Dzieje propagandy, dzieje wolności. O tym, jak inni opowiadają o Polsce i naszej historii

Prof. Piotr BIŁOS

Profesor literatury, wykładowca teorii literatury, szef polskiej sekcji i współodpowiedzialny za katedrę studiów translatologicznych w INALCO w Paryżu. Autor książek promujących uniwersalizm polskiej literatury, które ukazały się w prestiżowej serii „Classiques Garnier”: Exil et modernité: vers une littérature conçue à l’échelle du monde, Les jeux du „je”, construction et déconstruction du récit romanesque chez Wiesław Myśliwski. W 2017 r. w krakowskim Znaku ukazały się jego Powieściowe Światy Wiesława Myśliwskiego.

Ryc.Fabien Clairefond

zobacz inne teksty Autora

Dyskusja

Prof. Piotr BIŁOS: Dzieje propagandy, dzieje wolności. <BR/>O tym, jak inni opowiadają o Polsce i naszej historii

Dzieje propagandy, dzieje wolności.
O tym, jak inni opowiadają o Polsce i naszej historii

Widz nie dowie się nic ani o Rzeczpospolitej obojga narodów, ani o jej rozbiorach, ani o (złożonej) historii Prus królewskich czy o Krzyżakach – słowem, nie dowie się nic o Polsce i o Polakach. Jedyny przekaz to to, że Hitler Polskę zaatakował, gdyż ta była odpowiedzialna za podział terytorium „niemieckiego”.

W dwunastym odcinku Podcastów Wszystko co Najważniejsze Prof. Piotr BIŁOS w artykule “Dzieje propagandy, dzieje wolności. O tym, jak inni opowiadają o Polsce i naszej historii”.

Prof. Piotr BIŁOS to profesor literatury, wykładowca teorii literatury, szef polskiej sekcji i współodpowiedzialny za katedrę studiów translatologicznych w INALCO w Paryżu. W latach 2006-2012 stworzył sekcję polską na uniwersytecie Lyon III Jean Moulin. Autor książek promujących uniwersalizm polskiej literatury, które ukazały się w prestiżowej serii „Classiques Garnier”: Exil et modernité: vers une littérature conçue à l’échelle du monde, Les jeux du „je”, construction et déconstruction du récit romanesque chez Wiesław Myśliwski. W 2017 r. w krakowskim Znaku ukazały się jego Powieściowe Światy Wiesława Myśliwskiego.

W artykule na łamach Wszystko co Najważniejsze pisze: “Nigdy dość nie będzie przypominać światu (i sobie) o wolnościowych aspiracjach tak żywych w dziejach Polski, swoistym wolnościowym paradygmacie, na którym opiera się ustrojowa tradycja Polski – dotyczy to zarówno dawnej Rzeczpospolitej, jak i dwudziestowiecznej Solidarności. Przy wszystkich mankamentach i na szerokim europejsko-porównawczym tle owe tradycje i aspiracje stanowią potężne źródło inspiracji.”.