Kandydaci w wyborach prezydenckich we Francji 2022 r.

Lista kandydatów została zamknięta. Dwunastu kandydatów wystartuje w wyborach prezydenckich we Francji, które odbędą się 10 i 24 kwietnia 2022 r. Kto wygra wybory prezydenckie we Francji, a wcześniej: kto startuje, kto wejdzie do drugiej tury? Jakie są szanse Emmanuela Macrona na drugą kadencję, a jakie są sondażowe szanse Érica Zemmoura, Marine Le Pen, Valerie Pecresse?

W fascynującej kampanii wyborczej staną więc naprzeciw siebie urzędujący prezydent Emmanuel Macron i pozostali kandydaci w wyborach prezydenckich we Francji 2022 r. Krótki przegląd kandydatów: kto wystartuje, po zdobyciu właściwej liczby 500 niezbędnych podpisów wybieralnych osób publicznych („parrainage”)? Jak opisywani są przez Francuzów?

Emmanuel Macron

Paryżanin. Absolwent prestiżowej ENA. Przyjaciel biznesu, artystów i ludzi wpływowych. Historia jego życia sugeruje, że od pewnego czasu los kierował go ku tej funkcji. Los i wpływowe środowiska, najbardziej wpływowe siły Francji. Opowiada się za Europą, rozwojem, kontynuacją poprzedniej pięciolatki. Pięciolatki, w której przeciw jego prezydenturze protestowały co sobotę „żółte kamizelki”, w której w ostrych słowach nazywał antyszczepionkowców, w której sytuacja ekonomiczna Francuzów stawała się coraz trudniejsza. A mimo to, i mimo braku postępu w rozmowach z Władimirem Putinem w powstrzymaniu agresji Rosji na Ukrainę, we wszystkich sondażach zdobywa ok. 24% głosów, podczas gdy jego kontrkandydaci kolejni na liście muszą się pogodzić co najwyżej z poziomem sondaży ok. 16%.

Éric Zemmour

Pisarz, przez wiele lat gwiazda wieczornych programów telewizyjnych i publicysta konserwatywnego dziennika „Le Figaro”. Ostatnio napisał książkę „Francja nie powiedziała ostatniego słowa”, która natychmiast stała się bestsellerem, została wydaja także w jęz.polskim [LINK]. Éric Zemmour założył partię polityczną Reconquête (Rekonkwista). Dzięki temu przeszło do niego wielu istotnych polityków partii Marine Le Pen i związanych z nią dotąd środowisk. Wybory parlamentarne odbędą się w czerwcu 2022 r. Éric Zemmour wielokrotnie wspierał Polskę [LINK].

Marine Le Pen

Córka Jean-Marie Le Pen, założyciela Frontu Narodowego, dziś zwanego Zgromadzeniem Narodowym. Eurosceptycyzm łączy się z atakiem na NATO i wszystkich tych, którzy chcą nakładać sankcje na Władimira Putina, niezależnie czy to w związku z aneksją Krymu, czy inwazji na Ukrainę. W ostatnim czasie osłabiona przejściem dużej grupy swoich zwolenników do obozu Érica Zemmoura [LINK].

Valérie Pécresse

Kandydatka Republikanów wybrana na zasadzie negocjacji pomiędzy grupami „klanów”, eliminująca w prawyborach autoproklamowanego już kandydata Republikanów Xaviera Bertranda. W ostatecznej fazie wewnętrznej rywalizacji pokonała Michela Barniera i Érika Ciotti, na którego głos zdecydowali się oddać ci, którzy jako kandydata Republikanów widzieli Érica Zemmoura. Mimo medialnej siły, wielu wystąpień radiowych i telewizyjnych, raczej dynamika sondażowa nie wskazuje na zbyt duże jej szanse wejścia do drugiej tury. Od jej kandydatury odwrócili się Republikanie bardziej liberalni, związani z Nicolasem Sarkozym, a i on sam nie uznał za stosowne poparcie jej kandydatury.

Jean-Luc Mélenchon

Kandydat Niepokornej Francji – partii, którą założył, która sytuowana jest na mapie politycznej Francji jako ugrupowania skrajnej lewicy. Wcześniej był działaczem komunistycznym, we wszystkich wypowiedziach wychwala Rosję, w dniach agresji Rosji na Ukrainę przypuścił atak na sankcje i bronił działań Władimira Putina. Jest przeciwnikiem NATO i Unii Europejskiej. W 2017 r., w poprzednich wyborach prezydenckich, zdobył 19,58% głosów. Kandydaci w wyborach prezydenckich we Francji 2022 r. zbierają poparcie byłych finalistów – Jean-Luca Melenchona wspiera Segolene Royal, kandydatka Partii Socjalistycznej w 2007 r.

Yannick Jadot

Działacz ekologiczny, który tworzył francuski Greenpeace, póżniej tworzył własne partie ekologiczne. Poseł do Parlamentu Europejskiego. Kandydaturę wskazali zwolennicy ugrupowań ekologicznych w przeprowadzonych w końcu 2021 r. prawyborach. W zdecydowany sposób wspiera Ukrainę. Jego sondażowe szanse rosną [LINK].

Anne Hidalgo

Od 2014 r. mer Paryża, kandydatka Partii Socjalistycznej. Najszybciej zdobyła wymagane do startu w wyborach 500 podpisów wybieranych polityków (system „parrainage”), korzysta z pozycji Partii Socjalistycznych na pioziomie regionalnym.

Nicolas Dupont-Aignan

Lider ugrupowania “Powstań Francjo”, zdecydoowanie krytykujący Unię Europejską, bliski ideowo Marine Le Pen i w przypadku przegranej przenoszący na nią swoje poparcie. W wyborach prezydenckich w 2012 r. zdobył 1,8% poparcia, zaś w 2017 r. 4,7%.

Nathalie Arthaud

Trockistka. W wyborach prezydenckich w 2012 r. zdobyła 0,6 proc. głosów. Także w wyborach prezydenckich w 2017 r. zdobyła 0,6 proc. głosów.

Jean Lassalle

Polityk bliski Francoisowi Bayrou z UDF. Prowadził 38 dniowy strajk głodowy wobec planów japońskiej firmy, zamykającej zakład w jego mieście. W poprzednich wyborach prezydenckich w 2017 r. zdobył 1,2 % głosów.

Philippe Poutou

Ekstrema lewicy. Założyciel Nowej Partii Antykomunistycznej. Trzeci raz podchodzi do wyborów prezydenckich. W poprzednich uzyskał 1,15 % (w 2012 r.) i 1,09 % (w wyborach prezydenckich 2017 r.). W ostatnim czasie próbował reprezentować „Żółte Kamizelki” rejonu Bordeaux, z mizernymi efektami.

Fabien Roussel

Kandydat Francuskiej Partii Komunistycznej. Pracował jako dziennikarz z komunistycznym dzienniku “L’Humanite”. Nie startował dotąd w wyborach prezydenckich.

Oprac.AJ