Menu
Bez wątpienia nie – po pierwsze dlatego, że mają jeszcze w głowach katastrofy, do jakich niedawno doprowadził ten rodzaj próżności, a po drugie dlatego, że dostrzegają bankructwo własnego uniwersalizmu.
Obserwując to, co dzieje się na ulicach Paryża, jakie są jego przedmieścia, drżą na myśl, że Warszawa mogłaby stać się dziś Paryżem Północy.
Problemy łączą się, przenikają, synergizują, sprawiają, że coraz trudniejsze jest rozsupłanie kwestii, które jeszcze niedawno wydawały się, traktowane osobno, relatywnie łatwe do rozwiązania.
* Chociaż wciąż nie wiemy, jak wiele nie wiemy na temat struktury społecznego świata, to coraz bardziej lekkomyślnie majstrujemy przy jego konstrukcji.
Bunt wpisany jest w naturę człowieka. Może być twórczym zaczynem, ale kiedy zaczyna dominować, musi prowadzić do katastrofy.
Marzę o Europie w zdrowy sposób świeckiej, w której Bóg i Cezar są odrębni, ale nie przeciwstawiani sobie.
Kulturowe formy chrześcijaństwa w większości uległy dechrystianizacji oraz przytłumieniu, a samo chrześcijaństwo zanika szybko.
Dlaczego kraje, które były przyzwyczajone do posiadania wielu mniejszości, stały się miejscem nietolerancji, zbrodni, przestępstw?
Czy wspólnota europejska jest na tyle silna, by można było poważnie myśleć o ścisłej federacji naszego kontynentu, do której nawołują zwolennicy najdalej posuniętej integracji europejskiej, o Stanach ...
