Miesiąc w Paryżu. Dziesięć pomysłów. Luty 2022

OD REDAKCJI: Każdy miesiąc zaczynamy od rekomendacji tego, co w najbliższym czasie wypadałoby zobaczyć, usłyszeć, przeżyć w intelektualnej i kulturalnej stolicy kontynentu. Wybór tego, co najważniejsze!

1. Yves Saint Laurent a sztuka

.Paryż z okazji 60. rocznicy powstania marki mody Yves Saint Laurent proponuje w kilku najważniejszych muzeach jednocześnie wystawę poświęconą związkom projektanta i założyciela marki ze sztuką. Centre Pompidou przedstawia twórczość Yves’a Saint Laurenta jako wpisującą się w ewolucję sztuki XX wieku i inspirującą się nią (na wystawie można zobaczyć m.in. sukienkę z motywami z dzieł Mondriana). Luwr pokazuje natomiast fascynację projektanta światłem, złotem i przepychem w kontekście sztuk dekoracyjnych prezentowanych w muzeum. Twórczość Yves’a Saint Laurenta w świetle jej związków z kolekcjami muzealnymi prezentują również Musée d’Art Moderne, Musée Picasso oraz Musée d’Orsay.

Odbywająca się równocześnie w tak różnych muzeach wystawa pokazuje różnorodność stylów i epok w sztuce, którymi Yves Saint Laurent się inspirował.

2. Gaston Paris. La photographie en spectacle

.Paryż to Centre Pompidou, w krórym trwa wystawa „Gaston Paris. La photographie en spectacle”. Współcześnie zapomniany Gaston Paris był w latach trzydziestych jednym z czołowych francuskich fotografów, którego twórczość wielokrotnie była publikowana m.in. w magazynie „Vu”. Poszukujący nowych technik, fotograf inspirował się nurtami swojej epoki, głównie surrealizmem. Gaston Paris, wnikliwy obserwator, dokumentuje życie Paryża i jego mieszkańców, ale również świat paryskich spektakli lat trzydziestych. Wystawa w Centre Pompidou jest nostalgicznym, ale i tajemniczym spojrzeniem na francuską stolicę w międzywojniu.

3. Topniejące lodowce w Le Bon Marché

.Le Bon Marché Rive Gauche już po raz kolejny zaprosiło współczesnego twórcę, aby stworzył instalację artystyczną we wnętrzu najstarszego paryskiego domu mody. Mehmet Ali Uysal chce przez swoją instalację „SU” zwrócić uwagę na zmiany klimatyczne. Po obu stronach charakterystycznych schodów Bon Marché z sufitu aż po parter zostały przedstawione góry lodowe. Dzięki grze świateł powstaje złudzenie, że instalacja i jej otoczenie znajdują się pod powierzchnią oceanu. Taka forma instalacji wywołująca u publiczności poczucie bycia w jej centrum ma uwrażliwiać na problem ocieplenia klimatu.

4. Koncerty w Filharmonii

.W lutym w Filharmonii Paryskiej odbędzie się kilka wartych uwagi koncertów. Paryż to bowiem także filharmonia w której 7 lutego London Symphony Orchestra wykona koncert fortepianowy Beethovena i symfonię Szostakowicza. Następnego dnia jeden z najbardziej cenionych francuskich wiolonczelistów, Gautier Capuçon, wystąpi wraz z Yves’em Thibaudetem i Lisą Batiashvili w repertuarze Haydna i Brahmsa. 18 lutego odbędzie się recital pianistyczny Marii-João Pires, podczas którego będzie można usłyszeć utwory Schuberta, Debussy’ego i Beethovena. Weekend 11–13 lutego będzie natomiast poświęcony muzyce portugalskiej, od dawnej po współczesną.

5. Boilly. Chroniques parisiennes

.W Musée Cognacq-Jay 16 lutego zacznie się wystawa „Boilly. Chroniques parisiennes (1761–1845)”. Louis-Léopold Boilly, znany jako malarz dokumentujący życie Paryża między dwiema rewolucjami (w 1789 i 1820 r.), tworzył głównie portrety mieszkańców, sceny z życia miasta i karykatury. Pochodzący z północy Francji artysta, który przyjechał do Paryża w wieku 24 lat, nie był zainteresowany historią miasta, ale życiem codziennym. Z humorem i pomysłowością oddaje charakter Paryża i jego mieszkańców.

6. La part de l’ombre. Sculptures du sud-ouest du Congo

.Paryż to także Musée du Quai Branly, w którym można obecnie oglądać 150 dzieł pochodzących z Konga. Prezentowane są przede wszystkim rzeźby z drewna, które charakteryzuje precyzja wykonania i wysublimowanie wykorzystanych materiałów. Różnorodność rzeźb, masek i przedmiotów dekoracyjnych świadczy o bogactwie kultury Konga. Wystawa skupia się na sztuce tradycyjnej, pokazując różnice kultur ludów, które stworzyły podstawy sztuki kongijskiej.

7. Monet/Raynaud. La peinture, seule

.W Musée Marmottan Monet każdego sezonu prezentowany jest dialog pomiędzy dziełami Moneta a twórczością współczesnych artystów, nawiązujących do sztuki impresjonisty. Obecnie do zaprezentowania swojego spojrzenia w kontekście kolekcji stałej muzeum zaproszony został Jean Pierre Raynaud. Artysta współczesny, którego twórczość opiera się na estetyce bliskiej minimalizmowi, definiuje swoje dzieła jako tworzone pod wpływem chwili, czym nawiązuje do założeń impresjonizmu. Zamiast ambicji uchwycenia chwili, Jean Pierre Raynaud kieruje się jednak momentem inspiracji. W Musée Marmottan Monet przedstawia dzieło sztuki współczesnej, którego głównym elementem są donice pokryte farbą.

8. Gustave Moreau. Les Fables de La Fontaine

.Do końca lutego można jeszcze oglądać wystawę ilustracji Gustave’a Moreau inspirowanych bajkami La Fontaine’a. Akwarele pochodzące z prywatnej kolekcji pokazywane są publicznie po raz pierwszy od ponad stu lat. Gustave Moreau był jednym z czołowych twórców symbolizmu. W swoich obrazach i grafikach wykorzystywał zarówno klasyczne wyobrażenia, jak i elementy egzotyki. Pokazywane na wystawie dzieła są charakterystyczne dla jego twórczości przepełnionej mistycyzmem i wykorzystującej motywy bajkowe i mitologiczne.

9. Alberto Giacometti – André Breton, amitiés surréalistes

.Wystawa „Alberto Giacometti – André Breton, amitiés surréalistes” pokazuje środowisko artystyczne i intelektualne wokół dwóch czołowych postaci sztuki XX wieku i kontaktów między rzeźbiarzem a pisarzem, jednym z twórców surrealizmu. Alberto Giacometti nawiązał przyjaźń nie tylko z André Bretonem, ale również z innymi twórcami należącymi do ruchu, dlatego na wystawie obok surrealistycznych rzeźb Giacomettiego można zobaczyć również dzieła takich twórców, jak Victor Brauner, Salvador Dali czy Joan Miró.

10. Regards

Paryż to także Maison de Victor Hugo. 17 lutego rozpocznie się w nim oryginalna ekspozycja będąca próbą wyjścia z tradycyjnej formy organizacji wystawy muzealnej. Grupa osób niewyspecjalizowanych w sztuce została zaproszona do przygotowania projektu wystawy. Projekt i stworzenie fikcyjnej postaci kuratora wystawy powstały dzięki współpracy paryskich muzeów miejskich i grupy uniwersyteckich szpitali psychiatrycznych i neurologicznych. Pokazywane na wystawie eksponaty pochodzą z paryskich muzeów miejskich, jednak zostały wybrane przez pracowników i pacjentów szpitali w sposób subiektywny. Uczestnicy projektu wybrali temat wystawy i zredagowali opisy poszczególnych jej części, pokazywanych w wyznaczonej przez siebie kolejności, wymykającej się porządkowi chronologicznemu czy estetycznemu. Wystawa jest subiektywnym spojrzeniem na zbiory paryskich muzeów.

Julia Mistewicz
Paryż