Aby Europa mogła odzyskać tempo wzrostu i umocnić swoją pozycję na świecie, konieczne jest skoncentrowanie wysiłków na trzech kluczowych obszarach: innowacjach, planie dekarbonizacji i zwiększeniu bezpieczeństwa. Kluczowe ma być pokonanie barier, takich jak brak koncentracji, marnowanie zasobów i brak koordynacji poprzez zintegrowane i skoordynowane działania. W jaki sposób? Europa musi znaleźć fundusze, twierdzi Mario Draghi, na nowy plan Marshalla. Skąd wziąć pieniądze? Z pożyczek, które finansować będą te pomysły, a jednocześnie dadzą Brukseli większą władzę nad krajami członkowskimi.

Zamach na Trumpa mówi wiele o kondycji amerykańskiej demokracji; o tym, że Ameryka jest zmęczona dotychczasowym bezwładem.

Bitwa o Monte Cassino i Powstanie Warszawskie w 1944 były zapowiedzią nowego świata.

Wszyscy, którzy marzyli o innej Rosji mogą się z tą wizją pożegnać. Śmierć Aleksieja Nawalnego w rosyjskim więzieniu kładzie kres podobnym snom: w putinowskiej Rosji nie pozostał nikt, kto może sprzeciwić się carowi.

Wśród wielu głosów, które słychać w Watykanie i wśród obserwatorów synodu o synodalności, jak ostatnio nazywa się te spotkania, nie brakuje takich, które pytają: po co? Całe zgromadzenie, które dla jednych miało być przełomowe i rewolucyjne, a dla drugich zagrażające i kontrdoktrynalne, kończy się bowiem bez wielkich decyzji czy zmian.

Wszystkie dotychczasowe spotkania Macrona z Franciszkiem demonstrowały sporą zażyłość między oboma przywódcami.

Le temps guérit les blessures. Même celles qui se créent au fil des ans, des siècles, exposées ou cachées. Car il s’avère qu’il n’y a rien de plus durable chez un être humain que les regrets. Des occasions manquées, des griefs non résolus depuis longtemps, des tragédies qui s’étendent sur des générations, du sang versé. Un cri de vengeance au ciel.

Il tempo guarisce le ferite. Anche quelle create nel corso degli anni, esposte o nascoste per secoli. Si scopre infatti che tra gli esseri umani non c’è nulla di più duraturo del rimpianto. Occasioni mancate, rancori a lungo irrisolti, tragedie che si trascinano da generazioni, sangue versato. Un grido di vendetta al cielo.

Time heals all wounds. Even those gathered over the years, either in the open or concealed for centuries. It turns out, there is nothing more durable among people than sorrow. Lost opportunities, unsettled accounts for wrongs, tragedies continuing for generations, spilled blood. Calling for vengeance.

Час лікує рани. Навіть ті, що повставали роками, відкриті чи приховані століттями. Виявляється, серед людей немає нічого більш тривалого, ніж горе. Втрачені можливості, від давна не з’ясовані рахунки за шкоди, трагедії, які тягнуться через покоління, пролита кров. Прохання помсти у неба. 

Czas goi rany. Nawet te powstające latami, przez wieki odsłonięte albo ukryte. Okazuje się bowiem, że nie ma wśród ludzi nic bardziej trwałego niż żal. Stracone szanse, od dawna niewyrównane rachunki krzywd, tragedie, które ciągną się przez pokolenia, przelana krew. Wołanie o pomstę do nieba – pisze Michał KŁOSOWSKI

Podział ostateczny C.S. Lewisa to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło. A tego w końcu mamy wkoło wiele.

Pontyfikat papieża Franciszka na „bardzo ciekawe czasy” – fragment najnowszej książki Michała KŁOSOWSKIEGO “Dekada Franciszka” wyd. przez “Wydawnictwo Wszystko co Najważniejsze”.

Polska ma korzenie państwa wielkiego, choć w przeciwieństwie do pozostałych krajów Europy – bez imperialnej historii. I Rzeczpospolita to kontrpropozycja sprawnego, silnego państwa; otwartego choć trudnego do zrozumienia; państwa w którym wolność religijna i duchowa siła stanowiły o sprawności całej machiny państwowej

Duet Wojtyła-Ratzinger rządził Kościołem kilka dekad. To, że wybitny filozof, jakim był Karol Wojtyła, tak świetnie rozumiał się z wybitnym teologiem, jakim był Joseph Ratzinger, uformowało w historii Kościoła epokę, do której obecnie wielu tęskni.

„Skoro już na nas patrzą, niech patrzą na nas jak na gwiazdy”. W Światowym Dniu Osób Niepełnosprawnych rozmawiamy o zmianach, jakie zaszły w społecznym postrzeganiu osób niepełnosprawnych dzięki mediom społecznościowym.