nabierać przyspieszenia. Już dwa miesiące po zakończeniu trzeciej sesji soboru arcybiskup Karol Wojtyła otrzymał w tej sprawie list od księdza Andrzeja Marii Deskura. Pismo, datowane 10 lutego 1965 roku, z odręcznym dopiskiem nadawcy: „Poufne”, zachowało się w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie.

Udało się nam – i z tego bardzo się cieszę – stworzyć przestrzeń wolną od agresji, od jakże powszechnego w Internecie chamstwa. Myślę, że pewną nieoczekiwaną zaporą, która chroni nas przed niepożądanymi internautami, niejako pierwszym progiem weryfikacji jest sama nazwa portalu, co odkryłam ze zdumieniem. Nazwaliśmy portal Areopag21 na wzór greckiego areopagu.

Gdy Samuel po raz pierwszy wszedł do pokoju ojca przy Grójeckiej, zobaczył przy oknie sztalugi z rozpiętym płótnem. „Widniał na nim obraz Chrystusa w białych szatach. Z Jego serca wychodziły dwie smugi – biała i czerwona. Na dole był napis »Jezu, ufam Tobie«. Obok, na podłodze, nie dokończony obraz Matki Boskiej Częstochowskiej o brązowej twarzy, w złotej koronie.