"Syryjscy Druzowie. Historia nieznana"

Myśląc o Syrii, myślimy z reguły  o dwóch grupach religijnych — muzułmanach (stanowiących większość) oraz chrześcijanach (mniejszość). Zapominamy jednak o tym, że w Syrii istnieje kilkanaście innych grup etnicznych i religijnych. Jedną z wielu przemilczanych społeczności są Druzowie, którzy stanowią mniejszość wśród Syryjczyków, bo zaledwie 2,5%. To jedna z ciekawszych i wartej uwagi grup etnicznych w dzisiejszej Syrii, znana ze swojej dumy i odwagi. 

.Druzyjska religia jest religią monoteistyczną. Wywodzi się z ismailizmu. Wiarę tę głosił Hamza ibn Ali ibn Ahmad, uczony i mistyk ismailijski. Przybył on do Egiptu w 1014 r. i zebrał wokół siebie grupę uczonych.

Przekonania Druzów zawierają elementy religii muzułmańskiej z wpływami chrześcijaństwa, gnostycyzmu oraz lokalnych wierzeń. Znaleźli się pod silnym wpływem filozofii greckiej, przez co przez wieki byli uważani za sektę.

Druzyjskie zwyczaje społeczne znacznie różnią się od muzułmańskich i chrześcijańskich. Tworzą odrębną teologię, kładąc nacisk na rozum i prawdę. Religia ta znana jest z ezoterycznej interpretacji pism religijnych.

Druzowie są tolerancyjni, dążą do pokoju, odrzucają ekstremizm i system religijny — nie mają kapłanów ani świątyń. Modlą się po cichu, własnymi słowami, bez modlitewnych formułek. Warto zwrócić również uwagę na to, że nie uznają ani pięciu filarów islamu, ani Jezusa jako Syna Bożego. Tak samo jak muzułmanie Druzowie uznają go za nieomylnego i pozbawionego grzechów proroka. Mężczyźni mogą wejść w związek małżeński z jedną kobietą. Druzowie są znani z tego, że tworzą zgrane, spójne i zamknięte społeczności w swoich przyjętych ojczyznach. Utrzymują bliższe kontakty tylko między sobą, co powoduje, że inni nie darzą ich sympatią.

Tradycyjne stroje noszą starsi ludzie, młodsze pokolenia preferują ubiór w stylu europejskim. Makaad to miejsce, gdzie druzyjska rodzina spotyka się w celach omówienia spraw związanych z wioską w której mieszkają, rodziną itp. Także świętują tam większe wydarzenia np. wesela.

.Ta grupa wyznaniowa i etniczna istnieje głównie w Syrii, Libanie oraz w Palestynie i Jordanii. Najwięcej Druzów jest w Jabal al-Druze, w południowej Syrii (Góra Druzów, znana jako miasto As-Suwajda). Duże wspólnoty Druzów żyją także poza Bliskim Wschodem: w Australii, Kanadzie, Europie, Ameryce Łacińskiej, Stanach Zjednoczonych. Druzowie posługują się językiem arabskim i przestrzegają zasad bardzo podobnych do zasad narodów Bliskiego Wschodu (wschodniej części basenu Morza Śródziemnego). Ich liczba na całym świecie przekracza milion, przy czym zdecydowana większość zamieszkuje Bliski Wschód.

Choć stanowią stosunkowo małą populację, zawsze odgrywali ważną rolę w polityce Syrii. W 1949 roku jako społeczność licząca nieco ponad 100 tysięcy (3% ludności syryjskiej) Druzowie z gór w południowo-zachodniej Syrii stanowili potężną siłę w polityce syryjskiej. Pod kierownictwem wojskowym sułtana al-Atrasza Druzowie byli dużą siłą militarną syryjskiej rewolucji (1925–27). W 1925 roku al-Atrasz, najważniejszy lider polityczny Druzów, dowodził druzyjskimi oddziałami w walce przeciwko Francuzom. Dzięki temu miasto As-Suwajda stało się pierwszym i jedynym regionem w Syrii, który uwolnił się od rządów francuskich bez pomocy Wielkiej Brytanii.

Społeczność Druzów kształtowała również historię Libanu i w dalszym ciągu odgrywa tam dużą rolę polityczną.

.Teraz, gdy w Syrii trwa wojna, jest to najbardziej znienawidzona grupa wyznaniowa przez tzw. Państwo Islamskie — dlatego, że jej członkowie są „antysystemowi” i niepraktykujący. Dzięki rozsądnej i neutralnej postawie przywódców druzyjskich, cieszących się ogromnym szacunkiem wspólnoty, As-Suwajda nie jest ogarnięta wojną jak inne miasta.

Mona Abo Assaf