Starożytny sztylet sprzed 3,5 tys. lat. Niezwykłe odkrycie z serca Niemiec

Jedne z najbardziej zaskakujących odkryć archeologicznych czasami bywają dokonywane za sprawą przypadku. Dokładnie takiego typu znalezisko zostało niedawno dokonane w Gudersleben, kiedy to rodzina podczas spaceru w miejscowości w Gudersleben w Turyngii w środkowych Niemczech odkryła starożytny sztylet sprzed 3,5 tys. lat.

Starożytny sztylet sprzed 3,5 tys. lat

.Zwykła rodzina w trakcie spaceru po terenie miejscowości Gudersleben położonej w powiecie Nordhausen w Turyngii w środkowych Niemczech dokonała sensacyjne odkrycie archeologiczne. Przypadkowi znalazcy podczas wędrówki po Gudersleben natrafili na starożytny sztylet liczący 3,5 tys. lat. Artefakt został zidentyfikowany jako sztylet z płytkowym trzpieniem. Odkrycie go podczas spaceru było możliwe za sprawą ulewnych deszczy, które odsłoniły wiekową broń z ziemi.

Eksperci twierdzą, że znalezisko to jest nie tylko niezwykle rzadkie, ale jednocześnie są przekonani, że zabytek ten daje wgląd na rzemiosło, obrzędy i życie codzienne społeczności europejskich doby epoki brązu. Według Daniela Scherfa, regionalnego archeologa z Turyńskiego Państwowego Urzędu ds. Ochrony Zabytków i Archeologii w Weimarze, znalezisko tego typu będące w tak dobrym stanie zachowania jest niezwykle rzadkie.

„Przedmioty takie jak ten nie są codziennością. Zobaczenie tak dobrze zachowanego sztyletu z epoki brązu to coś naprawdę wyjątkowego” – powiedział Daniel Scherf. Sztylet został przekazany do państwowych warsztatów konserwatorskich w Weimarze, gdzie jest starannie czyszczony, konserwowany i badany przy użyciu metod archeologicznych i naukowych. Po zakończeniu analizy artefakt zostanie wystawiony w Muzeum Historii Lokalnej w Ellrich, gdzie zwiedzający będą mieli okazję obejrzeć przedmiot, który ostatni raz trzymano w rękach ponad trzy tysiące lat temu.

.Sztylety z płaskim trzpieniem, takie jak ten, stanowią charakterystyczny rodzaj broni z europejskiej epoki brązu (ok. 2200–800 p.n.e.). W przeciwieństwie do współczesnych noży, broń ta miała szeroki, płaski trzpień przeznaczony do przymocowania do rękojeści wykonanej z drewna, kości lub poroża. Wykonanie tego typu broni wymagało nie tylko będącej na dość zaawansowanym poziomie umiejętności odlewania brązu, ale także starannego montażu, dzięki czemu  zapewniana była trwałość takiej broni zarówno podczas walki, jak i podczas ceremonii.

Marcin Jarzębski