Arktyka i Grenlandia. Rosja zwiększa swoje zaangażowanie

Rosja zwiększy siły – zapowiedział Władimir Putin. Arktyka to tylko jeden ze elementów jego planu. Stwierdzając, że Moskwa będzie broniła swoich interesów w regionie, rosyjski lider oświadczył, że mimo wzrostu rywalizacji w regionie współpraca jest możliwa.

Rola i znaczenie Arktyki zarówno dla Rosji, jak i dla całego świata rośnie

.Nawiązując do deklarowanego przez prezydenta USA Donalda Trumpa zamiaru przejęcia Grenlandii, Putin powiedział, że nie ma to nic wspólnego z Rosją, ale jest jasne, że USA będą nadal promować swoje interesy w Arktyce. Amerykańskie plany dotyczące Grenlandii są poważne i mają głębokie korzenie historyczne – zaznaczył.

Władymir Putin, występujący na odbywającym się w Murmańsku forum dotyczącym Arktyki, stwierdził, że Rosję niepokoi fakt, iż „kraje NATO coraz częściej wyznaczają Dalekiej Północy rolę trampoliny do ewentualnych konfliktów”, zaś Rosja monitoruje sytuację i przygotowuje odpowiednią reakcję.

„To oczywiste, że rola i znaczenie Arktyki zarówno dla Rosji, jak i dla całego świata rośnie. Ale niestety, geopolityczna konkurencja, walka o pozycje w tym regionie również się nasila” – dodał.

Putinowi zależy na zwiększeniu handlu poprzez północny szlak przez wody Arktyki, ponieważ Rosja przesuwa handel w kierunku Azji i z dala od Europy z powodu zachodnich sankcji – zauważyła agencja Reutera.

Arktyka na celowniku Moskwy

.Władymir Putin powiedział, że zagraniczni partnerzy gotowi do współpracy z Rosją w regionie otrzymają gwarancję dobrego zwrotu z inwestycji.

Wezwał do rozbudowy północnych portów Rosji i budowy floty handlowej, wspieranej przez lodołamacze nowej generacji, w tym te o napędzie jądrowym. Ponieważ jednak obecne możliwości Rosji są niewystarczające, będzie to wymagało zakupu statków i współpracy z zagranicznymi stoczniami, dzięki których pomocy Arktyka mogłaby zostać „zabezpieczona”.

W Arktyce znajdują się zasoby paliw kopalnych i bogactw mineralnych zarówno pod stałym lądem, jak i pod dnem morskim. Wraz z globalnym ociepleniem dotarcie do nich może stać się łatwiejsze – zauważyła agencja. Arktyka jest obszarem rywalizacji wojskowej, a jak twierdzą analitycy, Rosja ponownie otwierając bazy z czasów radzieckich i modernizując swoją marynarkę wojenną, umocniła swoją obecność w tym terenie znacznie szybciej niż Zachód. 

Militarna agresja na Ukrainę w lutym 2022 r. pokazała nową, groźną odsłonę rosyjskiego imperializmu

.Nowożytny imperializm sięgnął po militarną agresję, pokazał swoje militarne oblicze na początku XVIII stulecia. To wówczas Rosja, pod rządami cara Piotra I, rozpoczęła działania wojenne na terytoriach nadbałtyckich. Tym samym otworzyła kolejny, nowy rozdział rosyjskiej polityki imperialnej. Przez całe osiemnaste stulecie agresywnie wkraczała do Europy. Pod koniec tego stulecia rozpoczęła działania wojenne na obszarach Morza Czarnego, będących wówczas pod dominacją turecką. Równolegle angażowała się w demontaż I Rzeczypospolitej. To wskazywało już wyraźnie na realizowanie ambicji poza swoimi terytoriami – Rosja wkraczała do Europy.

Po rewolucji październikowej imperializm rosyjski nie tylko nie został utrącony, lecz nadano mu nową ideologię, zmieniono cel. Rozbudowano go, przydając mu nową oprawę ideologiczno-propagandową, bazującą na nowych, chwytliwych populistycznych celach. Tym razem miał to być internacjonalizm proletariacki, rozumiany jako solidarność z robotnikami całego świata i szerzenie światowej rewolucji. Nieco później przybrał on postać „braterskiej pomocy”, ale zawsze miał aspekt militarny.

Po kolejnej zmianie ustroju politycznego Rosji, w latach 90. XX stulecia, rosyjski imperializm zyskał nowy koloryt i nadal pozostaje fundamentalnym instrumentem polityki. Tym razem nastąpił specyficzny sojusz z Cerkwią prawosławną, na bazie mitu, w którym dobrzy i szlachetni Rosjanie toczą walkę ze złem zachodniej cywilizacji.

Najnowsza odsłona rosyjskiego imperializmu, który stanowi część doktryny putinizmu, czerpie z filozoficzno-politologicznych dociekań Aleksandra Dugina. Aby wniknąć w jego świat, należy sięgnąć do jego opracowania Geopolityka. Przyszłość Rosji (wydanego w Moskwie w 1997 r.). Jest to najbardziej znana jego publikacja. Być może nie byłoby warto się trudzić nad książką liczącą 927 stron, pełną wyjątkowo trudnego i zagmatwanego języka, gdyby Władimir Putin nie rozpoczął agresji na Ukrainę 24 lutego 2022 r. Zawarte tam tezy, to tej pory tkwiące tylko w sferze teorii, zaczęto wprowadzać w życie. Aby głębiej zrozumieć cele współczesnego imperializmu rosyjskiego, nieodzowna jest analiza trzech pojęć kluczy: „ruskiego miru” (ros. русский мир – russkij mir, „rosyjski świat”), „zbierania ziem rosyjskich” oraz „rosyjskiej duszy”. Jest to potrzebne nie tylko do zrozumienia filozoficznych dociekań Dugina, ale także do wyjaśnienia istoty najnowszej rosyjskiej myśli imperialnej.

Tekst dostępny na łamach Wszystko co Najważniejsze: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/prof-stanislaw-sagan-imperializm-rosyjski-ruski-mir/

PAP/WszystkocoNajważniejsze/MB