Menu
Tocząca się wojna polsko-polska, wchodząca właśnie na nowy, bardziej zacięty poziom, powoduje, że fundamentalna dla polskiej państwowości sprawa może się rozstrzygnąć obok nas i większość Polaków nawet tego nie zauważy. Nie chciałbym myśleć, że o to właśnie chodzi w potęgowaniu tej wojny.
Panująca atmosfera życia publicznego tłumi kluczowy atrybut szybko rozwijającego się społeczeństwa – powszechną wiarę w znaczenie wzajemnego zaufania jako warunku wspólnych sukcesów.
Po upadku komunizmu najpierw stworzyliśmy społeczeństwo obywatelskie, a następnie je zadusiliśmy. Cała oficjalna polityka jest fasadowa, deklaratywna i oparta na fikcji liberalnego państwa dobrobytu.
Uwarunkowania historyczne, kulturowe i społeczne w poszczególnych regionach kraju są na tyle silne, że niwelują wpływ działalności prospołecznej rządzących.
Program transformacji gospodarki podporządkowany został doktrynie neoliberalnej, traktowanej jako bezalternatywna. Również wybór modelu politycznej demokracji nie był poprzedzony szerszą refleksją.
Wolność i postęp pozostają także współcześnie hasłami, w imię których można skutecznie podważyć ideał niepodległości państwa, które oskarżane jest o łamanie wolności i blokowanie drogi postępowi ...
Kolejne pokolenia stawały przed problemem zdrady, dostosowania się i buntu, winy i nawrócenia, żyły w poczuciu konfliktu między życiem prywatnym i sukcesem jednostkowym a obowiązkami wobec zbiorowości...
Polska i jej odważni przywódcy są godnym naśladowania wzorem dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej.
Żaden ideowy konserwatysta nie mógł się znaleźć w Koalicji Obywatelskiej w chwili, gdy lider tej partii, Donald Tusk, za warunek kluczowy postawił kwestię akceptacji radykalnej koncepcji liberalizacji...
