"Miesiąc w Paryżu. Dziesięć pomysłów. Maj 2015"

OD REDAKCJI: Każdy miesiąc zaczynać będziemy od rekomendacji tego, co w najbliższym czasie wypadałoby zobaczyć, wysłuchać, przeżyć w intelektualnej i kulturowej stolicy kontynentu. Wybór tego, co najważniejsze!

1. Napoleon i Paryż

.Dokładnie 200 lat po bitwie pod Waterloo i zakończeniu rządów Napoleona Bonaparte Musée Carnavalet (muzeum poświęcone historii Paryża) zorganizowało wystawę „Napoleon i Paryż — marzenia o stolicy”.Władca odmienił oblicze stolicy i życie codzienne jej mieszkańców. Pod jego rządami stolica Francji zmieniła się i wypiękniała. Już wtedy o Paryżu, który był główną sceną polityczną epoki napoleońskiej, mówiono, że to „nowy Rzym”. Relacje, które łączyły Napoleona I z jednym z najpiękniejszych miast na świecie, są na pewno bardzo złożone. A organizatorzy wystawy podjęli próbę ich przybliżenia. Podczas zwiedzania ekspozycji można prześledzić zmiany architektoniczne i administracyjne, jakie zaszły w stolicy podczas jego rządów, a także przyjrzeć się ówczesnemu, codziennemu tętniącemu życiem miasta.

Napoléon et Paris. Reves d’une capitale. Musée Carnavalet
16, rue des Francs-Bourgeois, 75003 Paris. Metro: St. Paul
Wystawa czynna do 30 sierpnia 2015 r.

2. Dach Łuku Triumfalnego

.Ma 49,5 m wysokości, 45 m długości i kosztował 9,3 milionów franków francuskich, co było zawrotną kwotą w czasach, gdy go budowano. Obok wieży Eiffla jest jednym z najważniejszych symboli miasta. Łuk Triumfalny jest najsłynniejszym pomnikiem, który Paryż zawdzięcza Napoleonowi Bonaparte. Budowany był z przerwami między 1806 a 1836 rokiem, aby uczcić zwycięstwa Wielkiej Armii. Na ścianach łuku wypisane są nazwy 128 bitew z czasów rewolucji i wojen napoleońskich. Symbol narodu francuskiego, łączący stary i nowy Paryż, stojący w najwyższym punkcie między Luwrem a Grande Arche de la Défense. Obowiązkowy punkt w zwiedzaniu Paryża. Jednak niewiele osób wie, że można wejść na dach Łuku Triumfalnego i stamtąd podziwiać panoramę miasta.

Arche de Triomphe. Place Charles de Gaulle, 75008 Paris. Metro: Étoile

3. Bilet na sztukę amerykańską XX wieku

.Zbiory z Muzeum Sztuki Współczesnej w San Francisco zawitały do Paryża. A to wszystko za sprawą remontu, jaki przechodzi muzeum od 2013 roku. Dzięki temu kolekcja podróżuje po całym świecie i zatrzyma się na kilka miesięcy w Grand Palais. Dodatkowo wzbogacona została dziełami z prywatnej kolekcji Doris i Donalda Fisherów, znanych szerszej publiczności jako twórcy marki odzieżowej Gap. Podziwianie sztuki Stanów Zjednoczonych XX wieku, czyli dzieł takich artystów, jak: Agnes Martin, Alexander Calder, Roy Lichtenstein czy Andy Warhol, będzie też okazją do przyjrzenia się więzom łączącym Stary Kontynent z Ameryką po II wojnie światowej.

Icônes américaines. Grand Palais. 3, Avenue du Général Eisenhower, 75008 Paris
Metro: Champs-Elysées-Clemenceau
Wystawa czynna do 22 czerwca 2015 r.

4. Malarstwo włoskie

.Dwa wielkie nazwiska malarstwa włoskiego XIV i XVII w. razem? Muzeum Jacquemart-André podjęło wyzwanie i postanowiło zorganizować nietypową wystawę. Korzystając m.in. ze zbiorów słynnego historyka sztuki, Roberto Longhiego, zestawiono razem dzieła takich artystów jak Giotto czy Caravaggio, ale także Masaccio, Masolino oraz Piero della Francesca. Longhi podczas swojej kariery odkrył niezauważone wcześniej powiązania między różnymi malarzami, których dzieliły czasem wieki. Zaproponował także nowy sposób odczytywania dzieł sztuki, nadał nową perspektywę historii sztuki, jednocześnie zaburzając dotychczasowe tradycyjne klasyfikacje.

De Giotto à Caravage: Les passions de Roberto Longhi
Musée Jacquemart-André. 158 boulevard Haussmann. 75008 Paris. Metro: Miromesnil
Wystawa czynna do 20 lipca 2015 r.

5. Hôtel Drouot

.Każdego dnia przewija się tu blisko 5000 osób. To tyle samo co podczas popularnych wystaw w Musée d’Orsay czy Grand Palais. 500 000 razy w ciągu roku słychać uderzenie młotka oraz słowo „Sprzedane!” wykrzyczane przez licytatora. Rytuał ten trwa od 1852 roku. Mowa o Drouot, najstarszym domu aukcyjnym na świecie. Jest to magiczne miejsce na pograniczu sztuki i handlu z niewyczerpanym zasobem obrazów, mebli i dzieł sztuki ze wszystkich epok. To ulotne muzeum jest otwarte dla wszystkich. Można tu przyjść i po prostu spędzić czas, oglądając przedmioty w gablotach. Można także dokładnie przestudiować katalogi sprzedaży, zasięgnąć informacji na temat dzieł, które trafią do sprzedaży, a następnie zdobyć je na emocjonującej aukcji.

Hôtel Drouot. 9, rue Drouot. 75009 Paris. Metro : Richelieu-Drouot
Wstęp wolny po wcześniejszej rezerwacji: 01 48 00 20 50

6. Namalować arkadię

«Ce n’est pas vraiment un peintre moderne. Il obéit à la nature; il ne la transcende pas» („On nie jest nowoczesnym malarzem. On jest posłuszny naturze; nie wychodzi poza nią”), powiedział Picasso, mając na myśli malarstwo Pierre’a Bonnarda. I nie był on jedynym malarzem, który otwarcie i ostro krytykował jego dorobek. I chociaż niektórzy wybaczyli mu fakt, że nie był on jak Picasso czy inni przedstawiciele kubizmu w awangardzie, to jego malarstwo do dziś budzi kontrowersje. W dodatku za jego obrazy ukochanej nagiej żony Marthe nie znosiły go feministki. Jednak jego paleta jasnych i świetlistych barw i wrażliwość czynią go jednym z bardziej interesujących artystów sztuki współczesnej i wybitnego malarza podejmującego motyw arkadii w swoich dziełach. Picasso powiedział o nim także: „Malarstwo nie jest kwestią wrażliwości”. Aby odnieść się do tego stwierdzenia, można wybrać się do Musée d’Orsay i przekonać się na własne oczy.

Pierre Bonnard. Peindre l’Arcadie. Musée d’Orsay. 1 Rue de la Légion d’Honneur, 75007 Paris. Metro : Solférino. Kolejka RER C: Musée d’Orsay
Wystawa czynna do 19 lipca 2015 r.

7. Pina Bausch

.Pina Bausch, niemiecka tancerka i choreografka, która zmarła w 2009 roku, jest w dalszym ciągu niezwykle ceniona i popularna nad Sekwaną. Jej kariera zaczęła się w późnych latach 60. ubiegłego wieku, a trwała niemal do końca jej życia. Jej styl miał wpływ na twórczość wielu artystów. W 1983 roku David Bowie stworzył tournée Glass Spider Tour, inspirując się twórczością Bausch. A w 2002 roku jej taniec można było podziwiać w filmie Pedra Almodóvara „Porozmawiaj z nią”. W Teatrze Chatelet będzie można oglądać spektakl „Nelken”, który stworzyła w 1982 roku. Tancerze z jej Teatru Tańca Wuppertal będą tańczyć do muzyki m.in. George’a Gershwina, Louisa Armstronga czy Franciszka Schuberta.

Nelken. Théâtre du Châtelet. 1 Place du Châtelet, 75001 Paris. Metro: Châtelet
Od 12 do 17 maja 2015 r. 

8. Śladami Szopena i Skłodowskiej

.Na bogatą historię Paryża składają się także wybitni Polacy, którzy spędzili tutaj część swojego życia. „Śladami Polaków w Paryżu” to cykl spacerów tematycznych z przewodnikiem, zorganizowanych przez Polski Instytut Kultury. Pozwalają one spojrzeć na miasto z innej, nowej perspektywy. Wyspa Saint-Louis w czasach Wielkiej Emigracji była swojego rodzaju „polską wyspą na Sekwanie”. A w znajdującym się na niej Hotelu Lambert, należącym kiedyś do rodziny Czartoryskich, skupiała się duża część polskiej emigracji. Wśród proponowanych wycieczek jest Paryż śladami Szopena czy Marii Skłodowskiej-Curie.

Balades guidées sur les traces des Polonais à Paris
Zapisy i szczegóły na stronie Polskiego Instytutu Kultury [LINK]

9. Lody Berthillon

.Kiedy już postanowimy się wybrać na wyspę Saint-Louis, na mapie należy zaznaczyć jeszcze jedno miejsce do odwiedzenia. W wielu przewodnikach i rankingach, uważana jest za jedną z najlepszych na świecie. Lodziarnia Berthillon, bo o niej mowa, powstała w 1954 roku i jest nieodłącznym przystankiem wśród turystów odwiedzających Paryż w ciepłych miesiącach. W 1961 roku została ona dostrzeżona przez dziennikarzy kulinarnych Gault i Millau (twórców słynnych przewodników gastronomicznych) i od tamtej pory jej sława nie maleje. Jej twórca, Raymond Berthillon, zmarł w zeszłym roku, ale należy mieć nadzieję, że wysoka jakość produktów i tradycja zostanie zachowana. Lody robione są wyłącznie z naturalnych składników, bez konserwantów czy barwników. W sumie Berthillon na przestrzeni lat stworzył 70 różnych smaków, z czego ok. 30 na zmianę można znaleźć w menu. La spécialité de la maison Berthillon jest sorbet poziomkowy.

Berthillon. 31 Rue Saint-Louis en l’Île, 75004 Paris. Metro : Pont Marie; Saint Paul

10. Antygona w Paryżu

.Juliette Binoche, jedna z najbardziej cenionych francuskich aktorek na świecie, jest też jedną z niewielu, które zgubiły mocny francuski akcent i świetnie mówią po angielsku. Pozwala jej to na swobodny udział w międzynarodowych filmowych produkcjach czy spektaklach teatralnych. W tej chwili możemy ją podziwiać na deskach teatru de la Ville de Paris grającą Antygonę. Spektakl wyreżyserowany przez belgijskiego reżysera Ivo van Hove’a grany jest po angielsku. Krytycy uważają, że spektakl jest ładny, poprawny, bezpieczny i zrobiony tak, aby podobał się jak największej liczbie widzów. Jednak dla tak wielkiej aktorki warto podjąć ryzyko i się na niego wybrać.

„Antigone”. Théâtre de la Ville de Paris. 2 Place du Châtelet, 75004 Paris. Metro: Châtelet
Spektakl grany jest do 14 maja 2015 r.

Chiara Ferraris