
Marcin GIEŁZAK
Lek na pandemię? Więcej demokracji
Nie jest prawdą, że kryzys związany z COVID-19 wymaga od nas nowego kontraktu społecznego albo innego ułożenia relacji państwo – obywatel. Potrzeba, tylko i aż, wypracowania skuteczniejszych metod walki z przyszłymi pandemiami, doskonalszego zarządzania kryzysowego, lepszego planowania.

Prof. Piotr CZAUDERNA
Czas zarazy - próba rekapitulacji
Czas zarazy był i pozostaje nadal czasem samotności. Dlatego kwestia, czy i jak przeorientowane zostaną nasze życiowe wybory i priorytety, pozostaje wciąż otwarta; podobnie jak pytanie, jaki będzie świat po pandemii?

Ángel GURRIA
Pedro SÁNCHEZ
Świat po COVID-19. Nowa narracja na rzecz wzrostu i odbudowy
Dzisiaj, być może bardziej jeszcze niż w jakimkolwiek okresie przez ostatnie sześćdziesiąt lat, świat kolejny raz powinien czerpać inspirację z przywołanych wartości, gdy przychodzi mu się zmagać z największym od drugiej wojny światowej kryzysem zdrowotnym, gospodarczym i społecznym.

Ibrahim AL SABBAGH OFM
Koronawirus doświadcza nas w Aleppo w skali, której nie przewidywaliśmy
Kiedy jechałem do Aleppo, wyobrażałem sobie, że chodzi o pociski, brak wody i jedzenia, ale nigdy nie myślałem, że oprócz tego będę musiał stawić czoła pandemii.

Guy SORMAN
Koronawirus wszystkich zaskoczył i wywołał panikę. Musimy opanować ten strach
Nie należy tworzyć sprzeczności między pandemią i gospodarką. To droga donikąd. Można walczyć z pierwszą, nie szkodząc drugiej. Dlatego potrzebny jest jasny komunikat: wszyscy maski na twarz i marsz do pracy.

Jakub WIECH
Zielony koronawirus. Czy po pandemii będziemy bardziej eko?
Według wstępnych przewidywań naukowców globalne emisje dwutlenku węgla spadną w 2020 roku ze względu na pandemię o 4–7 proc., w zależności od kondycji gospodarki w drugiej połowie roku – dzieje się tak, gdyż zamrożonych zostało wiele energochłonnych branż, a świat pogrąża się w gospodarczej recesji.

Prof. Piotr DŁUGOSZ
Neurotyczne pokolenie koronawirusa
Początek pandemii COVID-19 przyniósł powszechny lęk, zwłaszcza wśród osób starszych, szczególnie narażonych na ciężki przebieg choroby. Jednak z czasem okazało się, że pod względem komfortu psychicznego to młodzi okazali się grupą najbardziej wrażliwą.

Dieudonné Kikalage JOËL
Nous vivons, encore!
« Nous savons d’ores et déjà que nos chances de survie sont minimes » – tel est le cri lancé par Dieudonné Kikalage JOËL, réfugié au camp de Nakivale (Ouganda).

Jan ŚLIWA
Lecą łabędzie (czarne)
Zapraszamy do odsłuchania dziesiątego odcinka Podcastów Wszystko co Najważniejsze. Czyta Mateusz MLECZKO.

Prof. Joanna GOCŁOWSKA-BOLEK
Radosław POWĘSKA
Głód to nie tylko brak jedzenia
Dla najbiedniejszych obowiązkowa kwarantanna to pułapka bez wyjścia.

Mateusz ŁAKOMY
I bez koronawirusa demografia jest jednym z najważniejszych długoterminowych wyzwań dla Polski
Wpływ pandemii na dzietność, zależy od trzech czynników: czasu trwania pandemii w Polsce, liczby osób zarażonych oraz skali pandemii w głównych krajach z perspektywy interesów Polski.

Julia MISTEWICZ
Jak Słowacja walczy z wirusem?
Słowacja należy do krajów, które jako pierwsze podjęły zdecydowane działania w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się Covid-19.

Jan ŚLIWA
Lecą łabędzie (czarne)
Trzeba przestawić całe życie. Ludzi omijamy z daleka, uważamy przy każdym dotknięciu. Przy założeniu, że za parę miesięcy z tego wyjdziemy, będzie to potężny test dla krajów – rządów i społeczeństw. Widzimy konkurs, kto sobie da radę najlepiej.

Justyna JANIEC-PALCZEWSKA
Koronawirus w Afryce - już jest, nie wiemy tylko gdzie
O ile na epidemię koronawirusa nie były przygotowane bogate kraje europejskie, w których na jednego lekarza przypada kilkuset mieszkańców, o tyle trudno sobie wyobrazić takie przygotowanie w Afryce, gdzie w najbiedniejszych państwach jeden lekarz przypada na kilkaset tysięcy mieszkańców.

Prof. Jurand WOJEWODA
Przewidywana krzywa pandemiczna. Epidemia nie zmieni losów Ziemi.
Przeżywamy obecnie następstwo zdarzeń (proces), które z całą pewnością zostanie ocenione ex post. Jakie skutki ten proces będzie miał dla świata?

Jan ŚLIWA
Wirus i strach. Zaraza jako próba
W średniowieczu ludzie uciekali z miast, porzucali swoje warsztaty, pola i trzody. Niektórzy oddawali się uciechom życia, bo każdy dzień mógł być ostatni, inni wędrowali drogami jako biczownicy. Podejmowano pielgrzymki – w 1350 r. na Wielkanoc przybyło do Rzymu milion pielgrzymów, co dodatkowo wspomogło propagację choroby. Załamała się struktura demograficzna i społeczna, najbardziej poszukiwanymi zawodami były lekarz, ksiądz i grabarz. Wyludnione tereny się zalesiały, uratowani z zarazy przejmowali porzucone majątki. Społeczeństwo musiało zorganizować się na nowo i psychicznie dojść do siebie. A teraz?

Magdalena ŁYSIAK
Miesiąc w Rzymie - wirtualny. Kwiecień 2020
W związku z pandemią COVID-19 rzymskie muzea i miejsca kultury przygotowały bogatą ofertę wirtualnego zwiedzania.