Donald Trump

Stosunek Trumpa do NATO i wojny na Ukrainie nie jest novum, ale ma korzenie w tradycji strategicznej USA, której częścią jest izolacjonizm.

W Stanach Zjednoczonych trwa właśnie prezydencka kampania wyborcza, która pod wieloma względami odbiega od dotychczasowych doświadczeń. Jeśli nominacje zostaną faktycznie przyznane prezydentowi Joe Bidenowi i byłemu prezydentowi Donaldowi Trumpowi, amerykańska polityka będzie wkrótce przeżywać coś w rodzaju politycznego Dnia Świstaka – powtórkę wyborów z 2020 roku, ale w szybko zmieniających się i mniej stabilnych warunkach wewnętrznych i międzynarodowych.

W Europie panuje głębokie niezrozumienie tego, czym jest polityka amerykańska, a to niezrozumienie ma bardzo poważne konsekwencje. Cała retoryka, którą słyszę na temat Donalda Trumpa i administracji Bidena, we Francji i w innych krajach europejskich jest błędna, nie opiera się na rzeczywistości. Ci, którzy wygłaszają te słowa, są inspirowani przez lewicowe amerykańskie media głównego nurtu. Media te wydają się ich jedynymi źródłami. Jest to ideologiczna stronniczość, która prowadzi do rażących stereotypów.

Donald Trump ma największe szanse na wygranie wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych. Obserwując dominujące trendy społeczne i kulturowe w USA, należy więc poważnie rozważyć scenariusz, w którym trumpizm, rozumiany jako kompleksowa doktryna polityczna, rządził będzie w amerykańskiej polityce przez kolejne 12 lat.

Kłamstwo o „ukradzionych wyborach” może stać się mitem założycielskim obecnego etapu aktywności politycznej byłego prezydenta

Okazać się może, że po pierwszym roku prezydentury Joe Bidena Ameryka nie będzie coraz bardziej zjednoczona, ale wręcz przeciwnie – bardziej podzielona – komentuje w komentarzu #NajważniejszeDnia Michał KŁOSOWSKI, zastępca redaktora naczelnego Wszystko co Najważniejsze.

Nowi socjaliści odrzucają teorię Marksa. Postrzegają socjalizm jako element rozwijający się w kapitalizmie, tak samo jak kapitalizm rozwinął się w feudalizmie.

Donald Trump skorzystał z tego, że mainstreamowe media utraciły swoją pozycję na rzecz internetowej dżungli, gdzie każdy odnajduje taki obraz świata, który najlepiej odpowiada jego emocjom. W świecie Trumpa Ameryka jest znowu wielka jak kiedyś. Otwierają się zamknięte od lat fabryki, cła chronią ich produkty przed zagraniczną konkurencją. Ameryka otacza się murami. Imigranci nie odbierają już posad rodowitym Amerykanom: i tych najniżej, i tych najwyżej płatnych. Jesteśmy wielcy, świat się nas boi, nie wiążą nas żadne sojusze czy porozumienia. Kierujemy się wyłącznie naszym interesem. Jesteśmy od tego o krok. Wystarczy jeszcze jedna kadencja, ale najpierw musimy się pozbyć zdradzieckich elit, które opanowały nasze państwo i okopały się na Kapitolu.

Trump stał się obciążeniem. Idąc z nim dalej, republikanie nie wygrają, ale też nie mogą zupełnie porzucić jego programu.

Koncept, że nasz świat polityki jest podzielony, ponieważ jesteśmy bardziej podzieleni, niż byliśmy wcześniej, wydaje mi się fałszywy. To, co się dzieje, to wyłanianie się stylu politycznego, który nie jest lojalny wobec instytucji, nie ma szacunku dla faktów i nie ponosi odpowiedzialności nawet przed swoimi zwolennikami.

Jak Trump zareagował na agresję Rosji przeciw ukraińskim okrętom? Czekał na to, co zrobi Europa.

Przyszły prezydent USA będzie musiał się zmierzyć z konfliktem ideologicznym symbolicznie przedstawianym jako spór pomiędzy „białymi suprematystami” a „Antifą”.

Stany Zjednoczone przez ostatnie cztery lata mocno się zmieniły, także pod wpływem prezydentury Donalda Trumpa. Te zmiany będą miały kluczowy wpływ na wynik jego starcia z Joem Bidenem.

Joe Biden jako prezydent podjąłby decyzję o przywróceniu pobytu wojsk amerykańskich w Niemczech. On jest też dużo bardziej sceptyczny wobec Rosji niż Trump.

Biorąc pod uwagę szereg wskaźników ekonomicznych – zatrudnienie, wyjście do sklepu, pójście do pracy, przychody małych firm czy wydatki konsumenckie – stany republikańskie lepiej poradziły sobie w czasie pandemii. Choćby stopa bezrobocia ogłoszona przez Departament Pracy wynosi w stanach republikańskich 6,7 proc., natomiast w stanach demokratycznych 11,3 proc.

Jedną z możliwych wizji przyszłości jest świat biedniejszy, gorszy, mniejszy – jak niedawno prognozował były indyjski doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Shivshankar Menon. Byłby to poszatkowany świat silniejszych nacjonalizmów, wyższych murów, sfer wpływów i postaw typowych dla gry o sumie zerowej, obszar wrogich relacji między USA a Chinami. To, jak Ameryka postąpi i jak począwszy od teraz, będzie się angażować w skali globalnej, zadecyduje w dużo większym stopniu niż jakikolwiek inny czynnik o tym, jaki świat po pandemii odziedziczymy. Potrzeba będzie czegoś więcej niż polityki typu Najpierw Ameryka.

Jeśli Stany Zjednoczone chcą utrzymać bezpieczeństwo własne oraz sojuszników, wciąż wiele pracy przed nimi. Poprzez podkreślenie kroków niezbędnych do budowy sprawnych systemów aż do wskazania przyszłych zagrożeń, rozwój dziedziny obrony przeciwbalistycznej ma szansę wejść na poziom, którego do tej pory nie znano.

Warszawa jest postrzegana jako stolica odradzającego się zachodnioeuropejskiego państwa, które rośnie w siłę mimo odczuwanej coraz silniej dominacji Berlina i Paryża nad Europą.

Trudno bardziej wyraziście przedstawić swoje podstawowe poglądy, niż zrobił to Donald Trump, stawiając pytanie: „Czy Zachód ma wolę przetrwania?”. Nie sposób nie wspomnieć o bardzo dobitnym odwołaniu się prezydenta USA do systemu wartości, który przez wieki kształtował cywilizację Zachodu.