Parę lat temu, sprowokowany politycznymi kłótniami w naszym kraju, napisałem artykuł pod wymownym tytułem Dość. Obecnie, po dramatycznym nasileniu się generowanych przez polityków sporów i towarzyszących im emocji, trudno jest nawet znaleźć adekwatne słowa, które dostatecznie przekonująco wyrażałyby opinię o potrzebie powrotu do politycznej normalności w naszym kraju.
 Musimy bronić tego, co jest prawdziwe i rzeczywiste, ujawniając to, co opiera się na kłamstwach i ignorancji oraz dezinformacji i propagandzie. – pisze Elizabeth SPALDING.
 Gdy patrzy się na porządek flag przed Mémorial de Caen, różnicy między ofiarą i oprawcą, między tym, kto napadł i tym, kto się broni, wskazać się nie da.
Nr 61. „Wszystko Co Najważniejsze” już dostępny w EMPIKach, Księgarni Polskiej w Paryżu oraz wysyłkowo i w prenumeracie — w Sklepie Idei.  W 61. numerze miesięcznika Wszystko co Najważniejsze znajdą Państwo eseje m.in.: Eryka MISTEWICZA, Anne APPLEBAUM, Javiera MILEI, prof. Marka CICHOCKIEGO, prof. Wojciecha MYŚLECKIEGO i prof. Andrzeja NOWAKA.
 Boris Nadieżdin, głoszący hasła antywojenne rosyjski polityk, nie został dopuszczony przez Centralną Komisję Wyborczą do udziału w marcowych wyborach prezydenckich w Rosji. Kim jest ten, który miał być jedynym oficjalnym konkurentem dla Władimira Putina?
 „Każdy numer będzie ukazywać się o północy z soboty na niedzielę. Pierwszy numer ukazuje się kilka dni po tym, jak nastąpił zbrodniczy atak Hamasu na Izrael, gdy obok nas wciąż trwa wojna na Ukrainie, a przyszłość Polski i, szerzej, Unii Europejskiej jest jak nigdy pod wielkim znakiem zapytania. W czasie refleksyjnym, bardzo istotnym dla naszej przyszłości. Uważam, że właśnie w takich sytuacjach powinniśmy wsłuchiwać się w głos mądrych ludzi, korzystać z tego, że są wśród nas, że możemy czerpać z ich wiedzy, doświadczenia. Wierzymy, że w świecie zdominowanym przez pośpiech, szybkość mediów społecznościowych, kakofonię informacji atakujących nas zewsząd – Czytelnicy doceniają wysokojakościowe, uczciwe dziennikarstwo”.
 Antonio Paolucci – podobnie jak Federico Fellini – pochodził z Rimini, ale od czasów studiów z zakresu historii sztuki pod kierunkiem Roberto Longhi’ego, związał się z Florencją, gdzie mieszkał nawet wówczas, gdy był ministrem kultury w latach 1995-1996 i dyrektorem Muzeów Watykańskich w latach 2007-2016. Jego karierę można nazwać błyskotliwą. | 
