Najstarsze forum rzymskie - archeologiczne odkrycie roku?

Ekipa archeologów z Hiszpanii odnalazła w Aragonii, w północno-wschodniej części tego kraju, najstarsze forum rzymskie z II w. p.n.e. Naukowcy potwierdzają, że to najstarszy tego typu obiekt wybudowany na Półwyspie Iberyjskim.

Archeologiczne odkrycie

.W komunikacie przekazanym mediom zespół kierowany przez Alberto Mayayo oraz Borję Diaza z Wydziału Archeologii na Uniwersytecie w Saragossie, sprecyzował, że ślady dużych rozmiarów forum znaleziono w gminie El Burgo de Ebro, w prowincji Saragossa.

Autorzy studium wyjaśnili, że budowla znajdowała się na terenie miasta, którego nazwy wciąż nie udało się badaczom ustalić. Było ono zamieszkane do czasu jego zburzenia.

Najstarsze forum rzymskie

.Z ustaleń hiszpańskich archeologów wynika, że prawdopodobną przyczyną zniszczenia miasta była trwająca pomiędzy 80 a 71 r. p.n.e. wojna sertoriańska, stanowiąca konflikt pomiędzy stronnictwami optymatów i popularów w Imperium Rzymskim.

“To bardzo ważne znalezisko ze względu na jego rozmiar i architekturę, a także z uwagi na fakt, że to najstarsze forum rzymskie dotychczas znalezione na Półwyspie Iberyjskim” – poinformował Borja Diaz.

Hiszpański archeolog dodał, że dużych rozmiarów plac otoczony był podwójnym portykiem pokrytym płytkami i prawdopodobnie wykorzystywanym przez środowisko pochodzących z Italii kupców do działalności handlowej.

Badacze przypuszczają, że w sąsiedztwie forum znajdował się duży budynek magazynowy, a także łaźnie publiczne.

Forum w Imperium Rzymskim było placem usytuowanym przy zbiegu dwóch głównych arterii miejskich. Zazwyczaj miało ono kształt prostokąta, przy którym funkcjonowały obiekty użyteczności publicznej.

Zapomniane światy

.Zastępca Redaktora Naczelnego „Wszystko co Najważniejsze”, szef działu projektów międzynarodowych Instytutu Nowych Mediów, Michał KŁOSOWSKI, na łamach „Wszystko co Najważniejsze” twierdzi, że: „Bo ostatecznie to tego właśnie się zawsze szuka – oznak sensu, okruchów celu, artefaktów myśli, przebłysków dążenia do czegoś więcej, nawet jeśli miałoby być to po prostu antyczne bogactwo w postaci monet czy kolejna piramida”.

„Każda prosta linia kamieni z epoki brązu czy żelaza świadczy przecież o jakimś przebłysku myśli i celu. Biorąc to pod uwagę, nie powinno dziwić, że archeologia swoje triumfy święci w Polsce, kraju skazanym na wieczną tymczasowość, zawieszonym w historii ostatnich dwustu lat ciągle „pomiędzy”, ciągle z potrzebą odbudowy i koniecznością poszukiwania sensu”.

„Poza tym wszystkim zadajemy pytania: dlaczego neandertalczyk, chowając bliskich w irańskiej jaskini Szanidar, pozostawiał im na ostatnią drogę malunki i wonne kwiaty? Albo jak to było z koczowniczymi ludami Wielkiego Stepu? Co ciągnęło je na zachód? Dlaczego Germanie tak nienawidzili Rzymu, a Wandalowie nie mogli zostawić stolicy imperium w spokoju? Co łączy koniec złotego okresu kultury Pueblo z małą epoką lodowcową i jaki jest sens tych malunków naskalnych, odkrywanych pod każdą szerokością geograficzną? Może nie na wszystko znajduje się odpowiedzi, może nie zawsze ma się do dyspozycji najnowszy sprzęt, radary i drony. Ale jest pasja, której nie da się przecenić. I są pytania, które nie dają spokoju. Przecież egipska cywilizacja nie mogła przyjść z ciemności wnętrza kontynentu, musiała przyjść od strony światła. Życie nie bierze w końcu początku z mroku, ale z jasności – pisze Michał KŁOSOWSKI w tekście „Sens zapomnianych światów”.

Stratyfikacja społeczna w starożytności

.Na temat nierówności społecznych w starożytnym świecie na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Carles LALUEZA FOX w tekście “Archeologia nierówności“.

“Tutenchamon za życia był mało znanym faraonem. Istnieją dowody na to, że pochowano go w pośpiechu. Trumna, w której znaleziono mumię Tutenchamona, została wykonana z litego złota i waży ponad 100 kg. Trudno sobie wyobrazić, jak imponujące musiały być pochówki tak potężnych władców starożytnego Egiptu, jak Cheops, Totmes III czy Ramzes II. Niestety, wszystkie one zostały splądrowane jeszcze w starożytności”.

“Wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.

“Jedną z najbardziej oczywistych metod jest analiza składu inwentarzy grobowych. Bogate pochówki mogą jednak nie być nie tyle dowodem zróżnicowania społecznego, ile próbą zademonstrowania znaczenia i odrębności danej grupy w stosunku do innych. Rozwarstwienie społeczne może opierać się na bogactwie, ale także na osobistym prestiżu i władzy. Dlatego nie zawsze można ocenić różnice społeczne, porównując wyłącznie pochówki”.

.„Niektórzy archeolodzy próbowali zastosować zasady ekonomii do zbadania różnic społecznych i porównania danych z różnych miejsc. W badaniu kierowanym przez Samuela Bowlesa z Instytutu Santa Fe, opublikowanym w „Nature” w 2017 r., próbowano odpowiedzieć na to pytanie, stosując współczynnik Giniego – najczęściej używany do pomiaru nierówności dochodów – w odniesieniu do dużej liczby stanowisk archeologicznych, zarówno w Starym Świecie, jak i w obu Amerykach. Na liście stanowisk znalazły się takie miejsca, jak Çatalhöyük w Turcji, Pompeje we Włoszech i Teotihuacán w Meksyku; autorzy określili wymiary domów jako szacunkowe wskaźniki bogactwa tamtejszych społeczeństw” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.

PAP/ Marcin Zatyka/ Wszystko co Najważniejsze/ LW