Międzynarodowy Plenerowy Festiwal „Jazz na Starówce” w Warszawie

Amerykanie Peter Bernstein Quartet oraz Christian McBride, Benny Green, Greg Hutchinson, włoska pianistka i wokalistka Francesca Tandoi, Nduduzo Makhathini pianista i kompozytor, oryginalna postać południowoafrykańskiej sceny muzycznej oraz czołówka polskiego jazzu wystąpią podczas 31. edycji Międzynarodowego Plenerowego Festiwalu „Jazz na Starówce”.

„Jazz na Starówce” w Warszawie

.”Program festiwalu mieni się od gwiazd” – zapewniają organizatorzy Międzynarodowego Plenerowego Festiwalu „Jazz na Starówce”, który odbywać się będzie od 5 lipca do 30 sierpnia na Rynku Starego Miasta w Warszawie. „Jak co roku, latem zapraszamy warszawiaków i gości z kraju i zagranicy którzy w wakacje odwiedzą Warszawę, na koncerty na Rynku Starego Miasta” – powiedziała dyrektorka artystyczna festiwalu Iwona Strzelczyk Wojciechowska, która wraz z Krzysztofem Wojciechowskim po raz 31. organizuje to wydarzenie muzyczne. „Rynek Starego Miasta, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jest atrakcyjnym miejscem, tu bije serce stolicy, a dzięki festiwalowi przez całe wakacje bije ono w rytmie jazzu” – dodała.

Festiwal rozpoczną 5 lipca polscy jazzmani. Na początek trochę historii, czyli już znany i bardzo lubiany przez miłośników tego gatunku program „A Story of Polish Jazz” – poświęcony wybitnym twórcom jazzu, m.in. – Janowi Ptaszynowi Wróblewskiego i Jarosławowi Śmietanie. Kolekcja portretów gwiazd polskiego jazzu „A Story of Polish Jazz” składa się z 14 zwrotek, przedzielonych czterotaktowymi chorusami improwizujących solistów. Każdą zwrotkę puentuje nazwisko głównej postaci w danym momencie historii i wymieniony muzyk wychodzi na solo w symbolicznych czterech taktach. Tak jest w nagraniu, natomiast w wersji koncertowej uczestniczący w występie muzycy mogą się wypowiedzieć do woli, w długich formach w zaproponowanym przez siebie utworze. I tak się stanie podczas inauguracyjnego wieczoru na Starówce.

Koncert Petera Bernsteina Quarteta i Francesca Tandoi

.Dnia 12 lipca wystąpi Peter Bernstein Quartet, znana postać światowej sceny gitarowej. Muzyk związany z Nowym Jorkiem, znany jest z sukcesów jego tria organowego z Larrym Goldingsem i Billem Stewartem, określonego przez „The New York Times” „największym triem organowym dekady”. W kolejną sobotę – 19 lipca – nadal prezentować się będą nowojorczycy. Kontrabasista Christian McBride przedstawi wraz z Bennym Greenem i Gregiem Hutchinsonem program „Remembering Ray Brown”. Nowy, oryginalny projekt muzyczny do tekstów Wojciecha Młynarskiego, przedstawi 26 lipca Myrczek and Schmidt Quintet z gościem specjalnym Krzysztofem Herdzinem.

Dnia 2 sierpnia wystąpi na festiwalu wokalistka i pianistka z Włoch Francesca Tandoi ze swoim trio. Artystka już zdobyła światowe uznanie; w Polsce też występowała, m.in. w stołecznym klubie Jassmine. W programie koncertu na Starówce znajdą się także premierowe utwory, które artystka przygotowuje na nową płytę. W kolejną sobotę – 9 sierpnia – Piotr Wojtasik, wirtuoz trąbki, zaprezentuje utwory z najnowszego albumu „Inscape” , na który składa się sześć autorskich kompozycji na kwintet jazzowy; wśród nich znajdą się utwory „odnoszące się do post coltrane’owskiego jazzu modalnego, estetyki davisowskiej, po współczesne broken rhythms”.

Występ zespołu New Bone Quintet

.Dnia 16 sierpnia zagra na festiwalu wysoko ceniony zespół New Bone Quintet, założony przez Tomasza Kudyka. W programie utwory z premierowego albumu „Sorrow”. Przedostatni koncert – 23 sierpnia – należeć będzie do artystów z RPA – Nduduzo Makhathini Trio. Lider zespołu, pianista i kompozytor, jedna z najważniejszych osobowości południowoafrykańskiej sceny muzycznej, realizuje własną wizję artystyczną, łącząc jazz spod znaku Johna Coltrane’a z afrykańskim folklorem. W finale festiwalu – 30 sierpnia – pojawi się EABS, jedna z najważniejszych grup nowej fali jazzu. Muzycy przedstawią wybrany materiał ze swojej dyskografii, m.in. ostatni album „Reflections of Purple Sun”, hołd dla trębacza Tomasza Stańki.

Festiwal współfinansowany ze środków Miasta Stołecznego Warszawy, MKiDN z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka” realizowanego przez NIMiT, Zarządu Województwa Mazowieckiego. Patronatem honorowym objął festiwal Prezydent m.st. Warszawy Rafał Trzaskowski. Międzynarodowy Plenerowy Festiwal „Jazz na Starówce” organizowany jest przez Fundację Jazz Art. Koncerty odbywać się będą na Rynku Starego Miasta w Warszawie od 5 lipca do 30 sierpnia, o godz. 19-tej.

Jak powstają utwory jazzowe?

.Na temat procesu powstawania dzieł jazzowych na łamach „Wszystko Co Najważniejsze” pisze Piotr BARON w tekście „Szczęście jako przyczyna twórcza i skutek artystyczny realizacji dzieła jazzowego„.

„Największe dzieła powstawały dzięki zachwytowi nad zjawiskami szczęścionośnymi, jak miłość, duchowość, piękno świata, pozytywne zmiany dotyczące bytu samego twórcy, czy inne, wspaniałe dzieła spoza własnej dziedziny sztuki”.

„Niezmiennym elementem jest zapatrzenie się w mistrza, w kogoś, kto sprawił wewnętrzny przymus wyboru wejścia na tę drogę niepewności i nieustannej próby tylko w tym celu, aby być kimś takim samym jak mistrz. Wtedy im bliżej paradygmatu znajdzie się naśladowca, tym większe będzie jego szczęście generujące powstanie nowego już dzieła, nowego stylu, własnej drogi”.

„Powstawanie dzieła jazzowego jest procesem, drogą, konfliktem wewnętrznym twórcy. Zatem zjawisko szczęścia jako aktu sprawczego tegoż nie może być widziane inaczej, niż również jako proces, czy droga. W filmie “Gorączka” pada sławetna kwestia między postaciami kreowanymi przez Ala Pacino i Roberta De Niro: “Mnie nie interesuje wygrana, ani przegrana. Mnie interesuje gra”. Kolokwializując nieco sens powyższego można zacytować szlagwort refrenu piosenki zespołu Skaldowie: “…nie o to chodzi by złowić króliczka, ale by gonić go…”.

.”Otóż właśnie. Proces przeżywania szczęścia, bycia w szczęściu, poszukiwania i potem pielęgnowania go owocuje wzmożoną potrzebą wygenerowania “wydzieliny osobowego przejawu” (Szewcy, Stanisław Ignacy Witkiewicz), czy bardzo kolokwialnie – “wypróżnienia artystycznego” (Tomasz Szukalski). Tu ewidentnie można zaobserwować adekwatność definicji Konecznego: to przechodzenie do problemu wyższego rzędu. Bowiem bez wątpienia problemem wyższego rzędu niż przeżywanie szczęścia, jest jego przekazanie w taki sposób, aby chociaż cień tego szczęścia stał się udziałem odbiorcy, tu: słuchacza. Koniecznym natomiast jest, by zauważyć, że cały proces powstawania dzieła jazzowego w przemożnej większości przypadków odbywa się w obecności odbiorcy. Mamy wtedy do czynienia z idealnym przekazem sztuki, a – co za tym idzie – także niesionych przez nią wartości, emocji, uczuć, w tym szczęścia, o ile wystąpiło w fazie wstępnej, w trakcie wyimprowizowywania dzieła” – pisze Piotr BARON.

LINK DO TEKSTU: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/piotr-baron-szczescie-jako-przyczyna-tworcza-i-skutek-artystyczny-realizacji-dziela-jazzowego/

PAP/Anna Bernat/MJ