Archeolodzy odkryli w Leuven średniowieczny kamienny dom z XII wieku
Podczas prac restauracyjnych przy ratuszu w Leuven w Belgii archeolodzy odkryli pozostałości kamiennego domu z XII–XIII wieku. To najstarsza znana kamienna zabudowa miejska w Leuven, z zachowanymi murami i schodami, uznana przez władze za „wyjątkowe znalezisko”.
Średniowieczny kamienny dom
.Odkrycia dokonano w trakcie restauracji obiektu, na terenie wewnętrznego dziedzińca ratusza, znanego jako Vrijthof. Zachowane fragmenty obejmują masywne, metrowej grubości mury oraz schody, co – jak podkreślił miejski radny ds. zabytków Dirk Vansina z Chrześcijańskich Demokratów i Flamandów (CD&V) – wskazuje, że były to domy należące do zamożnych mieszkańców. W średniowieczu dominowało tam budownictwo drewniane, a kamienne konstrukcje były rzadkością. Zabudowania zostały rozebrane w XV wieku, by zrobić miejsce pod budowę obecnego ratusza.
Pod warstwą średniowiecznych struktur archeolodzy odnaleźli także starsze ślady osadnictwa, w tym jamy posłupowe po drewnianej konstrukcji oraz dołek wypełniony kośćmi zwierzęcymi i fragmentami ceramiki. Miasto zapowiedziało, że 6 grudnia w godz. 12–16 wyjątkowo udostępni teren wykopalisk mieszkańcom i turystom. Na miejscu archeolodzy mają opowiedzieć o odkryciu oraz prowadzonych pracach.
Stratyfikacja społeczna w starożytności
.Na temat nierówności społecznych w starożytnym świecie na łamach “Wszystko Co Najważniejsze” pisze prof. Carles LALUEZA FOX w tekście “Archeologia nierówności“.
“Tutenchamon za życia był mało znanym faraonem. Istnieją dowody na to, że pochowano go w pośpiechu. Trumna, w której znaleziono mumię Tutenchamona, została wykonana z litego złota i waży ponad 100 kg. Trudno sobie wyobrazić, jak imponujące musiały być pochówki tak potężnych władców starożytnego Egiptu, jak Cheops, Totmes III czy Ramzes II. Niestety, wszystkie one zostały splądrowane jeszcze w starożytności”.
“Wbrew powszechnemu przekonaniu większość archeologów powiedziałaby, że poszukiwanie skarbów nie jest ich głównym celem; chcą zrozumieć codzienne życie minionych cywilizacji. Mimo to skrajności – bajeczne bogactwa królów i trudna egzystencja zwykłych ludzi – pozwalają zrozumieć to, co można uznać za jeden z głównych celów archeologii: badanie ewolucji życia społecznego w starożytności”.
“Jedną z najbardziej oczywistych metod jest analiza składu inwentarzy grobowych. Bogate pochówki mogą jednak nie być nie tyle dowodem zróżnicowania społecznego, ile próbą zademonstrowania znaczenia i odrębności danej grupy w stosunku do innych. Rozwarstwienie społeczne może opierać się na bogactwie, ale także na osobistym prestiżu i władzy. Dlatego nie zawsze można ocenić różnice społeczne, porównując wyłącznie pochówki”.
.”Niektórzy archeolodzy próbowali zastosować zasady ekonomii do zbadania różnic społecznych i porównania danych z różnych miejsc. W badaniu kierowanym przez Samuela Bowlesa z Instytutu Santa Fe, opublikowanym w „Nature” w 2017 r., próbowano odpowiedzieć na to pytanie, stosując współczynnik Giniego – najczęściej używany do pomiaru nierówności dochodów – w odniesieniu do dużej liczby stanowisk archeologicznych, zarówno w Starym Świecie, jak i w obu Amerykach. Na liście stanowisk znalazły się takie miejsca, jak Çatalhöyük w Turcji, Pompeje we Włoszech i Teotihuacán w Meksyku; autorzy określili wymiary domów jako szacunkowe wskaźniki bogactwa tamtejszych społeczeństw” – pisze prof. Carles LALUEZA FOX.
LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/prof-carles-lalueza-fox-archeologia-nierownosci/
PAP/MJ
