Łódź Opera Opener 2025 [Program]

Plenerowy koncert z arcydziełami opery włoskiej oraz słynnymi pieśniami neapolitańskimi w ramach Łódź Opera Opener otworzy 6 września nowy sezon artystyczny Teatru Wielkiego w Łodzi. W dniu 7 września przed gmachem teatru zaplanowano piknik z atrakcjami dla całych rodzin.

Łódź Opera Opener 2025

.Dwudniowe wydarzenie organizowane na placu Dąbrowskiego, przy którym swoją siedzibę ma największa łódzka scena, po raz trzeci zainauguruje nowy sezon artystyczny w Teatrze Wielkim. Pierwszego dnia, 6 września od godz. 19, plac Dąbrowskiego wypełni się muzyką podczas Włoskiej Gali Operowej. Będzie można posłuchać największych arcydzieł opery włoskiej oraz słynnych pieśni neapolitańskich w wykonaniu solistów, chóru i orkiestry Teatru Wielkiego w Łodzi.

W repertuarze znajdą się m.in. uwertura do „Wilhelma Tella” Gioacchina Rossiniego, jego słynna cavatina Figara z opery „Cyrulik sewilski”. Czterokrotnie ma zabrzmieć Giuseppe Verdi – od legendarnej arii „La donna e mobile” z „Rigoletta”, przez dramatyczny kwartet z tej samej opery, po Chór Niewolników z „Nabucco” i Marsz triumfalny z „Aidy”.

– Nie zabraknie również klimatycznych fragmentów z oper Giacoma Pucciniego, w tym arii Musetty i Mimi oraz kwartetu z finału III aktu „Cyganerii”, dramatycznych arii z opery „Tosca” – „Vissi d’arte” i „E lucevan le stelle” oraz potężnych emocji z monumentalnej opery „Turandot”, zwieńczonych słynną arią „Nessun dorma” – dodała Anna Świderska z Teatru Wielkiego.

Pełne nostalgii i śródziemnomorskiego uroku włoskie pieśni

.Drugą część koncertu wypełnią włoskie pieśni, pełne nostalgii i śródziemnomorskiego uroku: „Chitarra Romana”, „Torna a Surriento”, „Core 'ngrato”, czy „Mamma son tanto felice”. Na finał – porywające „Funiculi, Funicula” czy „O sole mio”, wykonane wspólnie przez wszystkich solistów i chór. Orkiestrę poprowadzą Rafał Janiak i Marcin Mirowski, a chór – Rafał Wiecha. Z kolei w dniu 7 września od godz. 12 okolice teatru zamienią się w kolorową, pełną atrakcji strefę zabawy dla całych rodzin.

Na placu Dąbrowskiego oprócz sceny głównej staną cztery tematyczne namioty. Będzie można uczestniczyć w nich w warsztatach plastycznych z tworzeniem projektów kostiumów, spotkaniach muzycznych z Wróżką Melodi, podczas których dzieci będą się uczyły śpiewać oraz poznają różnorodne instrumenty. Będzie też koło fortuny z upominkami. Z kolei czwarty namiot będzie przymierzalnią teatralną z nakryciami głowy, w których można zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Na scenie odbędą się koncerty Chóru Dziecięcego „Magia Muzyki”, Łódzkiego Teatralnego Chóru „Verdiana” oraz występ uczniów Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi.

W nadchodzącym sezonie artystycznym Teatr Wielki w Łodzi przygotuje pięć premier: operę „Tosca” Giacomo Pucciniego w reż. Giorgio Madii (4 października), balet „Dziadek do orzechów. Opowieść wigilijna” Piotra Czajkowskiego w choreografii Youriego Vamosa (6 grudnia), zarzuelę „La verbena de la Paloma / Fiesta Palomy” Tomasa Bretona (14 lutego), balet „Supernova” w choreografii Jacka Przybyłowicza i Sharon Eyal na otwarcie XXVIII Łódzkich Spotkań Baletowych (11 kwietnia) oraz opera „Turkusowy potwór” Tomasza J. Opałka w reż. Justyny Zar (30 maja). W repertuarze są także znane publiczności klasyki, m.in.: „Halka”, „Carmen”, „Zemsta nietoperza”, „Traviata”, „My Fair Lady”, „Romeo i Julia”. 

Opera i geopolityka

.Na temat geopolitycznego znaczenia opery w historii na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Matthieu WAGNER w tekście „Opera. Narzędzie polityczne Zachodu„.

„Opera a geopolityka? Na pierwszy rzut oka trudno dostrzec związek między operą a badaniem stosunków międzynarodowych. Ale gdy pomyślimy o takich przejawach ludzkiej aktywności, jak sztuka czy sport, ich związek z interesami geopolitycznymi wyda nam się oczywisty. I tak jest w rzeczywistości. Państwa można porównywać nie tylko pod względem gospodarczym czy militarnym, ale również kulturalnym. Weźmy choćby przykład kina amerykańskiego – przyczyny jego supremacji są zarówno kulturowe, jak i polityczne. Podobnie powinniśmy interpretować ceremonię otwarcia igrzysk w Pekinie w 2008 roku, która niezwykle dobitnie pokazała, jak bardzo sztuka sceniczna może być elementem demonstracji siły”.

„Podobnie rzecz się ma z operą. Między XVII a XIX wiekiem – czyli w epoce, w której narody zaczęły zyskiwać swoją niezależność – operze włoskiej przydawano funkcję polityczną. Doskonałość jej artyzmu przyniosła jej popularność w skali całego świata, czego skutki odczuwalne są po dziś dzień. Niektórzy, jak na przykład były dyrektor paryskiej opery Stéphane Lissner, wskazują na wzrost zainteresowania tym gatunkiem sztuki muzycznej. W czasie wykładu w Collège de France Lissner mówił, że cieszy go to zjawisko, choć nie wskazał wszystkich jego przyczyn”.

.”Po II wojnie światowej wraz z nastaniem telewizji i umasowieniem środków przekazu (kiedyś rozwój technologii płytowej, dziś portale społecznościowe oraz platformy cyfrowe i VOD) sposób pokazywania i przekazywania sztuki intensywnie ewoluował. Na przestrzeni dziesięcioleci zmieniały się nie tylko nośniki, ale także oczekiwania publiczności. Proces ten sprawił, że dostęp do opery jest dzisiaj o wiele łatwiejszy niż 50 lat temu. Jak pokazują statystyki, co roku na świecie odbywa się kilkadziesiąt tysięcy premier operowych, z czego na Francję przypada około 3500, gromadzących ponad 2,4 mln widzów. W skali świata liczba ta wynosi kilkadziesiąt milionów widzów rocznie. To zjawisko bez precedensu” – pisze Matthieu WAGNER.

LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/matthieu-wagner-opera-narzedzie-polityczne-zachodu/

PAP/MJ