Zaślepiło nas i zdeprawowało namiętne zapatrzenie w rewolucję. Wpojono nam, że Francja zrodziła się w 1789 roku – pisze Éric Zemmour.

Publikujemy fragment najnowszej książki Érica ZEMMOURA „Francja nie powiedziała ostatniego słowa” (Wyd. Wszystko co Najważniejsze) – o paryskiej katedrze Notre Dame i pożarze 15 kwietnia 2019 r.

Przysłuchując się mglistym wystąpieniom Emmanuela Macrona, który uwięził całe społeczeństwo, nie mogłem powstrzymać się od sparafrazowania słynnego zdania generała de Gaulle’a: „Prezydent Macron pożegnał się. Ścisnąłem jego dłoń ze współczuciem i serdecznością. Jako szefowi państwa zabrakło mu zasadniczo dwóch rzeczy: nie był szefem i nie było państwa”

Hinter den rechtlichen Argumenten der Europäischen Kommission steht die Souveränität der Völker Europas auf dem Spiel: Es liegt an den Völkern souveräner Nationalstaaten, zu bestimmen, welche Gesetze auf ihrem Territorium gelten. Ich unterstütze das polnische Volk und seine Regierung vollständig bei der Durchsetzung der Autonomie ihrer Rechtsordnung.

Legal arguments presented by the European Commission put at stake the very sovereignty of the peoples of Europe. ​It is up to the peoples of sovereign nation-states to determine which laws apply on their territory. I fully support the Polish people and their government in asserting the autonomy of their legal order.

Argumenty prawne Komisji stawiają pod znakiem zapytania suwerenność narodów europejskich. A to właśnie suwerenne państwa narodowe powinny stanowić o prawach, które obowiązują na ich terytorium. Z całą mocą wspieram Polaków i ich rząd w afirmowaniu autonomii polskiego porządku prawnego.

Proces rozpadu państw narodowych może mieć dwa rozwiązania. Jedno z nich to zwycięstwo sił antynarodowych, które zdominują wolę ludności i tożsamości. Drugą opcją jest rewolta ludów. Obawiam się, że czeka nas ogromny konflikt, zarówno intelektualny, jak i społeczny. Podobnie jak w przypadku migracji, tak i w tej sferze Francja wyprzedza te zjawiska.

Europa podzielona jest na cztery części – z jednej strony mamy podział ekonomiczny wewnątrz strefy euro, między Północą i Południem, a z drugiej podział kulturowy i tożsamościowy, niemal filozoficzny, między Zachodem i Wschodem. Albo jeden z tych modeli pogodzi wszystkie pozostałe, albo europejskie imperium rozpadnie się na kawałki.