II Wojna

Kwestia relacji moralności i polityki to zagadnienie, o którym napisano wiele. Jednakże przyznać trzeba, że dotychczas jednym z najważniejszych moralnych kompasów polityki międzynarodowej było doświadczenie II Wojny Światowej.

80. rocznica zakończenia II wojny, która przypadnie w 2025 r., będzie ostatnią okrągłą rocznicą, w której brać będą udział świadkowie tamtych wydarzeń. Wydaje się niezbędne, by na nowo stworzyć autorskie, narodowe narracje o tamtej wojnie – jeśli to jeszcze jest możliwe.

Kluczowy moment w wojnie nadszedł pod koniec 1942 roku, kiedy to po raz pierwszy liczba budowanych nowych okrętów po stronie aliantów przewyższyła straty zadawane przez niemieckie U-Booty.

Gdy opowiadam Francuzom o Polsce, mówię o ogromnym poświęceniu i o tym, że każda polska rodzina straciła kogoś w tej wojnie. Mówię o tym, że Polacy mają w genach geny wolności, solidarności, wsparcia dla innych.

Polacy znają cenę wolności, wiedzą, ile krwi kosztuje niepodległość, jak można ją stracić i jak mocno się za nią tęskni. Znają cenę poświęcenia w imię wolności i niezgody na barbarzyństwo.

Pierwsze powojenne szacunki mówiły o ponad 516 tys. zrabowanych bądź zniszczonych polskich obrazów, zabytków, wycenianych łącznie na kilkadziesiąt miliardów ówczesnych dolarów.

¿Por qué para Occidente es tan difícil entender cuán enorme fue la catástrofe de septiembre de 1939 para los polacos y sus consecuencias a largo plazo? La historia de la Polonia del siglo XX no solo es difícil, sino que tampoco les gusta a los grandes de este mundo.

Wieso fällt es dem Westen so schwer zu verstehen, welch große Katastrophe der September 1939 für Polen war und welche weitreichenden Konsequenzen er nach sich zog? Die Geschichte Polens im 20. Jahrhundert ist nicht nur schwierig, sie passt auch nicht in das Konzept der Großen dieser Welt.

Una increíble historia descubierta recientemente en los archivos suizos demuestra el heroísmo y el sacrificio de los polacos que salvaban a la gente durante la guerra.

L’histoire de la Pologne du XX siècle est certes difficile mais surtout elle n’est pas du goût des grands de ce monde.

Si seulement l’Armée rouge avait voulu, elle aurait facilement abattu les bombardiers allemands détruisant Varsovie. Mais un tel ordre n’a jamais été donné.

Foch avait donc eu raison. À cette différence près, que la Seconde Guerre mondiale n’était pas une continuation de la Première. Gdańsk et le corridor n’étaient pas le principal objectif d’Hitler. Sa vision allait au-delà.

The scar of September ’39 was so strong that it has remained to this day.

The history of twentieth-century Poland is not only difficult, but it is also an uncomfortable topic for the leading countries in the world.

La France et l’Angleterre n’ont pas répondu militairement à l’agression d’Hitler contre la Pologne le 1er septembre 1939. Elles auraient pu, par une action commune, arrêter l’une des guerres les plus atroces de l’histoire.

Durant la Seconde Guerre mondiale, un prêtre polonais sur cinq a été assassiné.

Wie Polen auf einem Strand in der Normandie Kanadier retteten – eine unbekannte Episode des Krieges.